Απόστολος Θηβαίος | Blue Old Stories – ιστορίες από ένα αλλόκοτο βιβλίο

Ι. Ποιος δεν συμπαθεί τα φιλμ νουάρ; Ο κύριος Χάρβεϊ σκοτείνιασε. Δεν αρνιόταν ποτέ να βοηθήσει έναν παλιόφιλο. Μα είχε την απαίτηση να μην τον γελάει κανείς. Είχε αγοράσει αυτό το δικαίωμα, να πάρει η ευχή. Έτσι, αισθάνθηκε προσβεβλημένος όταν συνάντησε τον παλιόφιλο στο καρέ του κυρίου δικαστή. Δεν είπε τίποτε, μόνον ξάφρισε τον άμοιρο […]

Charming Past

[…και να παίζει από κάπου μακριά η μπαλάντα ενός λεπτού ανθρώπου και η ιστορία να ξεγλιστρά πάνω στις χαραμάδες του χάρτη. Ότι έχεις είναι ετούτη η πόλη και άλλωστε, το λένε οι στίχοι και τα τραγούδια δεν λαθεύουν ποτέ. «Όμως κάτι συμβαίνει εδώ πέρα και μάλλον δεν έχεις ιδέα, έτσι δεν είναι κύριε Τζόουνς;»…] Απόψε […]

Απόστολος Θηβαίος | In Charge

Έργο για δυο μονάχα πρόσωπα σε γαλάζιο , πάντα, θέμα (Είναι κιόλας φθινόπωρο. Στην σκηνή υπάρχουν σωροί κίτρινα φύλλα και ο ήχος της βροχής. Εδώ και εκεί κάτω από τα αετώματα μπορείς να δεις τους κομπάρσους που παριστάνουν τα ερωτευμένα ζευγάρια. Φιλιούνται σε μια άκρη και εύχονται να μην σταματήσει ποτέ η καταιγίδα. Μερικοί άλλοι […]

Μπέρμπον

Οι μνήμες να μας κοιτάζουν σαν χρυσόψαρα, όσο η ορχήστρα υπακούει σε έναν ξέφρενο ρυθμό   Κατά τις πέντε οι τελευταίοι δείξανε επιτέλους προθυμία να του αδειάσουν τη γωνιά. Ορισμένοι από αυτούς έκαναν για τελευταία φορά το νούμερο τους και ορκίστηκαν να ζουν σε αιώνια θλίψη. Ο παππούς σας υπήρξε ένας άνθρωπος δοτικός και τρυφερός, […]

Απόστολος Θηβαίος | Το πρόσχημα

Σκετς με δυο χαρακτήρες και ένα γαλάζιο πρωινό   Περαστικός: Δώστε μου μα φυλλάδα, γρήγορα παρακαλώ, θα χάσω το λεωφορείο, γρήγορα! Εφημεριδοπώλης: Ποια θέλετε; Περαστικός: Μα σας είπα! Όποια να΄ναι, δεν σας λείπουν άλλωστε, κύριε. (ειρωνικά) Εφημεριδοπώλης: Ναι, αλλά ποια ακριβώς; Περαστικός: Έχει σημασία, αλήθεια; Εφημεριδοπώλης: Εσείς τι λέτε; Περαστικός: Μα εσείς βρεθήκατε στον δρόμο […]

Άγγελοι στα μαδέρια

[…ο Μάνος Ελευθερίου λέει πως ετούτο το τραγούδι, «Του κάτω κόσμου τα πουλιά» δεν τέλειωσαν ποτέ. Ανολοκλήρωτο περνά στην ιστορία. Και ίσως να χρειαστούν δεκατρείς ακόμη αιώνες για να μας χωρέσουν ετούτοι οι στίχοι…] ¥ […Τις νύχτες του χειμώνα η ζωή κυλά με κάπως πιο αργούς ρυθμούς. Όταν θα γυρίσουν οι εποχές θα με θυμηθείς. […]

Απόστολος Θηβαίος | Caritas est interitus, μωρό μου

Γαλάζιες, μεγάλες αλήθειες «Γίνεται χαμός εκεί έξω, έτσι δεν είναι φίλε;», είπε χαμογελαστά και ακούμπησε ένα σωρό πράγματα πάνω στο θυρωρείο. Ο γέρος πλησίασε και οι δυο τους σφίξανε τα χέρια. Είχαν καιρό να τα πούνε, ένα καλοκαίρι μοιάζει άλλωστε με ατέλειωτο καιρό. «Τι τα θες. Τραγούδια, στρατιώτες, μαθητές, κληρικοί, κορναρίσματα, απογοητεύσεις, μοναξιές. Όλα υπάρχουν […]

Απόστολος Θηβαίος | Γαλάζιος, μακρινός ορίζοντας

[…και όλα να κουρελιάζονται και εμείς να μαθητεύουμε στον πόνο τους…] Κ. Παπαγιώργης   Ξημέρωνε όταν έστριψε στην γωνιά του δρόμου. Φορούσε κατάμαυρο κοστούμι και είχε στρωμένα τα μαλλιά του με εκείνο τον ιταλιάνικο τρόπο, όλο γοητεία. Κάπνιζε το τσιγάρο του και περπατούσε σκεφτικός, περνούσε μέσα από τις βιτρίνες και τα σπίτια και τις έρημες […]

Ρεπορτάζ

Η Ίρμα και ο Πέρι απαντούν με χάρη. Και οι δυο τους ήρθαν απρόσκλητοι στην ιστορία, δεν συστήθηκαν, η γλύκα τους ήταν εκείνη που κέρδισε για λογαριασμό τους αυτήν την ευκαιρία.   Ο ρεπόρτερ είναι νέος, γεμάτος ενέργεια και απολύτως εναρμονισμένος με τους συναδέλφους στο στούντιο. Όλοι τους έχουν βαλθεί να κάνουν την ζωή μας […]

Απόστολος Θηβαίος | Ocoxin Capsules

[…Δεν ήταν η νύχτα που ερχόταν αλλά ένα ολόκληρο κίνημα που σάρωνε το γαλάζιο μου στενό…] Κάθε νύχτα έρχεται στο στενό μου. Κρατά μια μεγάλη σακούλα ολότελα παραγεμισμένη με σχήματα και φιαλίδια. Τα απλώνει κάτω στις πλάκες και μοιάζουν με τους στρατιώτες που στήνουν σε σχηματισμούς τα παιδιά την παραμονή του πολέμου πάνω στην φανταστική […]