Περιοδικό Μονόκλ | Τεύχος #2

Για να διαβάσετε το περιοδικό κάντε κλικ εδώ: Περιοδικό Μονόκλ | Τεύχος #2 Για να κατεβάσετε το περιοδικό σε Pdf  μορφή κάντε κλικ εδώ: Μ ο ν ό κ λ #2 Για να διαβάσετε κάθε κείμενο χωριστά κάντε κλικ εδώ: Περιεχόμενα δεύτερου τεύχους    

Περιεχόμενα δεύτερου τεύχους

Περιεχόμενα: Αντώνης Τσόκος: Η απειλή της άνοιξης Απόστολος Θηβαίος: Ο κύριος Λώρενς Το Τελευταίο Ποίημα του Lawrence Ferlinghetti (1919 – 2021) / JE SUIS, TU ES / Μετάφραση: Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης Εσμεράλδα Γκέκα: Δεν σε πιστεύω Αναστασία Γκίτση: Απορίες Ελευθερία Θάνογλου: Μάτια στραβά Στέργια Κάββαλου | Ένα ποίημα Λένα Καλλέργη: Δωδώνη Αλεξία Καλογεροπούλου: Υστεροφημία Αγγελική Κορρέ […]

Απόστολος Θηβαίος | Ο κύριος Λώρενς

Αλλά κάτι πρωτάρηδες και Μεθυσμένοι ναύτες Που παραπάτησαν στον ύπνο της Σκόρπισαν σπέρμα Στο παρθενικό τοπίο («She loved to look at Flowers» Από την συλλογή «Το Κόνυ Άϊλαντ του Μυαλού» 1958)   Αναφορά στον Λώρενς Το βιωματικό μυθιστόρημα του Σκοτ Χιούλερ Ταξίδι στην σκιά του Οδυσσέα παρακολουθεί τα χνάρια της πιο όμορφης ιστορίας. Ο ερευνητής […]

Το Τελευταίο Ποίημα του Lawrence Ferlinghetti (1919 – 2021) / JE SUIS, TU ES | Μετάφραση: Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

Είμαι το Νυν και Αεί Του Νυν και Αεί Σου Είμαι το νταχντιρντί της Υπεργυναίκας μου Είμαι η Απόλυτη Οδοντοστοιχία Είμαι η Χαρά των Φαρμακοποιών Είμαι η Ωτομοτρίς της Ερωτικής Λογοδιάρροιας! Είμαι το Κρυστάλλινο Ντίλντο Σου Είμαι οι Αδελφοί Ντάλτον σε ένα Είμαι ο Ιδού ο Νυμφίος Έρχεται Είμαι Χιλιάδες Μυθιστορήματα γραμμένα για Σένα Είμαι […]

Εσμεράλδα Γκέκα | Δεν σε πιστεύω

Είσαι καύτρα άστρο που γκρεμίζεται ανάστροφα θρυμματισμένο αχτιδοβόλημα εκεί όπου συσπάται άμαθος ο δυνατός μυς της μνήμης. Ξέρω όμως τα απώτατα σημεία σου. Στο ψέμα και την περηφάνια μπήγω τα νύχια μου και σκάβω. Κι έχε λοιπόν στον νου πως εγώ την αμοιβή μου θα τη λάβω. Ψίχα απ’ το ψωμάκι της ψυχής μες στα […]

Αναστασία Γκίτση | Απορίες

έχω ένα μικρό κοχύλι το κουβαλώ στο πόδι πάνω της άμμου κοχύλι το γυρίζω πάνω κάτω παίζω μαζί του φοβάμαι μη μου σπάσει μην το σπάσω φοβάμαι και από τον φόβο μου σπάω -θα με προσέχεις όσο μεγαλώνω; ρωτάω τους περαστικούς

Η απειλή τη άνοιξης

Γράφει ο Αντώνης Τσόκος Μπήκε ο Μάης κι ακόμη αναπνέουμε. Οι μέρες περνούν μπροστά απ’ τα μάτια μας σαν διαφημιστικές πινακίδες. Δεν χάνουμε όμως την αισιοδοξία μας, θα ‘ρθει ξανά καιρός που η άνοιξη θα είναι η μοναδική μας απειλή. Παρά τα εμπόδια και τις δυσκολίες, η τέχνη εξακολουθεί να ανθίζει. Ποιήματα γράφονται, χαρτιά μουτζουρώνονται, […]

Ελευθερία Θάνογλου | Μάτια στραβά

                                              Θεέ μου,                                               χωρίς σκιές                                               πώς βρίσκει κανείς τον δρόμο του; Κάποτε φτάνει κανείς ν’ αγαπά ακόμη και εκτυφλωτικούς ίσκιους. Γίνεται συγκαταβατικός σε κάθε πράξη που γεννά το άσχημο, απεριόριστος παμφάγος γίνεται. Γίνεται άνθρωπος με στραβά μάτια σε ευθύ δρόμο. Από την υπό έκδοση ποιητική συλλογή […]

Στέργια Κάββαλου | Ένα ποίημα

Μιλάμε για τις γραμμές στο μέτωπο τη χαλαρή κοιλιά, τα πεσμένα στήθη. Μετά γελάμε λίγο με τα κατορθώματα των παιδιών. Διαλέγουμε πότε εμβόλια και πότε προορισμούς. Σχεδόν ταυτόχρονα, πετάμε τον τελευταίο χρόνο στα σκουπίδια μα όταν ακούμε τις αστείες φωνές από τα διπλανά δωμάτια μαζί λέμε ότι θα πρέπει να συντομεύσουμε την κλήση. Βουτάμε γρήγορα […]

Λένα Καλλέργη | Δωδώνη

Ένας αέρας που ήξερε από βάσανα περνούσε μέσα απ’ το χορτάρι που είχε φυτρώσει παντού στο ιερό μαντείο, στο αρχαίο θέατρο. Άδειος ο τόπος από επισκέπτες κι από χρήση όπως μου αρέσουν οι ανοιχτοί, αρχαίοι χώροι. Ελαφρά θα τον είχα περπατήσει την ήρεμη, καλή του τύχη να μην είναι πολύ δημοφιλής θα είχα μοιραστεί. Αλλά […]