Στου Μάρκου Μάρκος Βαμβακάρης 10 Μαΐου 1905 – 8 Φεβρουαρίου 1972 […αυτά δεν είναι τραγούδια, είναι λέξεις χαραγμένες με το μαχαίρι στο ξύλο απάνω του ψυχισμού μας…] Τ’απόγευμα ανηφορίσαμε για την παλιά πόλη. Περάσαμε τις αυλές τις ανθισμένες και τα ρημάδια, κάτι ερείπια με όλο το βάρος του καιρού απάνω τους. Μας είχε κοπεί η […]
Ευαγγελία Χαραλάμπους | Άσπρο Άστρο
Μαμά… σήμερα δεν ήμουν καλό κορίτσι. Τράβηξα τα μαλλιά της Χριστίνας. -Δεν πειράζει μωρό μου. Κατάλαβες το λάθος σου; Αυτό μετράει. Σ’ αγαπάω. -Μαμά… σήμερα έκλεψα ένα ροζ, λούτρινο αρκουδάκι από το μαγαζί της κυρίας Σούλας. -Το χρειαζόσουν πραγματικά; Θα σου αγόραζα εγώ αν το ζητούσες. Σ’ αγαπάω. -Μαμά… σήμερα αντέγραψα στο διαγώνισμα και με […]
Παρουσίαση: «Ανοίγματα – πόρτες και παράθυρα»
Είναι λίγος καιρός τώρα που η μαντική τράπουλα (Oracle Card deck) «Ανοίγματα – πόρτες και παράθυρα» έχει κυκλοφορήσει και ήδη πάρει τη θέση της στα χέρια χαρισματικών Μαντισσών και Μάντεων. Ήρθε η στιγμή να την παρουσιάσουμε και σ’ έναν ευρύτερο κύκλο ανθρώπων που αγαπούν την Τέχνη της Καρτομαντείας και την ασκούν είτε επαγγελματικά, είτε ερασιτεχνικά, […]
Μαρίλια Γιακουμή | Σκέψεις ενός παρατηρητή
Η ζωή σε περιβάλλει από παντού. Έρχεται αθόρυβα να φωτίσει τα πιο βαθιά σου σκοτάδια και να διακωμωδήσει τους πιο παράλογους φόβους σου. Δεν ζητά την άδειά σου — σε περιμένει. Και όταν λυγίσεις, βρίσκεται εκεί, μέσα από τον πιο απλό και ταπεινό τρόπο, για να σου προσφέρει τα ισχυρότερα μαθήματα. Η εναλλαγή των εποχών, […]
EcoPoetry & VocalAesthesis | Βιωματικό Εργαστήρι δημιουργικής γραφής, φωνής και κίνησης στη φύση
Μια διαδρομή δημιουργικότητας και σύνδεσης με τη φύση, όπου η γραφή, η φωνή και η κίνηση συνομιλούν με το τοπίο. Το EcoPoetry & VocalAesthesis είναι ένα βιωματικό εργαστήριο διάρκειας 3 ωρών που συνδυάζει τα θεραπευτικά οφέλη της επαφής με τη φύση με τα εκφραστικά μέσα της δημιουργικής γραφής, της φωνητικής και της σωματικής κίνησης. Μέσα […]
Απόστολος Θηβαίος | Ο αυτοκινητιστής και το δράμα του Τάσου
[…διότι ο Χάρρυ Κλυνν, εικόνες παραστατικές του εαυτού μας σκάρωσε, γραφικές μα την ίδια στιγμή εξαιρετικά σθεναρές, πάει να πει αντιπροσωπευτικές…] Έτερος παρακαλώ; (σκηνές Αλαλούμ) Κάπου στην πόλη, είμαι βέβαιος, τριγυρίζει το ταξί φορτωμένο με όλες μας τις πρώτες ύλες. Λίγη θάλασσα στην οροφή του, ολίγη τρομοκρατία, μπόλικη κομματική κατήχηση και μια ψυχολογία μισοδιαλυμένη, συμπληρώνουν […]
Ευανθία Νικολάου | Δύο ποιήματα
Το τραπέζι Στροβιλίζομαι σε έναν νου Ηχεί γύρω τους η σιωπή μου Οι παλμοί αγγίζουν βάθος θανάτου Οι στάχτες σκορπισμένες Πάνω στο πράσινο τραπέζι Κολλάω τη μύτη και εισβάλλουν Δεν ήμουν εγώ Το σώμα του ήταν Το τραύμα του ήταν Του δίνω μια και το γυρνάω ανάσκελα Συγχώρα με. Εγώ ήμουν Το σώμα μου ήταν […]
Νίκος Ι. Τζώρτζης | Αυτοψίες
Αυτοψία έκτη. Στη θέση Λιβάδα Κριτσάς (ο νεαρός αγροφύλακας σημειώνει): Ο ΒΑΤΟΣ Η τελευταία της σειράς, στην άκρη άκρη· φυτεμένη στη λίγη γη που περισσεύει, κοντά δυο μέτρα ψηλότερα απ’ το ρυάκι. Εκείνη στις επάλξεις κατάφορτη καρπό κι αυτός αγκαθοφόρος από κάτω της να σκαλώνει κοντά και πιο κοντά της. Στα χαμηλά κλαδιά της οι […]
Πωλλέτα Ψυχογυιοπούλου | Δύο ποιήματα
Ατίθασο Κορδόνι Λυμένο κορδόνι, φιλεί τη γη. Στο πόδι φτερουγίζει, ελίσσεται, τρίβεται, χορεύει. Σκύβει ο άντρας, δάχτυλα τ’ αγγίζουν με μαεστρία. Ανεπαίσθητα χαϊδεύουν τον αστράγαλο. Ρίγος. Το βήμα σταματά, καθώς της δένει το κορδόνι. Η κίνηση παγώνει. Το γόνατο σχεδόν ακουμπά τη γη. Σηκώνει το κεφάλι. Αμηχανία. Κι αυτό ξεγλιστρά και πέφτει, χτυπιέται σαν χταπόδι, […]
Κατερίνα Γκιουλέκα | Twin Solo, M. Polo & more
(του Μ.) Κάποια στιγμή (ρητώς ζητώ να το παραδεχτείς) είναι αργά πια για τον Βόρειο Πόλο σ’ αυτό το αργά είναι κρυμμένο το φλουρί στα άρβυλα ως τώρα που έλιωνες το κέρδος όλο νύχτες παρατηρώ ακόμα να τον μελετάς με μέρας φως προς τη μεριά του ν’ ατενίζεις προσάραξες ωστόσο νότια εδώ στα καθ’ ημάς τη […]