Αλέξανδρου Αδαμόπουλου “Ο κύκλος που δεν κλείνει”  (στο συλλογικό ‘Για μια επέτειο’, εκδ. Ίκαρος ISBN 978-960-572-009-4 ).   Προλογικό σημείωμα Σκέπτομαι ότι ένα τέτοιο κείμενο ψυχρής ακρίβειας έχει γραφεί από τον Αλέξανδρο Αδαμόπουλο, επειδή ακριβώς αυτός είναι της Τέχνης κατά την έννοια που της αποδίδει ο Im. Kant.¹ Και την αριστοτελική κάθαρση, αν την […]

Ο κύκλος που δεν κλείνει (Στο συλλογικό· ‘Για μια επέτειο’)     «20 Ιουλίου 1974. Σήμερα ενηλικιώνομαι. Εισβολή στην Κύπρο. Γενική επιστράτευση.»   Τότε άρχισε το πάρτι. Πάνε πια πάνω από σαράντα χρόνια από τότε που, μόλις μας τηλεφώνησαν -στις 23- τη λύση απ’ έξω κι όλα είχαν συμφωνηθεί· χωρίς να ξέρουμε πώς και τι, […]

32 Θά ‘ρθει καιρός πού θ’ ἀλλάξουν τά πράγματα. Νά τό θυμᾶσαι Μαρία. Θυμᾶσαι Μαρία στά διαλείμματα ἐκεῖνο τό παιχνίδι πού τρέχαμε κρατώντας τή σκυτάλη -μή βλέπεις ἐμένα- μήν κλαῖς. Ἐσύ εἶσ’ ἡ ἐλπίδα ἄκου, θά ‘ρθει καιρός πού τά παιδιά θά διαλέγουν γονιούς δέ θά βγαίνουν στήν τύχη Δε θά ὑπάρχουνε πόρτες κλειστές μέ […]

Καλαθά, καλαθά, γδάρε μας για το καλάθι. ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΓΚΡΙΝ Έρχεται κανείς, βρίσκει μια ζωή έτοιμη δεν έχει παρά να την προβάρει Στην ούγια γράφει: Δέρμα εκτροφείου   Και στο χαλινάρι το Ολόγραμμα του -κομμένο, ραμμένο, φορεμένο- Μια ζωοπανήγυρης ο βίος κι ο άνθρωπος κρεμασμένος στο τσιγκέλι ένα κομμάτι φρέσκο κρέας με τον κουβά και τον […]

[Τα δαφνόφυλλα] Βλέπει τον δρόμο, εκείνον που δεν πήρε, να του γελάει τώρα απάτητος, με τις ολάνθιστες δάφνες και τα συγκλίνοντα καλώδια. Το μονοπάτι του αυτός ακολουθεί μ’ ένα κερί. Κι ύστερα, ξέρει: τα δαφνόφυλλα πόσο συγκεντρωμένο δηλητήριο.   [Ζαβολιά] Θα έγινε καθώς σ’ αγκάλιαζα. Είχες ένα κολιέ ψεύτικα μαργαριτάρια. Θυμάμαι που σκόρπισαν και τα […]

  Οι καλύτερες ιστορίες γεννιούνται απ’ το τίποτε. Κρατιούνται απ’ τα χείλη του καιρού, αλητεύουν σε πλατείες και παρέες, αλλάζουν και γερνούν, αποκτούν χιλιάδες σημασίες. Λίγο πριν το τέλος καταχωρούνται στο μεγάλο βιβλίο των μύθων και έτσι αργά κάποτε σβήνουν αφήνοντας σκόρπια απομεινάρια. Ένα όνομα που τίποτε δεν σημαίνει, σπάνιες αποχρώσεις για πάντα ακατόρθωτες. Είναι, […]

H Comicdom Press και η Ελληνοαμερικανική Ένωση σε συνεργασία με το Hellenic American College (HAEC) παρουσιάζουν την ομαδική έκθεση comics και εικονογράφησης «Εν Αιθρία 9». Στην ένατη διοργάνωσή της, η «Εν Αιθρία» παρουσιάζει αδημοσίευτα έργα 83 Ελλήνων δημιουργών. Καλλιτεχνικός Διευθυντής της έκθεσης είναι ο Γαβριήλ Τομπαλίδης και επιμελητές της οι Δημήτρης Σακαρίδης, Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου και […]

Πάνε χρόνια από τότε που έγραψε την πρώτη του ιστορία. Τότε οι ιστορίες του, είχαν χρώματα και νότες και φως άπλετο που ξεχυνόταν σε κάθε γωνιά. Τώρα πια, τα δάχτυλά του χτυπάνε νευρικά στο τετράδιό του, το μολύβι γράφει και αμέσως μετά η γόμα σβήνει, σ’ έναν άτυπο και ανταγωνιστικό χορό μεταξύ τους. Περνάει ώρες […]

        [Καθρεφτίζοντας την άσεμνη επιδερμίδα σου]   Χιαστί εδώθεις Γραμμικοί συνειρμοί Νήστεψες. Παρέτεινες τις μαύρες σου αμφορίες Ελαχτάρισες τον διάκοσμό σου, ψεύτρα. Πέτρωσες τις βελανιδιές Το άσωτο εχύθηκε Εβύζαξες τις αναπαλαιώσεις εγύρθεις στα αχαμνά μου. Διέσυρες τα μαύρα σου ρουμπίνια.   Καθρέφτης της άσεμνης εντροπίας σου, καθρέφτισες το δισκοπότηρο των λάκκων που εξέδωσες Καθρέφτης της […]

[Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ] X   Καί πάντα νά ψυχοῤῥαγῆς τέσσερις τό πρωί, σκληρά χαράματα κοντά, σέ μιάν ὁλάδεια σάλα ψυχιατρείου˙ μ’ἕναν φραπέ σέ πλαστικὀ ποτῆρι σύντροφο σου καί παρηγοριά, μέ φῶτα πετρωμένα ἠλεκτρικά νά σέ ῥυθμίζουν˙ μέ τήν ῥωγμή στό πρόσωπο καί βουρκωμένα μάτια˙ καί μήτε κάποιας τό κορμί, καί μήτε κάποιας τ’ ὄνομα˙ μόνον […]