[…ανοίγω τα συρτάρια μου και βρίσκω ουρανό…] Γιάννης Κοντός Νύχτα ήταν που έφτασε στο χωριό. Έπεφτε η νύχτα και μια σιωπή ανίκητη. Λίγα πράγματα είχαν αλλάξει. Το κοινοτικό κατάστημα, έρμο και κλειδωμένο έστεκε στην ίδια θέση. Το κεντρικό καφενείο που ονομάζεται σαν όλα τα άλλα “Ελλάς” είχε ξεδοντιασμένη τη μαρκίζα του και κάτι παλιά […]
Author: AntonisTsokos
Αποστόλης Κουτσούμπας | Το Τραγούδι του Ορφέα και της Ευρυδίκης (για δύο φωνές)
Ορφέας: Αυτή τη στιγμή μόνο σε όνειρο μπορούσα να τη ζήσω. Τα πόδια μου ματώσαν καθώς κατέβαινα εδώ κάτω και τα υψηλότερα λόγια που ‘πλασα ποτέ με κάρφωσαν στο χώμα. Ωστόσο δεν περίμενα να αισθανθώ ξανά τόσο κοντά μου τη μορφή σου. Ξέρω πως φοβάσαι. Κράτα μου το χέρι κι ακολούθησέ με. Μονάχα μη μου […]
Νεκτάριος Μπέσης | Ένα ηλιοβασίλεμα για πάντα
Κάποτε προσπάθησα να παρατήσω την πόλη, τους ανθρώπους που περπάτησαν ανάποδα, το ξερό άγαλμα με τα θλιμμένα μάτια, ήταν για εμένα παρελθόν. Πάνω από τα φωτεινά κτίρια, έτρεξαν οι εικόνες του έρωτα, στα κίτρινα αστέρια του τραγουδιστή, με την υπέροχη γεύση από λεμόνι και μέντα. Λίγο πιο πέρα αναστέναξαν οι αράχνες, έσβησαν μαζί με τα […]
Χρυσάνθη Σουκαρά | Από την τελευταία φορά
Από την τελευταία φορά που σε είδα, έγιναν πολλά Άλλαξα δουλειά, έβαψα μαλλί Αγόρασα καινούργιο καναπέ, σε χρώμα φιστικί Χρώμα που μ΄ αρέσει αλλά σου ήταν αδιάφορο γιατί σου θύμιζε παγωτό Δένει καλά με τους λευκούς τοίχους Έκανες λάθος και εδώ Κατάφερα να τελειώσω τον Οδυσσέα του James Joyce Γεγονός που θεωρώ επίτευγμα γιατί είχα […]
Γρηγόρης Σακαλής | Θάρρος
Μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου ν΄ασχολείται με ανοησίες γιατί μου μίλησε αυτός έτσι τι ήθελε να πει αυτή; Όταν τα σοβαρά προσωπικά κοινωνικά, οικονομικά προβλήματα εκκρεμούν και θέλει αγώνα να δώσεις για να τα επιλύσεις θέλει ιδρώτα και αίμα κι όχι κουτσομπολιά τι έκανε εκείνος με εκείνη σαχλές αγάπες και κουβέντες. Οι συλλογικοί αγώνες […]
Λυγερή Οικονομοπούλου | Ψυχικοί ηλίανθοι (εκδόσεις Ιωλκός, 2025)
Η ζωή μου, μέχρι και πριν από λίγα χρόνια, ήταν συνυφασμένη με την ψυχανάλυση — τόσο ως αναλυόμενη όσο και ως ψυχαναλύτρια. Ένα μακροχρόνιο, κοπιώδες αλλά συναρπαστικό ταξίδι. Η ψυχανάλυση, πέρα από τεχνική, είναι μια βαθιά τέχνη που μαθαίνεται· όπως ο ράφτης διδάσκει στον μαθητή του όλες τις βελονιές, από τις πιο απλές μέχρι τις […]
Ευαγγελία Χαραλάμπους | Ένα τηλεφώνημα στη μέση της νύχτας
Ξύνεται. Ασταμάτητα. Μια γλυκιά φαγούρα τον πελεκάει. Σε όλο το σώμα. Γλυκιά φαγούρα μέχρι να ματώσει, κάπως έτσι το έλεγαν σε ένα ιατρικό άρθρο. Από αυτά που του είπαν να μη διαβάζει, για να μην αγχωθεί κι άλλο. Το νευρικό του σύστημα χτύπησε κόκκινο και κάπου έπρεπε να κάνει επίθεση. Την πλήρωσε το καημένο το […]
Τα καραβάκια
Σκόρπια του συρμού και της συγκίνησης Η λίστα Αφήγημα και στο μουσικό το φόντο, το “Βαποράκι του Μπουρνόβα” που μας παίρνει και στο γαλάζιο μας ταξιδεύει, χρόνια τώρα Έσφυζε από ζωή η αγορά. Είχε τους κράχτες και τα παλικαράκια τα φορτωμένα και τους μανάβηδες καθισμένους Βούδες μες στη μύγα. Έπρεπε να σπρώξεις, να κλωτσήσεις, να […]
Η ακουστική της απουσίας: Κριτική στην ποιητική συλλογή Μνήμες των ήχων του Νίκου Βαξεβανίδη
Γράφει η Βίκυ Κατσαρού Στη συλλογή Μνήμες των ήχων, ο Νίκος Βαξεβανίδης συνθέτει μια πολυεπίπεδη ποιητική αφήγηση, όπου η μνήμη, ο ήχος και η σιωπή γίνονται ταυτόχρονα ύλη, μέσο διεκπεραίωσης και νόημα. Η γραφή του κινείται μεταξύ του ελεγειακού και του πολιτικού, του προσωπικού και του συλλογικού, δημιουργώντας ένα ποιητικό σώμα που περισσότερο θυμάται, παρατηρεί […]
Απόστολος Θηβαίος | Oxido
Διήγημα από το βιβλίο “των αδέξιων αυτοχείρων” Τα ‘χε όλα υπολογίσει. Τις τελευταίες του σκέψεις, το γράμμα με τις οδηγίες για την καύση της σορού του, μην γεμίζει ετούτο τον κόσμο που πνίγηκε μες στο περιττό. Είχε περάσει όλη τη μέρα συγυρίζοντας τα πράγματα. Φωτογραφίες και ντοκουμέντα που μαρτυρούν πως κάποτε έζησε εδώ πέρα […]