blues alley

Οι ζωές των απλών ανθρώπων. Τι απόλαυση, τι θαύμα! Μα τι συγκρίνεται με αυτήν την αλλοπρόσαλλη ποικιλία των βιογραφιών εκεί έξω. Όσες σώζονται, δεν αγγίζουν ούτε στο ελάχιστο όσα τραγικά και εκπληκτικά συμβαίνουν στην διάρκεια αυτής της τυχαίας συνόδου. Η ζωή βράζει κάτω στα χαμηλά στρώματα, ξέρετε, γεννώντας απίθανες περιπτώσεις. Τ’ αποσπάσματα που ακολουθούν, απομεινάρια […]

Ο Άρνολντ είναι δυνατός σαν μουλάρι. Τα πρωινά κουβαλά καφάσια φρούτα, ραγίζει τα δεμάτια και άλλα πολλά που είναι για να τον θαυμάζεις. Έπειτα βαδίζει μεγάλες δρασκελιές ως τον κάμπο. Καλημέρα κύριε Κουρμπέ, όμως ο Άρνολντ δεν καταλαβαίνει λέξη απ’ όλα αυτά. Ο νους του είναι στ’ αερικό, την γλυκιά φιλενάδα του που δείχνει να […]

[suoni della notte] Πώς αλλιώς μπορούσε, Πώς αλλιώς μπορούσε να ‘ ναι από μια κραυγή σπαρακτική, από μια φωνή που ξέρει καλά πως απάντηση δεν πρέπει ποτέ πια να προσμένει. Πώς θα ΄χαν αλλιώς σημασίες όλοι αυτοί οι κίνδυνοι τις νύχτες όλες αυτές οι προσευχές, πες μου   [Φεϊντουνό] Ο Φεϊντουνό  αγαπά τις νύχτες από […]

Σύνοψη Ιερή του βίου του Αθανασίου Διάκου που επλήγη καταμεσίς του έαρος   Αργά την νύχτα πέρασε στους κόλπους της επονομαζόμενης και αστικής μυθολογίας. Πάει να πει ξέκοψε απ’ ανθρώπους και πράγματα, μεταμορφώθηκε σε φάντασμα που θρέφει τις ψυχές. Τον δρόμο παίρνει που βγάζει βαθιά στις ντάπιες του καιρού. Και δεν μιλά, δεν μιλά. Ακούν […]

Zoe     Ultras κάθε Απρίλη μυστικά πλάσματα σπέρνουν κινδύνους   (Νεανικό κοινό σε αμφιθέατρο. Ένας ηλικιωμένος που με δυσκολία μπορεί να ανέβει στο βήμα, απαιτεί την πλήρη υποταγή του πλήθους. Ο ίδιος ηλικωμένος με ντεγκραντέ φακό, σημειώνει μια δυο ιδέες για την ανθρωπότητα και την ζωή.Σ’ άλλους καιρούς, ανάμεσα στου Ενδυμίωνες αυτού του κόσμου […]

Ωραίοι σαν παιδιά λαθραίοι και ιδανικοί     Σωσμένες οδηγίες απ’ την σκηνοθεσία του Μαγεμένου Τσίρκου, που διέπρεψε στην Αμβέρσα και αλλού. Βρέθηκαν σκόρπιες σε διάσπαρτα αρχεία. Καμιά φορά συνοδεύονται από ένα σκίτσο με πενάκι. Το βέβαιο είναι πως το μπουλούκι υπήρξε στ’ αλήθεια, καθώς οι γηραιότεροι, παιδιά τότε ανακαλούν στην μνήμη τους τον πάταγο που […]

[Σαλόνια]     Ο θεός που μέσα μας πονεί και σφάζει Ν. Καρούζος     Η ανταπόκριση περιλαμβανόταν στις μέσα σελίδες. Μιλούσε γι’ αγγέλους και παράξενες τάξεις ολότελα χαμένες μες στο ξόδεμα του καιρού. Στην ζωγραφιά του φόντου διακρινόταν η γυναίκα ορχήστρα που φυσά το τραγούδι της μέσα απ’ τα κοχύλια και απ’ τους θανάτους. […]

Ο βαρήκοος είναι ο αγαπημένος μας. Μια αιώνια και ωραία ζωγραφιά. Σαν να λέμε, φορούσε κατάμαυρο φουστάνι μ’ ολομέταξη, επιβλητική πόρπη. Στο βλέμμα του το γράφει καθαρά πως έπαψε πια να προσπαθεί και ολοένα ξεμακραίνει από αυτόν τον κόσμο. Απ’ όλο το σύνολο απομένει τ’ ωραίο πράσινο χρώμα του γιακά και του ενός καρπού. Την […]

δεν περιγράφονται του κόσμου οι μυθολογίες   Έχουν κάτι τα φώτα και θολώνουν στους ορίζοντες. Κίτρινα, όλο ντροπή αυτά, τα ίδια φώτα στάζουν στ’ οδόστρωμα. Δεν μιλώ για τις σκιές, γι’ αυτές τίποτε δεν λέω. Δεν μιλούν για πράγματα ιερά, όπως η προσευχή και ο θάνατος και η μοίρα. Και αν κάποτε το φέρει στην […]

  σ΄όλη την Ελευσίνα μιλούσαν για τα κράνη του Ορφέως που βρέθηκαν διάσπαρτα στις ακτές της πόλεως στις γειτονιές της φριχτής, βιομηχανικής μας μοναξιάς   Χερουβείμ Απ΄τις παραβολές των Αθηνών Αφού έλυσαν τα προβλήματα που είχαν προκύψει με τον φωτισμό και την σειρά των ομιλητών, ανήγγειλαν πανηγυρικώς την ομιλία του προέδρου. Το πλήθος ήτο μετρημένο, […]