είναι κάτι νύχτες συμπληγάδες Νύχτα περπάτησε μες στους θαλάμους. Άνθρωπος κανείς, μονάχα κάτι κουρασμένες φιγούρες, εδώ και εκεί, με τους ορθοστάτες τους, δοσμένοι σε ένα παράξενο, μοναχικό χορό. Άνοιγε τις πόρτες και κοιτούσε την ζωή που πάλευε να σταθεί όρθια. Άκουγε μερικούς που κλαίγανε, φοβισμένους, με μοίρα τους το ακατόρθωτο. Και άλλους που ονειρεύονταν και […]
Απόστολος Θηβαίος
Το ολομόναχο πλοίο
[…Και εσύ, που ξέρεις όσα η καταιγίδα…] Στάθηκε στην άκρη, πλάι στο κύμα. Δεν είχε κέφι για τίποτε, μήτε για τους περιπάτους στις προκυμαίες και τις μακριές συζητήσεις. Οι διασκεδαστικές οι συντροφιές τον έκαναν να νιώθει παράταιρα, σαν να ‘ταν μια πένα βουτηγμένη μες στην πιο ανείπωτη θλίψη. Αποτραβήχτηκε μονάχος και πήρε τον δρόμο […]
Απόστολος Θηβαίος | Η Πριμαντόνα
όνειρο σε γαλάζιο στενό με πριμαντόνες και μάγκες και ήχους από τρανζίστορ Απόψε το γαλάζιο μου στενό μοιάζει με κεντράκι. Από τα τρανζιστοράκια πέτουν ειδήσεις για φωτιές που επιμένουν, μα το καλοκαιράκι για τίποτε δεν νοιάζεται και όλο προχωρεί μαζί με τους χιλιάδες που ταξιδεύουν και ερωτεύονται και μελαγχολούν στον δρόμο κάποιας επιστροφής. Βάλανε και […]
Η Ινές των τυφλών
[…Ευρηματικός, ικανός να συνταιριάξει δυο κουλτούρες, δεινός κιθαριστής, ο Amancio D’Silva που έφυγε τόσο νωρίς, συντροφεύει κάθε βήμα της Ινές. Η Βομβάη που φλέγεται από ζωή είναι το θέατρο ετούτης της ιστορίας…] Η Ινές δεν είναι πάνω από δέκα χρονών. Όταν ξημερώνει στην Βομβάη και όταν πέφτει άγρια να σε κομματιάσει η ζέστη, η Ινές […]
Απόστολος Θηβαίος | Ο θάλαμος
Ιστορία για ανθρώπους που επιστρέφουν μες σε γαλάζιο σύθαμπο Τινάχτηκε μες στη νύχτα. Το ποτήρι με το νερό έπεσε χάμω και γίνηκε χίλια κομμάτια. Κοίταξε την ώρα, πέντε περασμένες. Σηκώθηκε και ετοίμασε τα πράγματα. Τι ετοίμασε δηλαδή, μονάχα στοίβαξε όλο και όλο το βιος του σε εκείνη την άσπρη τη βαλίτσα την τσαλακωμένη από […]
Μελαχρινό μου
Μύθος μπλεγμένος με τα ρεμπέτικα του Μάρκου. Η Θεσσαλονίκη, η αδερφή του Μεγαλέξανδρου που όλο ρωτά για τον αδελφό της, όσο η Σύρα πλανιέται μες στα νερά και η παλιά της η πόλη από καημό πικρό καρδιοχτυπά. Νυχτερινό το μαγαζί και ωραίος ο ουρανός. Να ιδείτε κάτι άστρα και κάτι φεγγάρια στο στερέωμα, «λίρες χρυσές […]
Απόστολος Θηβαίος | Ο ρυθμός Ιφιγένεια είναι πάντα 9/8
Η Ιφιγένεια Γιαννοπούλου σε γαλάζιο φόντο, νυχτερινό 1964- 2004 Στην αρχή ίσα που έφθανε ο θόρυβος. Μα λίγο αργότερα ακούστηκε καθαρά μια φωνή, σαν λυγμός. Αν είναι να σπάσει η νύχτα, από μια τέτοια αιτία θα είναι. Αλλιώς τόση ερημιά δεν σώζεται με τίποτε, σκέφτηκε και περπάτησε αργά προς την μουσική που δυνάμωνε και έπεφτε […]
Ο γκρεμός
[…όλα, όλα θα αλλάξουν και τίποτε δεν θα μείνει ίδιο κάθε τι νέο θα γεράσει με την σειρά του και τα μυστήρια αυτού του κόσμου ω, και εκείνα, θα αποκαλυφθούν…] (Benard Ighner) Θυμόταν γλυκές κουβέντες από τα πιο πικρά χείλη, χείλη από καιρό σφαλισμένα. Μόνο σκόρπιες σελίδες από το βιβλίο της ζωής του μπορούσε να […]
Απόστολος Θηβαίος | Βαθιά νύχτα
μαρτυρία κάτω από γαλάζιο νέον φωτισμό Φανήκανε μες στη βαθιά νύχτα. Τους ανήγγειλε το τενεκεδάκι που κλοτσούσαν, σαν παιχνίδι πεισματάρικο. Χάλαγαν τον κόσμο και ένας δυο τους βάλανε τις φωνές όμως εκείνοι περάσανε βιαστικά στ΄ απέναντι πεζοδρόμιο ή χάθηκαν πιασμένοι από το χέρι στο σκοτεινό στενό που απόψε αμφιβάλλω αν ξέρω πού μπορεί να βγάλει. […]
Το ροκ μιας εποχής
Hair Βρισκόμαστε στα 1960. Τα κορίτσια κάνουν έρωτα με όποιον το θελήσουν, σπουδάζουν, ταξιδεύουν και ένα προς ένα τα κάστρα του συντηρητισμού γκρεμίζονται. Μπορεί κανείς να ορκιστεί στην αμερικάνικη σημαία, δίνοντας το λόγο του σε όλες ανεξαιρέτως τις πολιτείες ή πάλι μπορεί να την προσπεράσει δίχως προβλήματα ή ενοχές. Οι ειρηνικές πορείες της μαύρης κοινότητας […]