ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ Η Monique Ένας μονόλογος Αθήνα 2024 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ Η Monique ένας μονόλογος ©Αλέξανδρος Αδαμόπουλος 2024 Απαγορεύεται κάθε χρήση τού παρόντος έργου χωρίς την έγγραφη άδεια τού συγγραφέα. Η αρχική μορφή τής σκηνικής αυτής εκδοχής του κειμένου, είναι δημοσιευμένη στο βιβλίο: Αλέξανδρος Αδαμόπουλος «Ο Αδάμ και το μήλο» […]
Author: AntonisTsokos
Γιώργος Δήμος | Το ξύρισμα
Όλα ήταν κάπως παράξενα σήμερα. Δεν μπορούσα να προσδιορίσω τι ακριβώς πήγαινε στραβά, όμως σίγουρα κάτι έφταιγε. Το αισθανόσουν ακόμη και από τα μικρά πράγματα, όπως για παράδειγμα εκείνο εκεί το ξυράφι. Υπήρχε κάτι το διαφορετικό επάνω τους, παρόλο που όλα έδειχναν φυσιολογικά. Το ξυράφι, για παράδειγμα. Έμοιαζε ακριβώς το ίδιο με εχθές. Δεν είχε […]
Δημήτρης Καρπέτης | Ραίνω
Στη θρηνωδία της ασημαντότητας κάποιοι γονάτισαν αμαχητί. Η τοξική φύση του πόνου κατακρημνίζεται στο κενό. Μπολιάζω την ψυχή με την ωραιότητα. Πλάθω τη σιωπή με την αύρα σου. Εξωραΐζω τις ανυπόφορες ώρες ραίνοντας με ανθοπέταλα δυο μάτια ανόθευτα. Επέζησα, αναπνέοντας τα μυστικά που μας ενώνουν. Τράφηκα απ’τις σχισμές ενός κορμιού εμποτισμένου στην έκσταση. Ο Δημήτρης […]
Μανώλης Σημαντήρας | 02-20
Ονομάζομαι Μανώλης Σημαντήρας, μένω στο Παλαιό Φάληρο. Από νεαρή ηλικία ασχολούμαι με τη λογοτεχνία και τη συγγραφή και για μια δεκαετία έκανα μαθήματα Δημιουργικής γραφής. Το βιβλίο μου με τίτλο «02-20» έχει ως κύρια πηγή έμπνευσης την τριετή θητεία μου ως Δημόσιος Υπάλληλος στον Κρατικό Αερολιμένα Σκιάθου. Την εποχή εκείνη, στα μέσα της δεκαετίας του […]
Ο Δημητράκης λέει το ποίημα
Μια ιστορία πρώιμης ανοίξεως, δειλής Ξημέρωσε και πήρε εμπρός το σπίτι. Άναψε η μάνα του τη φωτιά, πάγωνε η άνοιξη και ήταν δειλά, τόσο δειλά τ’άνθη που προβάλλανε εδώ και εκεί. Τι να κάνει μια φωτίσα τόση δα; Θα’ρθει η άνοιξη βρε μάνα φέτος, ρώτησε ο Δημητράκης μέσα από την κάμαρη. Θα’ρθεί Δημητράκη μου, άντε […]
Η ποίηση ποτέ δεν σιωπά: ‘Υμνος προς τα αποδημητικά πουλιά των Τεμπών
Ποιητές και ποιήτριες από όλη την Ελλάδα καταθέτουν το μήνυμά τους για να συντεθεί ο ύμνος – κατευόδιο προς τα θύματα της τραγωδίας των Τεμπών αλλά και φυλαχτό για τον αγώνα όλων αυτών των ανθρώπων που θα θρηνούν εσαεί τους αγαπημένους τους. Ο ύμνος ως ελάχιστος φόρος τιμής, θα αποτελεί ένα έργο εν προόδω, […]
Απόστολος Θηβαίος | Μια κρυφή συνάντηση
[…Διαγωνίως φυσάει από καιρό η παγωνιά του θανάτου…] Πάνε δυο ώρες που γυροφέρνει εδώ πέρα. Περνάει δήθεν ανέμελος, βέβαιος πως θα ‘χει ξεχαστεί μέσα στην πόλη που βογκά σαν πληγωμένο ζώο. Να, τώρα θα στρίψει στον δρόμο από πάνω, τι δρόμο δηλαδή, ένα στενάκι πλακοστρωμένο ποιος ξέρει από τότε. Τις έχουν πάρει τις πλάκες […]
Κριτική Βιβλίου | Βάσω Χριστοδούλου, Κάνε με, εκδόσεις Καζανάκι, 2023
Γράφει ο Δημήτρης Μπαλτάς* Η Βάσω Χριστοδούλου με το τρίτο ποιητικό της βιβλίο παρουσιάζει στο αναγνωστικό κοινό τριάντα εννέα ελευθερόστιχα ποιήματα σε λόγο τολμηρό και καταγγελτικό και με διάθεση αποκαλυπτική σε ό,τι αφορά στη δική της διακριτική αλλά και διακριτή παρουσία μέσα σ’ έναν κόσμο που μοιάζει αποπνικτικός και αποτελματωμένος. Στην ανά χείρας συλλογή με […]
Γρηγόρης Σακαλής | Έλλειψη βάθους
Είναι οι έρωτες με ημερομηνία λήξης ένα – δύο χρόνια το πολύ κι ύστερα τέλος είναι οι σχέσεις των ανθρώπων τόσο επιφανειακές όταν το συνειδητοποιείς σχεδόν τρομάζεις με το πως ξοδεύεται η ζωή καθημερινά σαν το νερό που κυλάει στα ποτάμια, συνέχεια αποφεύγουμε να κάνουμε απολογισμό γιατί πονάει γιατί θα αιμορραγήσουμε και λιγόψυχοι καθώς είμαστε […]