Χριστουγεννιάτικη ιστορία με ευτυχές – ποιος το ξέρει άραγε αν είναι έτσι; – τέλος Χαιρετήθηκε με τους φίλους, λιγότερο εγκάρδια φυσικά, με τους απλούς γνωστούς. Τον φαρμακοποιό, τον ιδιοκτήτη του καθαριστηρίου που τόσα χρόνια καθαρίζει τα άπλυτα του, τον μανάβη που δεν τον συμπαθεί και πολύ και τέλος τον λαχειοπώλη. Με αυτόν τους συνδέει μια […]
Απόστολος Θηβαίος
Η ρωγμή του κυρίου Ντάγκλας
Στάθηκε στην άκρη της αποβάθρας. Πάντα στην κόχη του μοντέρνου γκρεμού, να τον παρασέρνουν οι συρμοί που εισβάλλουν φρενιασμένοι στον σταθμό. Πίσω του τα λαμπιόνια αναβοσβήνουν ρυθμικά και χρωματίζουν τα πάντα μες στο αίμα. Κανείς δεν γλιτώνει από τα κατακόκκινα φώτα. Σε κάποια άλλη περίσταση θα πρωταγωνιστούσε σε ένα παράξενο ποίημα, όμως σήμερα, ξυπνάει μες […]
Απόστολος Θηβαίος | Βιβλία καθρέφτες ή αλλιώς, Στο μεταξύ μας, κύριε Κακίση
Σημείωμα για το μικρό εγχειρίδιο του Σωτήρη Κακίση με λίγες σταράτες κουβέντες «Για την ποίηση» και φιλοξενούμενους τους Γιάννη Βαρβέρη, Γιώργο Μαρκόπουλο και Γιώργο Χρονά από τις εκδόσεις Ερατώ. Πίσω από το χαρτόνι το σκληρό εξώφυλλο της έκδοσης που φέρει απόχρωση γαλάζια βαθιά, βαθύτατη Τι ζητάνε εκεί ανάμεσα οι λευκές σελίδες, δεν το έμαθα […]
Οι δυο τους
Οι γκέι κοινότητες του Σαν Φρανσίσκο, της Νέας Υόρκης, του Παρισιού αποδεκατίστηκαν γράφουν τα αφιερώματα για την ασθένεια του AIDS που θυμηθήκαμε ξανά πως υπάρχει την 1η του Δεκέμβρη. Ένα εκατομμύριο άνθρωποι προσβάλλονται ετησίως, ολοένα και περισσότεροι νέοι παλεύουν για την ζωή τους κάπου έξω στον κόσμο. Και όλες τους οι ιστορίες είναι πιο συγκινητικές, […]
Απόστολος Θηβαίος | Το ζεύγος Ρότζερς
για να μάθει κανείς την αγάπη, κυρία Ρότζερς θα πρέπει να διδαχτεί όλες του κόσμου τις αιωνιότητες. Τότε, είπε ο ποιητής, αποκαλύπτεται τάχα, η ομορφιά που μας διαφεύγει Οι δυο τους στέκουν ακίνητοι μες στην γιορτινή πολυκοσμία. Είναι δυο αδειανά παλτά, έτσι όπως περιμένουν, άγνωστο τι, στην άκρη του δρόμου. Δεν μιλούν, μονάχα κοιτούν […]
Re – Union
[…αιφνιδίως εξοκείλει…] Το Νησί των Αζορών Κριτική σε παρενθέσεις Χρύσανθος Μποσταντζόγλου, κατά κόσμον, Μποστ Η αισθητική υπήρξε φροντισμένη. Τα κάδρα είχαν τοποθετηθεί με την κατάλληλη σειρά, πάει να πει χρονολογικώς. Οι τάξεις διαδέχονταν η μια την άλλη και κάθε τόσο παρεμβάλλονταν σε μοναχικά πορτραίτα οι κορυφαίοι των εποχών. Στις εσοχές πλάι στα φωτιστικά που δημιουργούσαν […]
Απόστολος Θηβαίος | Τίποτε που θα πρόσεχες
[…σαν κλάμα μακριά από παραλία…] Ντος Πάσος Άνοιξε με τα κλειδιά που είχε χάσει. Τώρα κάνανε για όλες τις πόρτες. Πρώτα η μυρωδιά και η καπελιέρα με τα βιβλία που δεν διαβάζει κανείς πια. Προχώρησε στην κουζίνα, τα βρήκε όλα ίδια. Μόνο τα πορτραίτα λείπανε, εκεί και το ραδιόφωνο, εκεί ένα χαρτί με δυο […]
Slim Line
Θεατρικό που παίζεται ανάμεσα στα τραπεζάκια του δημοφιλούς αναψυκτηρίου, πάντα βράδυ Κυριακής, με ένα αλλότριο κοινό, τριάντα εννέα χρόνια τώρα. Για τέτοια επιτυχία σας μιλώ. (Στούντιο ηχογράφησης. Στο φόντο της αίθουσας εγγραφής μια ολιγομελής χορωδία. Και εμπρός τους η πριμαντόνα, σαν να λέμε μια ξεχωριστή φωνή με αστραφτερό χαμόγελο. Ο μαέστρος δίνει τον τόνο και […]
Απόστολος Θηβαίος | Αντίο Κοραλία
για εκείνους που όλα τα χάσανε «Η Κοραλία», οι άλλοι σάστισαν σαν χαμήλωσε τα μάτια του. Οι παρέες που ήταν σκόρπιες και γελούσαν μεταξύ τους συγκεντρώθηκαν γύρω από τον φίλο. Είχε χλωμό το πρόσωπό του και αν η λύπη είχε μορφή θα ήταν η δική του. Επειδή καμιά φορά τα πράγματα αντλούν τις μορφές τους […]
Το επισκεπτήριο
Εδώ πολυτεχνείο, εκεί Πολυτεχνείο, πουθενά το Πολυτεχνείο. Όλα γίνηκαν ανθολογίες και αναμνήσεις. Τώρα παιανίζει η Ελλάς η διαφωτισμένη με καθυστέρηση πεντακοσίων μόλις ετών. Ο ιδεαλισμός δείχνει τον δρόμο και ας μην φτιάξαμε ακόμη την καινούρια μας μεγάλη ιδέα, αυτή που θα μας πάει ίσια ως τον κατήφορο, και ξανά προς τη δόξα τραβά, χαίρε ω […]