Mozart Le nozze di Figaro Predella Luigi Pirandello, ωδή στο Χάος Ο Λουίτζι Πιραντέλο υπήρξε ο εκφραστής της ατμόσφαιρας ενός ολόκληρου κόσμου. Εκείνου του φτωχού και συνάμα πλούσιου, του βυθισμένου στην μυθολογία και την ανάγκη της ζωής. Του πλήθους που παλεύει με την γη, τον άνεμο, την συντριβή. Του κοπαδιού που σηματοδοτεί μια ολάκερη, […]
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης | Rip It Up #4
Για τον Νίκο Καρούζο / Reprise [Συνομιλία μου με τον ποιητή Μιχάλη Παπαδόπουλο, το 2015] Ίκαρε, είχες με τον Νίκο Καρούζο μια πολύ στενή προσωπική σχέση, θα τολμούσα να πω μια σχέση αγάπης ανάμεσα σε φίλους αλλά και ανάμεσα σε ποιητές. Πώς είναι λοιπόν να μιλάς, αλλά και να γράφεις —γιατί έχεις γράψει αρκετά — […]
Μαριαλένα Ηλία | Δύο ποιήματα
[Θερισμός] “Αποχρώσεις χρυσού” είπες, και με κοίταξες στα μάτια. Μα εγώ δεν έβλεπα παρά μονάχα τα κοράκια που έσερναν φωνές φονικές και τις παπαρούνες που έσταζαν από τις μαργαρίτες σαν αίμα. “Αποχρώσεις χρυσού” είπες, και πήρες τα χείλη μου αγκαλιά. Όμως εγώ δεν ένιωθα τι θέλεις να μου πεις. Δεν ένιωθα, παρά μονάχα τον αέρα […]
Αντώνης Τσόκος | Ακαδημία – Δονούσα
Ώρα 14:23. Εν αναμονή κυκλικού δρομολογίου. Στο φουαγέ των μπλε λεωφορείων, τριάντα τέσσερις φιλόδοξοι επιβάτες ερίζουν για την κάλυψη εικοσιοκτώ θέσεων καθημένων. Ανάμεσά τους υπερήλικοι φοιτητές, αμούστακα γερόντια και άνεργοι όλων των ειδικοτήτων. Κάτω από τη διαφημιστική σκιά του μεταλλικού σκέπαστρου, ένα τσούρμο κουλούρια δελεάζουν τα ρουθούνια των παρευρισκομένων, αναζητώντας τον μεγιστάνα επιβάτη με το […]
Μαργαρίτα Παπαμίχου | Εφτά
Εγώ είμαι αυτή η άλλη εγώ πάντα ίδια άλλη επιστρέφω ολοσχερώς η γυναίκα στο απέναντι πεζοδρόμιο με περιμένει να περάσω εγώ κι αυτή μια σκιά χωρίς σώμα χορεύει όλα τα ζεστά μεσημέρια εγώ κι αυτή η τρίχα στον ώμο που βασανίζει το δέρμα στον αέρα το κέρμα το σκουπιδάκι στο μάτι το γλιστερό μονοπάτι κομμένη […]
Γιώργος Καφετζής | Αγόρι μπανιέρας
Όταν μου ζητηθεί να συνοψίσω την πολιτεία μου σε ένα τετριμμένο μα αυστηρά προσωπικό απόφθεγμα, αναντίρρητα θα καταφύγω στο εξής: “Η όραση, όπως και η ζωή, είναι υπέροχη.“ Πώς είναι δυνατόν στο βάθος του οφθαλμού και σε μερικά χιλιοστά χώρο να στριμώχνεται και να λειτουργεί ένας εγκέφαλος, υπεύθυνος για την αίσθηση, την κωδικοποίηση, και τη […]
Δημήτρης Καρπέτης | Τ’ απόκρυφα
Τ’ αστέρια ψυχορραγούν στο αδιέξοδο της λογικής. Το αίμα των αισθήσεων καταστάλαξε στους τόπους της καρδιάς, ένα αντίδοτο στο φόβο και στο θάνατο. Μια ανακούφιση πραγματική το άρωμα στα χείλη σου. Τα προσχήματα σωπαίνουν πια μπροστά στην έκσταση. Όταν ξυπνώ γυρνώ το χρόνο πίσω, κάθε λεπτό που περνά ακούω τη ζωή να κροταλίζει καθώς εισχωρώ […]
Απόστολος Θηβαίος | Η τελετή του πνιγμού
[…κάποιοι Το λένε αγάπη, Άλλοι βυθό…] Από το δελτίο των συμβάντων Και Τα χλομά νερά Θα ΄ταν ένα δάσος βραδιασμένο, ένας μικρός κυκλώνας εκείνο που για πάντα τον κέρδισε. Ή θα ήταν τα ποιήματα που πάντα νικούν στο τέλος, που κάνουν δικό τους τον κόσμο με ένα νεύμα και ένα φαινόμενο φυσικό. Πάντως εκείνοι […]
ΚΑΠΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ – ΜΕΛΕΤΕΣ | Η ΟΔΥΣ[Σ]ΕΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ – Νεολογικά αθησαύριστα στο έπος του Νίκου Καζαντζάκη | Νίκος Μαθιουδάκης
Στη μελέτη του Η ΟΔΥΣ[Σ]ΕΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ο Νίκος Μαθιουδάκης παρουσιάζει την οδύσσεια των λέξεων μέσα σε ένα λογοτεχνικό δημιούργημα, από την έμπνευση και τη γραφή τους από τον συγγραφέα μέχρι την ανάγνωση και την κατανόησή τους από τον αναγνώστη, επικεντρώνοντας την έρευνά του στην ΟΔΥΣΕΙΑ του Καζαντζάκη, η οποία αποτελεί θεματικά τη συνέχεια της […]
Αντρέας Μαντάς | Rip It Up #3
Desire Breaming From The Eyes. Οι συζητήσεις μοιάζουν να γίνονται στους κήπους της λεωφόρου Γκάμπριελ. Και σκέφτεσαι πως τα απόντα είναι με πλήρη βεβαιότητα παρόντα νόωοι. Το πρωί δεν σ’ αφήνουν να κοιμηθείς οι κορμοράνοι, οι γλάροι, ο κοκκινοπόδαρος καλαμοκανάς, η κουκουβάγια, η καρδερίνα. Ο νους μπορεί να καταστήσει παρόντα όλα αυτά τα πτηνά έστω […]