[Ο αρχάριος] Την πρώτη ώρα της πρώτης μου μέρας στα χαρακώματα έπεσα νεκρός μπροστά μπροστά (Σαν τα παιδιά στα θεωρεία του θεάτρου όπου σηκώνοντ’ όρθια για να βλέπουν πιο καλά). Rudyard Kipling [Σελ.32] [Ένας Ιρλανδός πιλότος προβλέπει τον θάνατό του] Γνωρίζω πως για το Μοιραίο κινάω, μέσα στα σύννεφα, ψηλά στον ουρανό· δεν μισώ αυτούς […]
Σύντομη αποτίμηση πέντε (ελληνικών) αναγνωσμάτων από τον Άκη Παπαντώνη
1. «Εκεί που ζούμε», Χρίστος Κυθρεώτης, Εκδόσεις Πατάκης: ευφυές, γοητευτικό, επίκαιρο αλλά όχι γραμμένο για την επικαιρότητα, γεμάτο με το λοξό χιούμορ του συγγραφέα γνωστό ήδη από τη συλλογή διηγημάτων του «Μια Χαρά» (Πατάκης, 2014), αλλά πλέον μπολιασμένο με προσωπικούς στοχασμούς για την ανθρώπινη κατάσταση και το πως είναι να ζει η γενιά των σημερινών […]
Αλέξανδρος Αδαμόπουλος | Οι δύο Μαργαρίτες
Τη Μαργαρίτα Λυμπεράκη, την είχα γνωρίσει πρώτη φορά το φθινόπωρο τού 1992, στο Εθνικό Θέατρο, στις πρόβες τού έργου της «Ζωή Πορφυρογέννητη», που θα έκανε πρεμιέρα τέλη Οκτωβρίου. Τις πρόβες εκείνες τις παρακολουθούσα με τη μεγαλύτερη ευσυνειδησία, κάθε μέρα μαζί της, καθώς ήμουν το νεότερο μέλος τότε, τού Διοικητικού Συμβουλίου τού Εθνικού. Δημιουργήθηκε ένα καλό […]
Μαρία Βίτσα – Σουλιώτη | Βάφω
Βάφω άλικο τον ήλιο να ζεστάνει τη μοναξιά μας. Βάφω γαλάζια τα λόγια να γαληνέψουν οι έγνοιες μας. Βάφω πράσινα τα όνειρα να ανθίσουν τριαντάφυλλα. Βάφω λευκή την άβυσσο να ξεγελάσω το χάος. Βάφω ρόδινες τις στράτες να βαδίζουμε ανέφελα στο άπειρο. Η Μαρία Βίτσα – Σουλιώτη γεννήθηκε και […]
Απόστολος Θηβαίος | Στυλ Τζέρεμι
Ο Μινώταυρος μισός άνθρωπος μισός χαμένος δίχως μίτο και Αριάδνες. Η τιμωρία του στους αιώνες φαντάζει σκληρή. Στυλ Τζέρεμι απ’ την σειρά των Αμερικάνικων Ιστοριών Ο Τζέρεμι είναι ολόκληρη η αμερικανική ιστορία. Τα λεπτά χέρια της διαφήμισης, εκτυφλωτικοί φωτισμοί λέντ πάνε να σκοτώσουν την νύχτα. Προδοσία, φωνάζουν τα γέρικα πουλιά που κοιμούνται στα βαρέλια […]
Δημήτρης Καρπέτης | Μορφές, δήμιοι
Απαλλοτριωμένες μορφές που κρύβουν τον ήλιο από τα πρόσωπα του όχλου. Στόματα ραμμένα με το φόβο αναζητούν τα λόγια της λύτρωσης. Πρόσωπα κρυμμένα στη ρουτίνα αναπολούν τις μέρες που ξεχείλιζαν από ζωή. Μορφές δήμιοι, που ήπιαν το ποτό της λήθης και στέκονται απέναντι στα ματωμένα όνειρα έτοιμοι να τα κατασπαράξουν. Μια ακινησία που ρέει στις […]
Ρογήρος Δέξτερ | Σχεδία
[Μέρα Γιορτής ή Γιατί ανεβαίνοντας πάλι ένα ποτάμι από σκέψεις] Θα ήταν ωραία η αυταπάτη ότι θα σωθούμε Εκεί στο ύψος όπου βρίσκεται το σθένος Να μπορείς να ξεπερνάς Τα κροκοδείλια και τις τραγωδίες Και την τέχνη των φίλων που υποκρίνονται Και να ξεχνάς Ώρες ώρες μιας μέρας Το πόσο άσχημα είμαστε Αγκιστρωμένοι στη δίνη […]
Γιάννης Βαρβέρης | Να επισκεπτόμαστε τους επιζώντες ποιητές
Να επισκεπτόμαστε τους επιζώντες ποιητές αν μάλιστα τυχαίνει να μένουμε στην ίδια πόλη να τους βλέπουμε πού και πού γιατί εκεί που ζούμε ήσυχοι βέβαιοι πως ζούνε κι αυτοί – ξεχασμένοι έστω – εκεί έρχεται το μαντάτο τους. Οι καλοί ποιητές μάς φεύγουνε μια μέρα όχι γιατί πεθαίνουνε από έμφραγμα ή από καρκίνο αλλά γιατί […]