Με αφορμή την ανακήρυξη της χρονιάς που τελειώνει ως «Έτος Ιάκωβου Καμπανέλλη» και την αγάπη μας για εκείνον, το βιβλιοπωλείο Μονόκλ διοργανώνει, την Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου στις 18:30 μια βραδιά αφιερωμένη στον μεγάλο δημιουργό. Η εκδήλωση θα εμπεριέχει απαγγελίες ποιημάτων, αναγνώσεις θεατρικών αποσπασμάτων, ζωντανή μουσική και τη συμμετοχή της Μικρής Ορχήστρας* Συμμετέχουν οι: Χρήστος Παναγιωτάκης […]

Ήταν μια φιγούρα βγαλμένη από τις ζωγραφιές του Γκόγια. Τόλμησε να ψιθυρίσει δυο τρεις λέξεις, κάτι σαν συγνώμη και έπειτα γύρισε και χάθηκε. Τελευταίο καρέ, το φουστάνι της που είχε έναν τόνο αποκριάτικου ιντερμέτζιο. Και έπειτα έπιασε μια βροχή που έπεφτε από σύννεφα μαχαίρια. Λαμπιόνια αντίο αναβόσβηναν στο βάθος του δρόμου.  Τα πόδια του βουτηγμένα […]

Το δάσος γύρω μου γίνεται απροσπέλαστο, τα κλαδιά των δέντρων προσκυνούν το χώμα, σφραγίζουν κάθε δίοδο προς την κορυφή του βουνού. Εγώ είμαι ένα κοτσύφι δίχως φτερά, εγκλωβισμένο να ζει μέσα σε έναν χειμώνα δυνάστη. Άγριες μορφές ποδοπατούν την σκιά μου, και κατασπαράζουν τις νιφάδες χιονιού πριν εισέλθουν στο στόμα της γης. Μια γυναίκα ξεπροβάλλει […]

Είναι κολλημένοι ο ένας πάνω στον άλλον. Ρούχα που μυρίζουν ναφθαλίνη, ιδρώτα, κρασί. Κάπου-κάπου κάποια κολώνια. Κάτι αυγοκοφτό που άφησε την οσμή του στα μανίκια. Γιατί στριμώχνονται; Τι περιμένουν όλοι εδώ, αναρωτιέμαι. Τι γίνεται; Κάνει κρύο. Δεν πρόλαβα να αποχαιρετήσω τις μουριές, να πάρω κάτι απ ́ την ζέστη των τετραδίων μου με τα τσακισμένα […]

Άφωνη Καθώς με κόπο πήγαινε να στρώσει τα μαλλιά της, έμπλεκαν στα καλώδια που μπαίναν στον λαιμό της, αυτά που της αφαίρεσαν τον ήχο απ’ τον λόγο- κι όμως τα λόγια αντήχησαν σε τοίχους όλο άσπρο σα ν’ άφησαν μικρό λεκέ σ’ εκείνο το δωμάτιο.   Τζάκι λογαριασμοί που έληξαν προσάναμμα σπουδαίο χαζεύεις για ώρα […]

Στη Λέσχη ανάγνωσης του Βιβλιοπωλείου Μονόκλ, αυτήν την Πέμπτη, 1 Δεκεμβρίου, ώρα 18.30 θα μιλήσουμε για το βιβλίο της Ισμήνης Καρυωτάκη «Φυγόδικος δεν ήμουν», από τις εκδόσεις «Ποταμός». Τη συνάντηση θα τιμήσει με την παρουσία της η ίδια η συγγραφέας και χαιρόμαστε ιδιαιτέρως γι’ αυτό! Όσοι θέλετε, μπορείτε να έρθετε στην παρέα μας, στέλνοντας e-mail […]

Αποκηρύσσω την πραγματικότητα φέρνω μέσα μου τους άλλους κόσμους. Η μουντάδα της λογικής και η νηφαλιότητα χάνονται. Παραβιάζω το χρόνο γίνομαι αόρατος. Η ανάγκη της σεμνότητας καταργείται, γλύφει το κορμί η υγρασία. Ένα κόμπιασμα σφίγγει την ανάσα, πότε θα σε ξαναδώ στα σύννεφα; Οι μικροδεσμεύσεις διέλυσαν το θαύμα της φύσης. Αναγνωρίζω το άρωμά σου όλα […]

Δύο μέσα μία έξω, τρεις μέσα μία έξω και πάλι από την αρχή.  Πόσες φορές να είχε επαναλάβει αυτές τις βελονιές για να ολοκληρώσει την πλέξη του πουλόβερ… Αμέτρητες. Και τώρα, να, λίγες ακόμα τελευταίες βελονιές, γρήγορες, πιο βιαστικές από ποτέ, σαν να τελείωνε ο κόσμος μαζί τους, έτρεχαν μαζί με τα δάχτυλά της… δύο […]

Μια συνηθισμένη μέρα και σήμερα κοιτάζω έξω από το παράθυρο της κουζίνας πλένοντας τα πιάτα στο νεροχύτη. Δε συμβαίνει τίποτα έξω. Το απέναντι σπίτι ανακαινίζεται, από το καλοκαίρι. Μια ηλικιωμένη ζούσε εκεί, φύγαμε για διακοπές και όταν γυρίσαμε οι εργασίες είχαν ξεκινήσει. Με είχε καλέσει για καφέ ποτέ δεν πήγα, χάσιμο χρόνου έλεγα. Τώρα το […]