Αγαπώ άρα κινδυνεύω γιατί βαδίζω μέσα στην καρδιά μου και να το μεσημέρι βόδι κουρασμένο αμίλητο νερό μορφή του κόσμου μαλαματένια στο δέντρο απάνω το πουλί τσιουρ-τσιουρ απομεσήμερο και να το μυστικό της ροδιάς άνεμος περαστικός παπαρούνα μαύρη παίζει λατέρνα γιατί ποτέ δεν φαντάστηκε τα γηρατειά φύτρο λευκό του ύψους άλογο φορά πράσινη και λύγισμα […]

Χρόνια τώρα στον ίδιο μονότονο σκοπό χωρίς ρυθμό, χωρίς πνοή, χωρίς ζωή… Λείπει η αλήθεια που γαληνεύει τα όνειρα λείπει το όνειρο που αποζητά η σκονισμένη μας ψυχή… Ατέρμονη προσπάθεια σε λάθος μονοπάτια στα μονοπάτια που ασέλγησαν τα πρέπει. Ο άνεμος πήρε τις στάχτες τους τις σκόρπισε τις σκέπασε με πέπλο σιωπής πικρό… το όνειρο […]

Απ’ όλα τ’ αγαθά της γης, τ’ ουρανού και των νερών που πήρα μαζί μου, αυτή ήταν το εκλεκτό. Όσο κι αν αγαπούσα την πεταλούδα για τα φτερά που μου χάρισε, την παπαρούνα που έκοψα για το χρώμα της, το παχουλό σκαθάρι για τον χορό του μέσα στη γυάλα, αυτή με είχε συνεπάρει με μια […]

«Love is a crushed cat» (αυτοσχέδια σε διάζευξη) [Kiss my ass ή Ο Τσαρλς Μπουκόβσκι μονολογεί πιωμένος σ’ ένα αλλόφημο μπαρ] [Αυστηρώς ακατάλληλο – σύμφωνα με τις διατάξεις τού Νόμου τάδε και των μικροαστικών κανόνων «περί τρέχουσας ηθικής, πορνογραφίας και ασελγών πράξεων» – για σεμνότυφους άνω των 18]. << – Αυτό δεν είναι ποίημα Όποιος […]

Θέλω να σου πω κάτι. Μια φορά, ο Μπέσερ γδύθηκε μπροστά σε όλους και το πλήρωσε. Αλλά ο Μπέσερ δεν έμεινε άνθρωπος. Έγινε ποταμός και γλύτωσε. Η φύση άλλωστε μάς προστατεύει, αρκεί να διαθέτει υψηλό ανάστημα. Αρκεί να θρονιάζεται η μητέρα των πάντων, σα σκιά πάνω από το κεφάλι κάθε πονεμένου, πλέκοντας για χάρη μας […]