Δύο ποιήματα του Ron Padgett | Μετάφραση: Λίνα Φυτιλή

Τσάι για σένα, επίσης Φίλοι μου, θέλω να σας πω ότι σε γενικές γραμμές όλα είναι εντάξει με μένα, σχετικά μιλώντας. Μισό λεπτό, είναι εδώ ο Αϊνστάιν, ρωτώντας πού είναι το τσάι. Τον διαβεβαιώνω ότι θα είναι έτοιμο σύντομα σχετικά μιλώντας- και σέρνεται πίσω στο δωμάτιο που τον κρατάει με πολύ χώρο για εκείνο το […]

Tρία ποιήματα της Hilda Doolittle | Mετάφραση: Λίνα Φυτιλή

Καταιγίδα Ι. Συντρίβεσαι πάνω στα δέντρα σπας το κλαδί της ζωής το κλαδί είναι λευκό, το πράσινο διαλύθηκε- κάθε φύλλο είναι σκισμένο σαν τεμαχισμένο ξύλο. ΙΙ. Βαραίνεις τα δέντρα με μαύρες σταγόνες, στροβιλίζεσαι και συνθλίβεσαι: έχεις σπάσει ένα βαρύ φύλλο στον άνεμο- μια πράσινη πέτρα πετάγεται στροβιλίζεται προς τα πάνω και πέφτει. ΙΙΙ. Θραύσμα σαράντα […]

William Carlos Williams | Ένα τραγούδι αγάπης | Μετάφραση: Μαρίκα Συμεωνίδου

Τι πρέπει να σου πω Πότε θα συναντηθούμε; Όμως- ξαπλώνω εδώ- σκέπτομαι εσένα. το στίγμα της αγάπης είναι πάνω στον κόσμο. Κίτρινο, κίτρινο, κίτρινο, Τρώει μέσα στα φύλλα, επίχρισμα σαφράν Τα κλαριά σαν κέρατα λυγίζουν γέρνουν βαριά Ενάντια σ’ έναν απαλό μοβ ουρανό. Δεν υπάρχει φωτισμός, Μόνο ένας λεκές από μέλι που στάζει από φύλλο […]

Δύο ποιήματα from ‘’The First Four Books of Poems’’ by Louise Glück | Μετάφραση: Λίνα Φυτιλή

Ξημέρωμα Το παιδί ξυπνάει σε ένα σκοτεινό δωμάτιο ουρλιάζοντας: Θέλω την πάπια μου πίσω, θέλω την πάπια μου πίσω σε μια γλώσσα τουλάχιστον, ακατανόητη για όλους- Δεν υπάρχει πάπια. Αλλά ο σκύλος, όλος ταπετσαρισμένος σε λευκό βελουτέ- ο σκύλος είναι ακριβώς εκεί, στην κούνια δίπλα του.  Χρόνια και χρόνια – έτσι όπως περνάει ο καιρός. […]

Χάρολντ Πίντερ | Θάνατος | Μετάφραση: Ασημίνα Ξηρογιάννη

Πού βρέθηκε το  σώμα; Ποιος βρήκε το νεκρό σώμα; Ηταν το νεκρό σώμα  νεκρό  όταν βρέθηκε; Πώς βρέθηκε το νεκρό σώμα; Ποιος ήταν το νεκρό σώμα; Ποιος ήταν ο πατέρας, η κόρη, ο αδερφός; Ποιος ήταν  ο θείος, η αδερφή, η μητέρα ή ο γιος Του νεκρού και εγκαταλελειμμένου  σώματος; Ήταν νεκρό το σώμα όταν […]

Mary Allingham | Αίτηση των Κυριών που ζητούν από τους Κυρίους να επισκευάσουν τους δρόμους τους ̇

Κύριοι της  κώμης Μπάλισανον Εσείς που βαδίζετε με μπότες ελάχιστα σας απασχολεί πόσο η βρωμιά και η υγρασία αρρωσταίνει μία Κυρία. Βάλτε καλά μες το μυαλό σας τις  ιστορίες των βασάνων μας! Kαι σίγουρα οι καρδιές σας θα συγκλονιστούν αφού  σκουπίζουμε τη λάσπη πάνω στο δρόμο που φτάνει μέχρι τον αστράγαλο Η μέρα μπορεί να λάμπει […]

Federico García Lorca | Η παρθένα, ο ναύτης και ο σπουδαστής | Μετάφραση: Ηλίας Οικονομόπουλος

Federico García Lorca Η παρθένα, ο ναύτης και ο σπουδαστής (1928) Μετάφραση: Ηλίας Οικονομόπουλος (2021) ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ Η ΠΑΡΘΕΝΑ ΜΙΑ ΓΡΙΑ Ο ΝΑΥΤΗΣ Ο ΣΠΟΥΔΑΣΤΗΣ Η ΜΗΤΕΡΑ Μπαλκόνι. ΓΡΙΑ – (Στον δρόμο.) Σαλιγκάααρια. Μαγειρεύονται με δυόσμο, σαφράνι και φύλλα δάφνης. ΠΑΡΘΕΝΑ – Σαλιγκαράκια του αγρού. Μοιάζουν, έτσι που ’ναι στριμωγμένα στο πανέρι, με αρχαία πόλη της […]

Μετάφραση τριών πολυγλωσσικών ποιημάτων της Genève Chao, από Μαριάννα Πλιάκου & Jane Gregersen

(γλώσσες ποιημάτων: αγγλικά, γαλλικά, πατουά του Γκέρνσι, και πίτζιν της Χαβάης)  από το βιβλίο της: G.Chao (2018), Émigré, Berkeley, California: Tinfish Press – Κάθε ποίημα εμφανίζεται σε τρεις μορφές: α) μεταφρασμένα μόνον τα αγγλικά, β) μεταφρασμένα μόνον τα γαλλικά, και γ) το πρωτότυπο. Οι ελάχιστες λέξεις που είναι σε πατουά Γκέρνσι και πίτζιν Χαβάης παραραμένουν […]

Federico García Lorca | Χίμαιρα | Μετάφραση: Ηλίας Οικονομόπουλος

ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΕΝΡΙΚΕ ΓΕΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΑΓΟΡΑΚΙ Φωνές Πόρτα. ΕΝΡΙΚΕ – Αντίο. ΕΞΙ ΦΩΝΕΣ – (Από μέσα.) Αντίο. ΕΝΡΙΚΕ – Θα ’μαι πολύ καιρό στα βουνά. ΦΩΝΗ – Έναν σκίουρο. ΕΝΡΙΚΕ – Ναι, έναν σκίουρο για σένα κι ακόμη πέντε πουλιά που μέχρι τώρα δεν τα ’χε κανένα παιδάκι. ΦΩΝΗ- Όχι, εγώ θέλω μια σαύρα. ΦΩΝΗ […]

Τσαρλς Μπουκόβσκι | Τρία ποιηματα | Μετάφραση: Ρογήρος Δέξτερ

Το ποίημα μιας σκοτεινής νύχτας λένε ότι τίποτα δεν πάει χαμένο : ή κάτι τέτοιο συμβαίνει είτε όλα χάνονται για πάντα.   Ένα χαμόγελο που αξίζει να θυμάμαι είχαμε χρυσόψαρα και έκαναν συνέχεια κύκλους μέσα στη γυάλα πάνω στο τραπέζι κοντά στις βαριές κουρτίνες που σκέπαζαν την τζαμαρία και η μητέρα μου, πάντα χαμογελαστή, θέλοντας […]