Καταιγίδα
Ι.
Συντρίβεσαι πάνω στα δέντρα
σπας το κλαδί της ζωής
το κλαδί είναι λευκό,
το πράσινο διαλύθηκε-
κάθε φύλλο είναι σκισμένο
σαν τεμαχισμένο ξύλο.
ΙΙ.
Βαραίνεις τα δέντρα
με μαύρες σταγόνες,
στροβιλίζεσαι και συνθλίβεσαι:
έχεις σπάσει ένα βαρύ φύλλο
στον άνεμο-
μια πράσινη πέτρα
πετάγεται
στροβιλίζεται προς τα πάνω
και πέφτει.
ΙΙΙ.
Θραύσμα σαράντα
Αγάπη γλυκόπικρη
Σαπφώ
Ποια η ανάγκη μιας λάμπας
όταν η μέρα μας φωτίζει
ποια η ανάγκη να δεσμεύσεις την αγάπη,
όταν η αγάπη στέκεται
με τέτοια λαμπερά φτερά
από πάνω μας;
Ποια η ανάγκη ακόμα,
να τραγουδήσεις την αγάπη-
η αγάπη πρέπει πρώτα
να μας κάνει κομμάτια.
