Θεέ της θάλασσας,
Μέρεψε την οργή σου.
Ξεχείλισαν με πόνο
Απύθμενο τα νερά σου.
Ναυαγός του ονείρου
Σε πέλαγος γλυφό
Προσμένεις την αγάπη.
Πόθοι κρυφοί με κόκκινο
Μελάνι χαραγμένοι στην ψυχή.
Ελπίδα ανομολόγητη
Σε συμφωνία μυστική
Με τον περιπλανώμενο χρόνο.
Κι εκεί που αμίλητος
Το απέραντο της μοναξιάς
Σου αγναντεύεις,
Κάποιος τυχαία θα μαγευτεί
Από τον ήχο της σιωπής σου.
Και ταπεινά θα κρατήσει
Τις λέξεις,γράμμα γράμμα
Ψηλαφίζοντας μαργαριτάρια ακριβά.
Η Μαρία Βίτσα – Σουλιώτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία στη φιλοσοφική σχολή του ΕΚΠΑ. Φοιτά στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα δημιουργικής γραφής του ΕΑΠ. Πεζογραφήματα και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικούς ιστότοπους,περιοδικά και συλλογικές εκδόσεις.
