Τα ψάρια όλα κοιμήθηκαν
Την ίδια ώρα
Την ίδια ώρα
Την ίδια Και – όλα γύρισαν
Με την κοιλιά προς τα πάνω
Επέπλεαν
Και σχημάτισαν επιφάνεια νερού
Στέρεο περπάτημα
Σαν Πάνω σε πετρούλες και βράχους
Εδώ κοιλιά φάλαινας
Εδώ περιτοναϊκή κοιλότητα
Καρχαρία
Πατάω και φθάνω απέναντι
Εδώ το μη κόσμος
Απλώθηκε η κατοίκηση
Του ανθρώπου
Και
Του αδύνατου
Δεν κατάλαβαν δίψα
Όλη η γη μόνο
Στις κορυφές βουνών
Είχε νερό
Και αυτό συμπαγές
Στο μάτι
Του ουρανού
Και
Πέρα
Γεωργία Τρούλη
