Διονύσης Μαρίνος | Όπως και αν έρθει αυτό το βράδυ

  Απόσπασμα από το διήγημα «Μαύρα νερά». Σελίδες 143,144. Κύριε Μίλτο, Σας γράφω ξανά για το θέμα που έχει προκύψει με το διαμέρισμα της οδού Μηθύμνης. Δεν ξέρω αν θυμάστε, αλλά δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που σας έστειλα εκείνο το πρώτο γράμμα. Επίσης, δεν γνωρίζω αν το λάβατε. Η  κυρία […]

Αντρέϊ Μπιέλυ | Πετρούπολη

  [ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ] Ο ΚΑΛΟΦΤΙΑΓΜΕΝΟΣ ΟΜΟΡΦΟΣ ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ   Όμως η Σοφία Πετρόβνα δεν άντεξε τόση ελευθερία: είχε, βλέπεις, ένα τόσο μικρό, μικροσκοπικό μετωπάκι˙ μαζί με το μικροσκοπικό μετωπάκι μέσα της κρύβονταν βαθύτατα συναισθήματα: διότι ήταν κυρία˙ και δεν επιτρέπεται να ξυπνάς το χάος μέσα στις κυρίες: στο χάος αυτό οι κυρίες κρύβουν κάθε λογής σκληρότητες, […]

Jack Kerouac | Στοιχειωμένη ζωή – Η χαμένη νουβέλα

Πρώτο μέρος: Σελίδα 87 [Απόσπασμα] 4.   Υπάρχει κάτι στο αμερικανικό σπίτι των προαστίων που γιατρεύει όλες τις ανησυχίες για τη ζωή. Το επόμενο απόγευμα βρήκε τον Πίτερ Μάρτιν να κάθεται στην κούνια της βεράντας μ’ ένα ποτήρι λεμονάδα, ακούγοντας τον αγώνα Ρεντ Σοξ – Ντιτρόιτ στο φορητό ραδιόφωνο. Οι πράσινες περσίδες της θείας Μαρί […]

Τόμας Μανν | Θάνατος στη Βενετία

Απόσπασμα από τις σελίδες: 100,101.   Ο Άσσενμπαχ έβλεπε ταχτικά, σχεδόν χωρίς διακοπή, το μικρό Τάτζιο. Ο περιορισμένος χώρος και χρόνος για τον καθένα εκεί, τόφερνε  έτσι που η ωραία αθωότητα να βρίσκεται καθημερινά κοντά του, με μικρές διακοπές. Τον έβλεπε, τον συναντούσε παντού: Στο ισόγειο του ξενοδοχείου, στους ολόδροσους περιπάτους με το βαποράκι απ’ […]

Franz Kafka | Στη σωφρονιστική αποικία

  Απόσπασμα από τις σελίδες: 24,25,26. Ο ταξιδιώτης έριξε μια κλεφτή ματιά στον κατάδικο. Είχε το κεφάλι του κατεβασμένο, όσο ο αξιωματικός έδειχνε προς το μέρος του, και φαινόταν να έχει συγκεντρώσει όλη την προσοχή του μήπως και μπορέσει να μάθει κάτι πιο συγκεκριμένο. Όμως οι συσπάσεις των χοντρών και σφιγμένων χειλιών του έδειχναν, φανερά, […]

Ε.Χ. Γονατάς | Οι αγελάδες

Οι αγελάδες [Απόσπασμα] Καθόμαστε σ’ ένα υπαίθριο καφενείο: πέντ’ έξι καρέκλες αραδιασμένες στην όχθη ενός μικρού ποταμιού και πιο πέρα, κάτω από ένα πλατάνι, μια παράγκα πνιγμένη στις περικοκλάδες, με την επιγραφή «Η μορφωμένη Αράχνη». Πίνομε το ούζο μας βλέποντας τις πέστροφες να πηδάνε κάθε τόσο δύο-δυo έξω απ’ το νερό, που αφρίζει σαν άσπρο […]

Δημήτρης Μαμαλούκας | Ο κρυφός πυρήνας των Ερυθρών Ταξιαρχιών

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Πυρήνας «Φραντσέσκο Λορούσο» I Μιλάνο, Τρίτη 20 Μαρτίου 1979 06:01 Η παγωμένη νύχτα σπάει σιγά σιγά κι αρχίζει να χαράζει. Μέσα στο διαμέρισμα επικρατεί απόλυτη ησυχία. Ακούγεται μόνο το ρολόι της κουζίνας. Τικ Τακ. Δεν υπάρχει θέρμανση και κάνει διαολεμένο κρύο. Στο μικρό μπαλκόνι κρέμεται ένα θερμόμετρο. Δείχνει μείον τέσσερις βαθμούς. Όλα τα […]

Κώστας Κατσουλάρης | Νυχτερινό ρεύμα

Απόσπασμα από το διήγημα «Νεκρός σκύλος τα μεσάνυχτα». Σελίδες, 107,108. – Έχουμε εναποθέσει στην επιστήμη την ευθύνη να ερμηνεύσει τον κόσμο μας. Έχουμε απεμπολήσει το δικαίωμα να κρίνουμε με την καρδιά μας. Η αλήθεια μας είναι πλέον αρμοδιότητα κάποιων εργαστηρίων ˙ την έχουν βάλει στο μικροσκόπιο, την τεμαχίζουν και μας τη σερβίρουν σε δόσεις. Όμως […]

Ernesto Sabato | Περί ηρώων και τάφων

Σ’ εκείνο το δωματιάκι, λοιπόν, άρχισα να γράφω ιστορίες. Τώρα καταλαβαίνω ότι  ανέκαθεν η τέχνη του καιρού μας, αυτή η δυνατή και αποδιαρθρωμένη τέχνη, γεννιέται πάντα από την προσωπική μας διάλυση, από την αγωνία μας και την δυσαρέσκειά μας. Ένα είδος απόπειρας συμφιλίωσης με τον κόσμο αυτής της ράτσας των ευθραύστων, ανήσυχων και γεμάτων επιθυμίες […]

Stefan Zweig | Ο παλαιοβιβλιοπώλης Μέντελ και H αόρατη συλλογή

Ο ΠΑΛΑΙΟΒΙΒΛΙΟΠΩΛΗΣ ΜΕΝΤΕΛ (Απόσπασμα από τις σελίδες: 24,25,26) Πήγαμε λοιπόν οἱ δυό μας στό Καφέ Γκλούκ, καί νά τονε καθισμένος ἐκεῖ, ὁ Βιβλιομέντελος, διοπτροφόρος, γενειοφόρος, μαυροντυμένος, διαβάζοντας νά λικνίζεται σάν θάμνος σκοτεινός στόν ἄνεμο. Μπήκαμε μέσα, δέν μᾶς ἀντιλήφθηκε. Μόνο καθόταν καί διάβαζε καί σάν παγόδα λίκνιζε τό πάνω μέρος τοῦ κορμιοῦ του πέρα-δῶθε πάνω […]