Χρήστος Ωραιόπουλος | Φωτογραφία

Σε φαντάζομαι σε φωτογραφία γλυκιά   νοσταλγική, σαν απ’ τα παιδικά μας χρόνια με πλαίσια λευκά, σαν Polaroid, που ‘πιασε καλά το κρυφά εξασθενημένο κίτρινο. Άνοιξη, μέσα Μαΐου,  ο μίσχος και το στήθος σου να ανοίγουν και τον τόπο και τους ανθρώπους γύρω σου   ν’ ανθίζουν.    {Να σε μυρίζω θέλω!} Σε φαντάζομαι σε μια φωτογραφία να […]

Χρήστος Ωραιόπουλος | Ξερά στάχυα

Όταν______/_____//_____/______  με δεις, τα μαλλιά μου θα έχουν Μεγαλώσει. Ξέχνα εκείνο το κοντό που δεν μπορούσες καν να τραβήξεις, καθώς έσφιγγες και σφάλιζες ηδονικά τα δόντια. Το άλλοτε ξυρισμένο -σαν σεντόνι στρωμένο στην εντέλεια- μούτρο μου, Θα έχει γεμίσει άγρια καστανόξανθα στάχυα και θα σου θυμίζει χορταριασμένο κήπο ενός γέρου που πέθανε ή καθηλώθηκε στο […]