Ηρώ Κάπα | Εκεί που δεν υπάρχει τίποτα

Για λίγο έκλεισαν τα μάτια τους και ξύπνησαν στα σύνορα μιας χώρας που δεν είχαν ξαναδεί. Κανένας απ’ τους δυο δε σκέφτηκε να μοιραστεί τη φρίκη, ώσπου κι αυτή ξεθάρρεψε και κάθισε κοντά τους. Κι έτσι ξανά κοιμήθηκαν κι ο ύπνος τους απόθεσε στα σύνορα μιας χώρας που ποτέ δεν υπήρξε. Εκεί θα ήταν ασφαλείς. […]

Ηρώ Κάπα | Ένας τρόπος να ζήσεις

Ι. Από μικρός θυμάται το παιδί που έσπασε τα παιχνίδια του να στήσει οδοφράγματα κι εκείνη τη γυναίκα που πυρπόλησε το κορμί της και σκόρπισε στ’ αστέρια. Στον ύπνο του τού έγνεφαν να τους ακολουθήσει.   ΙΙ. Έτσι όργωνε τις ανοιχτωσιές διέσχιζε λεωφόρους για να βρεθεί στην έρημο ή το φεγγάρι και σε βαθιά φαράγγια […]

Ηρώ Κάπα | Τρία ποιήματα

Βάθη Μέρες ολόκληρες σκεφτόταν πώς να τρυπήσει τη γη για να βγει στην άλλη της άκρη. Ούτε στιγμή δεν του πέρασε από το νου πως μπορεί κανείς να ταξιδέψει και στην επιφάνειά της. Πως τα βάθη δεν είναι ο μόνος δρόμος.   Σημάδια Βαρέθηκα πια να κοιτώ τα σημάδια. Τάχα πως αν τα πουλιά πετούν […]