για τον Δήμο Κάποιος δοκιμάζει να γράψει δυο τρία λόγια. Έξω παγωνιά, να πλανάται λέει το όνειρο της άνοιξης που όλα θα τα ζεστάνει. Τίποτε δεν του βγαίνει. Δοκιμάζει ξανά. […Τα πράγματα όλο κυλάνε. Και οι άνθρωποι ξεφτίζουν και χάνονται και ξανάρχονται πάλι σαν ονόματα μες σε ένα παράξενο προσκλητήριο που δεν κάλεσε κανείς. Και […]
Απόστολος Θηβαίος
Της Δημαρέτης τα νομίσματα
Και όλα συνοψίζονται σε εκείνο το “αν” του Αλέξανδρου Μολφέση που μας κρατάει όρθιους και μας γδέρνει την καρδιά όταν μένουμε με τον εαυτό μας στην πόλη που νυχτώνει. Όλα είναι με το μέρος του απόψε. Κυριακή βραδάκι και η αγάπη του δεν απεργεί όπως τις έξαλλες καθημερινές. Και ο ίδιος, προσεγμένος όπως ποτέ, με […]
Απόστολος Θηβαίος | Μπλου Τζέρι
Διήγημα Βγήκε από το σπίτι. Το φουστάνι το ‘χε ρίξει πρόχειρα. Γαλάζιο, σαν ρετάλι ουρανού. Έξω έβρεχε και μόλις βγήκε έξω στο δρόμο, ένα παγωμένο ρεύμα αέρα του χτύπησε το πρόσωπο. Για μια στιγμή το μακιγιάζ του κοκάλωσε, ένας Ινδός από τον πάγκο εμπρός του τον κοίταξε και άγγιξε άσεμνα τον εαυτό του. Αυτά τα […]
Sunday Times
να μεσιτεύει υπέρ ημών ο έρωτας Σκηνή από έργο ελληνικό (Σκηνικό κυριακάτικου τραπεζιού. Στο φόντο ένα χωμάτινο μονοπάτι, κάτι πέτρινα καλύβια, μερικά αγροτικά μηχανήματα και τα βουνά. Όλοι μοιάζουν απασχολημένοι με τα πιάτα τους που δεν αδειάζουν ποτέ. Ανάμεσα στο πλήθος κάπου ανάμεσα στους παρευρισκόμενους κάποιος ντυμένος στρατιωτικά. Όλοι του μιλούν και εκείνος γνέφει καταφατικά, […]
Απόστολος Θηβαίος | Λαίκή ερωμένη προσφέρουσα άνθη
Λαίκή ερωμένη προσφέρουσα άνθη φράση γραμμένη στο περιθώριο μιας ζωγραφιάς του Νίκου Χουλιαρά Τις περισσότερες φορές οι ιστορίες μας βρίσκουν. Θα μπορούσε κανείς να τις λογαριάσει για μικρά, πολύ μικρά μυθιστορήματα. Ωστόσο δεν σημαίνουν τίποτε, μονάχα φωνές κουβαλάνε, από φίλους και εντυπώσεις και λεπτομέρειες χαμένες μέσα από τα μάτια μας. Τις αποκαλύπτει ένας υπόγειος μηχανισμός, […]
Ο Παππούς μου ο Ηρώνδας
Λίγες κουβέντες για τους “Επτά Μιμίαμβους” του Ηρώνδα σε μετάφραση Στέφανου Κουμανούδη και Σωτήρη Κακίση Ο χρόνος είναι ο χειρότερος εχθρός λένε τα τραγούδια. Πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώτικα για τον Ηρώνδα. Θα μου πείτε πώς ήρθε και κούρνιασε εδώ δίπλα μου στο τραπέζι αυτός ο αρχαίος τύπος. Θέλεις το σαββατόβραδο που γυρεύει να […]
Απόστολος Θηβαίος | Ευαίσθητες οι νύχτες
Έτσι όπως αποκοιμιέμαι γαλάζια να ξυπνούν μέσα μου τα ποιήματα Θα ‘θελα να ‘χω και εγώ μια γωνιά κάπου σε αυτόν εδώ τον κόσμο. Όχι ένα γαλάζιο στενό, μα μία κάμαρη, παλιά ίσως, με φθαρμένες ταπετσαρίες και λίγη θέα. Πόσο θα αρκούσαν αυτά τα λίγα, πόσο θα αρκούσε μια κάμαρη με το λίγο της το […]
Ο Μπάιρον και οι άλλοι
αυτός γαρ αγρυπνούσε υπέρ των ψυχών ημών Σημείωμα για το βιβλίο των εκδόσεων Αιγαίο με τρία διηγήματα του σπουδαίου Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και Πρόλογο του Σωτήρη Κακίση Από την σειρά “Κείμενα – Κειμήλια” Δεν πάνε μερικοί μήνες που κυκλοφόρησε το συνταρακτικό φιλμ για το έργο και τη ζωή του Οπενχάιμερ. Ο σπουδαίος φυσικός, ο επιστήμων […]
Απόστολος Θηβαίος | Πεθαίνουν τα τζουκ μποξ;
“Σας το λέω πως μια μέρα, μια μέρα από αυτές εδώ θα κάνω μια πράξη ηρωική, ναι, μεγάλη και ανθρώπινη”, έλεγε και σηκωνόταν απάνω, περήφανος, βέβαιος πως αυτό που λέει θα γενεί. Λάμβανε την πόζα των κλασικών εκείνων πορτρέτων που αναπαράγονται κατά δεκάδες και θα τα βρεις παντού. Και ύστερα ορμούσαν οι άλλοι από τα […]
Ηπειρώτικο Γουέστερν
Πάγωνε η νύχτα, τα φουγάρα κάπνιζαν, σαν τάχα τα σπίτια να’ναι παράξενα πλεούμενα μες στο πέλαγο του χρόνου. Καθρέφτες τα πετροσόκκακα, τα κεραμίδια φορτωμένα χιόνι, άνθρωποι μέσα ασάλευτοι σαν τα κοιμισμένα ψάρια του ενυδρείου. Πέρναγε τις ρούγες, κάποιος άκουγε τα βήματά του, έγερνε στο παραθύρι να τον δει, μονάχα η σκιά του λίγο πιο πίσω […]