Ξέρω τι σε κρατάει ξάγρυπνο τα βράδια. Έχω βρεθεί στη θέση σου πολλές φορές. Φορές που τα έβαζα με τον εαυτό μου και τον οδηγούσα στα άκρα. Για να ανακαλύψει νέα όρια. Να κάνει αυτοκριτική και ενδοσκόπηση, να πάει παρακάτω. Έτσι έγραψα αυτή τη συλλογή. Μέσα από τις δικές μου συγκρούσεις του «εαυτού» που συνδιαλέγεται με τις πολλαπλές εκφάνσεις των ρόλων. Και στην πορεία εξελίχθηκε σε μια αλληλουχία σκέψης που καταλήγει στην πιθανότητα της εξιλέωσης. Αυτό θέλω να επικοινωνήσω προς τον κόσμο. Ότι δεν είναι μόνος. Είμαστε πολλοί που βρισκόμαστε στα σταυροδρόμια των αποφάσεων. Πολλοί που είμαστε στην αναζήτηση του πυρήνα που συγκροτεί την ύπαρξη μας. Οι “42 εαυτοί” δεν είναι μόνο οι δικοί μου. Είναι κομμάτι της πανανθρώπινης διαδικασίας που λέγεται ζωή.