Η οχλοβοή της απογοήτευσης διογκώνεται,
η πορεία προς το τίποτα συνεχίζεται
με βήματα γοργά.
Περιφέρομαι σέρνοντας τη ζωή
ένα κουφάρι άδειο.
Τα γεγονότα φράσουν το δρόμο,
το ύφος του σκυθρωπού ανθρώπου κυριαρχεί.
Ουρλιάζουν τα λησμονημένα όνειρα
προσπαθούν να ξεσηκώσουν τις πράξεις
από το λήθαργο χρόνων.
Δεσπόζουν οι ρυτίδες
στα σκονισμένα πρόσωπα.
Η βροχή μελαγχολική
μαστιγώνει τα πραγματικά συναισθήματα.
Στην απεραντοσύνη της αδράνειας
πορεύεται μια ζωή λερωμένη.
Κοιτώ τον εαυτό μου στον καθρέφτη
αποθηκεύω τον πόνο
κρέμομαι απ’τα χείλια μου,
αναζητώ απαντήσεις.
Στην σκληρή γεμάτη απαιτήσεις ζωή,
ο χρόνος δεν έχει πια νόημα,
ο χρόνος απλά …
κυλά νωχελικά.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τμήμα Γεωπονίας. Επίσης έχει δίπλωμα Κ.Ε.Κ σε Θέματα Βιολογικής Γεωργίας καθώς και Επεξεργασίας Εικόνας και Photoshop. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. .Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική .Έχει συμμετάσχει σε τρεις ποιητικες Ανθολογίες, ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους ,επίσης ποιήματά του έχουν διαβαστεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε εικαστικά projects έχει συμμετάσχει σε τρεις ανθολογίες ποιημάτων με ποιήματά του ,πάντα θα αγωνίζεται για μια κοινωνία που θα έχει για κέντρο της πραγματικά τον άνθρωπο.
