Αγαπώ
τους αργυροπελεκάνους, τους μελισσοφάγους, τους μικροτσικνιάδες
τους βουβόκυκνους και τα σπιτοχελίδονα των Πρεσπών.
Αγαπώ
τα φλαμίνγκο, τις λαγγόνες, τις βαλτόπαπιες, τους νυχτοκόρακες
τα σκουφοβουτηχτάρια και τους πετρίτες της Κερκίνης.
Αγαπώ
τα βραχοκιρκίνεζα, τους σφηκιάριδες, τους χρυσαετούς
της λίμνης Πλαστήρα
και τα κολιμπρί της γαλάζιας λίμνης
γιατί μοιάζουν -πολύ- με ξωτικά του σμαραγδένιου δάσους.
Αγαπώ
τις αγριόπαπιες των βόρειων παραμυθιών
και τις πάπιες του Μέλερ
έτσι όπως μοιάζουν, όταν βγαίνουν απ’ το νερό,
με Πουριτανούς της Νέας Αγγλίας, αλλά πιο πολύ
Αγαπώ
να με αποκαλείς «κορμοράνο των βιβλιοθηκών»
έτσι όπως εκστασιάζομαι όταν ανακαλύπτω
σε κάποιο λεξικό
στα σανσκριτικά ή άλλη νεκρή γλώσσα
την πουπουλένια υφή
της λέξης «Απουσία».
Έτσι όπως ανακαλύπτω την απουσία
στη λέξη
αγαπώ να γίνομαι φωλιά σου·
πτίλο
στο φτέρωμα της τρυφερότητάς σου
και να πετάει η καρδιά μου
εκεί που πετάει η δική σου.
H Τώνια Τσαρούχα γεννήθηκε στη Λάρισα, όπου και κατοικεί. Κείμενά της έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, ενώ άλλα έχουν δημοσιευτεί στον ηλεκτρονικό τύπο.
