«Τελείωσαν τα ψέματα», σκέφτηκε ο Θανάσης μια Τετάρτη στις επτάμιση, παρακολουθώντας το δελτίο ειδήσεων χυμένος στον καναπέ. Ο παρουσιαστής το είπε καθαρά, στην πόλη καταγραφόταν ο μεγαλύτερος αριθμός κρουσμάτων πανελλαδικά. Αν η κατάσταση συνεχιζόταν έτσι, η καραντίνα ήταν δεδομένη κι άντε μετά να συντονίζεις δεκαεξάχρονα εξ αποστάσεως. Η γυναίκα του Θανάση δεν φαινόταν να δίνει και μεγάλη σημασία στις εξελίξεις, καθώς τη στιγμή εκείνη άλλαζε τις πάνες στον τριών μηνών γιο τους. «Καλά, δεν ακούς τι γίνεται;» τη ρώτησε ο Θανάσης. «Οι Αθηναίοι πάντα τα φουσκώνουν» παρατήρησε εκείνη, σε ένταση χαμηλότερη κατά σαράντα και πλέον ντεσιμπέλ, παίρνοντας το γελαστό πλέον μωράκι αγκαλιά. «Βγαίνω να πάρω τίποτα απ’ το σούπερ μάρκετ, πριν τα σηκώσουν όλα και μείνουν πάλι μόνο γατοτροφές στα ράφια» εξήγγειλε ο Θανάσης. Η γυναίκα του ένευσε ενθαρρυντικά.
Η αλήθεια είναι ότι το ενδεχόμενο έλλειψης αγαθών λόγω πανδημίας δεν ήταν η πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό του Θανάση. Πήγαινε να συναντήσει την Αριστέα, η οποία έμενε πολύ κοντά στο σούπερ μάρκετ. Του άνοιξε και έπεσε πάνω του. Ο ενθουσιασμός της ήταν κάτι που σταθερά τον εξέπληττε, δεδομένου ότι όταν την είχε γνωρίσει στο μαιευτήριο ήταν μια καθ’ όλα απόμακρη αναισθησιολόγος. Η συνεύρεση ήταν σύντομη σε διάρκεια αλλά υψηλή σε ένταση. Σε λίγο η Αριστέα, ακουμπισμένη στο κεφαλάρι του υπέρδιπλου κρεβατιού της και έχοντας μόλις καταβροχθίσει μια σοκολάτα αμυγδάλου, όπως συνήθιζε στα μεθεόρτια, είπε στον Θανάση ενώ του χάιδευε τα μαλλιά: «Τα έμαθες τα νέα; Λουκέτο σε δύο υπηρεσίες και μία ταβέρνα λόγω κρουσμάτων. Δεν πάνε καλά τα πράγματα. Όλα θα τα κλείσουν». «Μη φοβάσαι», την παρηγόρησε. «Τα σούπερ μάρκετ δεν κλείνουν ποτέ». Εκείνη γέλασε και ξανατυλίχτηκε γύρω του.
Κινούμενος ταχύτατα, ο Θανάσης επέστρεψε στο σπίτι του με τρεις σακούλες ανά χέρι, γεμάτες βρεφικά είδη, τρόφιμα μακράς διαρκείας και χειρουργικές μάσκες. «Τασούλα, όλα εντάξει» βροντοφώναξε ανοίγοντας την εξώπορτα. «Και να ξέρεις, τις προμήθειες θα τις αναλάβω εξ ολοκλήρου εγώ. Όσο κόσμο κι αν έχει. Αν και δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα. Υπερβολές των καναλιών».
Ο Απόστολος Μαϊκίδης γεννήθηκε το 1972 στη Θεσσαλονίκη, όπου ζει και εργάζεται.
