Όλοι οι εμπρηστές επικηρύχτηκαν
κι οι φίλοι μου συστήνουν να προσέχω,
να μη σκορπίζω απρόσεχτα τους στίχους μου,
να κρατώ μακριά το δαυλό,
που πυρπολεί τις νύχτες μου,
απειλώντας τον ύπνο των άλλων.
Πως με προσέχουν τί μ’ αυτό;
Κι αν μ’ αγαπούνε τί σημαίνει;
Τόσο καιρό δεν μπόρεσαν να δουν,
να καταλάβουν πόσο έχω πια αλλάξει.
Πόσο προσέχω συγκεντρώνοντας τους στίχους μου,
με πόση τέχνη τους πλέκω χάρτινα ανθοστέφανα
ή τους προσφέρω ευγενικά
σε λευκώματα λησμονημένα.
Ό,τι μπορούσε να καεί, έχει καεί.
και το μπαρούτι στις καρδιές, έχει μουλιάσει.
Ο Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος γεννήθηκε στη Νίκαια του Πειραιά το 1945, Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άσκησε τη δικηγορία από το 1971. Έχει εκδώσει μέχρι σήμερα 13 βιβλία με ποίηση και δοκίμια. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, στα ισπανικά και στα αλβανικά.
