Κρατώ τον κόσμο μου
μέσα στα κουρασμένα χέρια μου.
Τυλίγω τις μέρες
γύρω απ’ τ’ άγγιγμά σου.
Στο γκρεμό,
εκεί που οι νιφάδες του χιονιού θα σβήσουν,
αποχωρίζομαι τα χείλη σου.
Ανυπομονώ να δω τα δάκρυα χαράς
πάνω στα τριαντάφυλλα
που ανθίζουν ,βλέποντάς σε.
Οπτασία, μια νύχτα καλοκαιρινή
πλεγμένη στα κύματα
μιας θάλασσας όλο υποσχέσεις.
Φως που ξετυλίγεται μπροστά μου
και δείχνει το δρόμο
που απαρνηθήκαμε κι δυο.
Ανταλλάσσουμε της λύπης τη σιωπή
με λίγα δευτερόλεπτα
απ’ τις κοφτές ανάσες της καρδιά μας,
καθώς τα βλέμματα μας θ’ ανταμώνουν.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλούς λογοτεχνικούς ιστότοπους. Πάντα θα προσπαθεί και θα αγωνίζεται για μια κοινωνία με κέντρο πραγματικά τον άνθρωπο.
