Κύλησαν οι μέρες…
Αναστεναγμοί κρυμμένοι στο στήθος
βουρκώνουν την αλήθεια
που μας έκλεψαν.
Ένα ματωμένο χαμόγελο
γνέφει αντίο στο φως
που θαμπώνει τη μνήμη.
Κύλησαν οι μέρες…
Ερινύες με πύρινες γλώσσες
ξορκίζουν τη λήθη
που μας ταξίδευε στην παραπλάνηση.
Σε ιστούς αράχνης αιχμάλωτοι
γευόμαστε δηλητήριο σε κάθε
μπουκιά που μας κερνάνε.
Κύλησαν οι μέρες…
Κλείνουμε τις προδομένες πληγές
με πολύχρωμα μπαλώματα.
Προσδοκίες κρεμάμε στα
γυάλινα καρφιά των χεριών.
Φοβισμένα φιλιά από τα χείλη του Ιούδα
κυνηγούν τα είδωλά μας
στον καθρέφτη της θύμησης.
Κύλησαν οι μέρες…
…μυλόπετρες ονείρων.
Η Μαρία Βίτσα – Σουλιώτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία στη φιλοσοφική σχολή του ΕΚΠΑ. Φοιτά στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα δημιουργικής γραφής του ΕΑΠ. Πεζογραφήματα και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικούς ιστότοπους,περιοδικά και συλλογικές εκδόσεις.
