«να με σκέφτεσαι, όταν υποφέρεις και όταν θέλεις να κλάψεις. Και εγώ δεν θα πάψω ποτέ να συλλογιέμαι το νεανικό σου στόμα όταν ετοιμάζεται να με διδάξει την αμαρτία. Να με σκέφτεσαι, όταν νιώθεις δυστυχισμένος, θεία μου μορφή», τραγουδά ένας παλιός αυτοκράτορας Μάλλον όνειρο θα ‘ταν η μορφή της στον καθρέφτη. Επειδή τώρα πια δεν […]
Απόστολος Θηβαίος
Απόστολος Θηβαίος | Η άρνηση
«μια ιστορία από εκείνες που φανερώνουν τις απλησίαστες δυνάμεις του σύμπαντος, Κλαιρ» Το σπίτι ήταν έτσι ακριβώς όπως το είχε φανταστεί. Ένα μέγαρο με γκρεμισμένα αετώματα και αρκετό παρελθόν. Τώρα πια δεν ήταν βεβαίως σπίτι, μα είχε κρατήσει κάτι από την παλιά του δόξα. Σήμερα στεγάζει το άσυλο του Χριστού που κάνει ότι μπορεί […]
Ο Άλμπερτ προσεύχεται
“η ζωή είναι κάτι μεγαλύτερο και από εσένα». 1991 και οι REM κυκλοφορούν ένα από τα πεντακόσια σημαντικότερα τραγούδια του περασμένου αιώνα. Το τραγούδι δεν είχε καμιά σχέση με ζητήματα θρησκείας, μα απόψε αυτές οι λέξεις το μεταφράζουν αλλιώτικα. Και οι στίχοι μεταμορφώνονται στο πρόσωπο του Αλμπερτ την ώρα που η ελπίδα του κόσμου μένει […]
Απόστολος Θηβαίος | Επίμονος τοκετός
φαντάσου μες στην γαλάζια καρδιά μιας έκρηξης Blasted, ή αλλιώς το επίμονο χτύπημα του κεραυνού επάνω στην φτερούγα και ο βυθός Η πρώτη βροχή έρχεται πάντα διακριτικά. Μια άνοιξη όταν κανείς δεν την περιμένει ξεπλένει τις ζωές μας και ύστερα ταξιδεύει, δεν έχει ηλικία η βροχή λένε τα σοφά βιβλία του κόσμου. […]
Φλογοδίαιτος
Επιστρέφοντας στον Νίκο Καρούζο. Ανάπλι, τρίτη χιλιετία Απλωνόταν σε πλάγιο λόγο η πεδιάδα του Άργους. Έμεναν πίσω οι αγροικίες και τα κλεισμένα εργοστάσια και οι πορτοκαλεώνες που βάφουν πορτοκαλί κάθε ουρανό. Οι πινακίδες μετρούσαν τα χιλιόμετρα και το Ναύπλιο υπήρξε ολοένα και εγγύτερα. Ο χειμώνας έπεφτε χιλιόμετρο το χιλιόμετρο και έλεγα απνευστί εκείνους τους […]
Απόστολος Θηβαίος | Blue Old Stories – ιστορίες από ένα αλλόκοτο βιβλίο
Ι. Ποιος δεν συμπαθεί τα φιλμ νουάρ; Ο κύριος Χάρβεϊ σκοτείνιασε. Δεν αρνιόταν ποτέ να βοηθήσει έναν παλιόφιλο. Μα είχε την απαίτηση να μην τον γελάει κανείς. Είχε αγοράσει αυτό το δικαίωμα, να πάρει η ευχή. Έτσι, αισθάνθηκε προσβεβλημένος όταν συνάντησε τον παλιόφιλο στο καρέ του κυρίου δικαστή. Δεν είπε τίποτε, μόνον ξάφρισε τον άμοιρο […]
Charming Past
[…και να παίζει από κάπου μακριά η μπαλάντα ενός λεπτού ανθρώπου και η ιστορία να ξεγλιστρά πάνω στις χαραμάδες του χάρτη. Ότι έχεις είναι ετούτη η πόλη και άλλωστε, το λένε οι στίχοι και τα τραγούδια δεν λαθεύουν ποτέ. «Όμως κάτι συμβαίνει εδώ πέρα και μάλλον δεν έχεις ιδέα, έτσι δεν είναι κύριε Τζόουνς;»…] Απόψε […]
Απόστολος Θηβαίος | In Charge
Έργο για δυο μονάχα πρόσωπα σε γαλάζιο , πάντα, θέμα (Είναι κιόλας φθινόπωρο. Στην σκηνή υπάρχουν σωροί κίτρινα φύλλα και ο ήχος της βροχής. Εδώ και εκεί κάτω από τα αετώματα μπορείς να δεις τους κομπάρσους που παριστάνουν τα ερωτευμένα ζευγάρια. Φιλιούνται σε μια άκρη και εύχονται να μην σταματήσει ποτέ η καταιγίδα. Μερικοί άλλοι […]
Μπέρμπον
Οι μνήμες να μας κοιτάζουν σαν χρυσόψαρα, όσο η ορχήστρα υπακούει σε έναν ξέφρενο ρυθμό Κατά τις πέντε οι τελευταίοι δείξανε επιτέλους προθυμία να του αδειάσουν τη γωνιά. Ορισμένοι από αυτούς έκαναν για τελευταία φορά το νούμερο τους και ορκίστηκαν να ζουν σε αιώνια θλίψη. Ο παππούς σας υπήρξε ένας άνθρωπος δοτικός και τρυφερός, […]
Απόστολος Θηβαίος | Το πρόσχημα
Σκετς με δυο χαρακτήρες και ένα γαλάζιο πρωινό Περαστικός: Δώστε μου μα φυλλάδα, γρήγορα παρακαλώ, θα χάσω το λεωφορείο, γρήγορα! Εφημεριδοπώλης: Ποια θέλετε; Περαστικός: Μα σας είπα! Όποια να΄ναι, δεν σας λείπουν άλλωστε, κύριε. (ειρωνικά) Εφημεριδοπώλης: Ναι, αλλά ποια ακριβώς; Περαστικός: Έχει σημασία, αλήθεια; Εφημεριδοπώλης: Εσείς τι λέτε; Περαστικός: Μα εσείς βρεθήκατε στον δρόμο […]