Χουάν Γκοϊτισόλο – Δον Χουλιάν (1970)

Γράφει ο Ελευθέριος Μακεδόνας   Ο “δον Χουλιάν” είναι η βίβλος τού αποστάτη : του παραβάτη, του εξωμότη, του αποσυνάγωγου, του αιρετικού : με τον “δον Χουλιάν” ο Γκοϊτισόλο τα βάζει με όλους και με όλα, επιχειρεί δια της λογοτεχνίας να ξεριζώσει από μέσα του ό,τι τον έχει καθορίσει, στιγματίσει και τελικά ‘βρομίσει’ αθεράπευτα : […]

Αναστάσης Πισσούριος | Ο πανελλήνιος ποιητής Κώστας Βασιλείου: μια σοβινιστική πανδαισία εθνικιστικής ποίησης

Αν πρέπει να συμφωνήσουμε με τον κριτικό και ποιητή Παναγιώτη Νικολαΐδη αν ο Κώστας Βασιλείου «είναι ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της λεγόμενης γενιάς της Ανεξαρτησίας ή αλλιώς γενιάς του 1960, αλλά και γενικότερα της σύγχρονης μας ποίησης» είναι αναγκαίο να προηγηθεί μια αναλυτική κριτική σκιαγράφηση του ποιητικού προϊόντος του Κώστα Βασιλείου. Ένα ουσιαστικό χαρακτηριστικό της […]

Αναστάσης Πισσούριος | Ο εθνικισμός στη σύγχρονη ελληνοκυπριακή ποίηση. Τρία ποιήματα, τρία παραδείγματα

  Η ενδεικτική ανάλυση των τριών ποιημάτων των ποιητών Δώρου Γεωργίου, Αλέξανδρου Χρονίδη και Παύλου Ανδρέου γίνεται με σκοπό να καταδειχθεί ο κοινός τους κεντρικός άξονας. Ένας άξονας αποκλειστικά πολιτικός και συγκεκριμένα ένας άξονας ο οποίος περιπλέκεται φλερτάροντας μ’ ένα εθνικιστικού τύπου περιεχόμενο. Τρία ποιήματα τα οποία δικαιωματικά κάποιος θα μπορούσε να τα προσεγγίσει ως […]

Η Παγίδα τής Αναπαράστασης ή Σύντομη Πραγματεία για τον Εγκλεισμό των Ανθρώπων: το Σολάρις των Στάνισλαβ Λεμ (1961) και Αντρέι Ταρκόφσκι (1972)

[Μία ελεύθερη μεταφορά στα ελληνικά, του άρθρου: Makedonas, Eleftherios (2021), “The Trap of Representation, or A Short Treatise on the Imprisonment of Humans: Stanisław Lem’s and Andrei Tarkovsky’s Solaris,” Contemporary Lynx, Issue 2 (16), November 2021]  Το Σολάρις προβλήθηκε και στο πλαίσιο του φετινού 62ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Γράφει ο Ελευθέριος Μακεδόνας     […]

Μια λογοτεχνική τριλογία – μια ιστορία | Κωνσταντία Σωτηρίου

Γράφει ο Αναστάσης Πισσούριος Τα ιστορικά και πολιτικά ζητήματα με τα όποια καταπιάνεται ο εκάστοτε συγγραφέας όσον αφορά τη λογοτεχνική παραγωγή κι αποτύπωση της κυπριακής σύγχρονης ιστορίας της Κύπρου είναι επί τo πλείστον συγκεκριμένα σταθερά. Το γεγονός ότι παραμένουν τέτοια δε σημαίνει ότι τα ζητήματα αυτά θα πρέπει να θεωρούνται άνευ σημασίας ή ότι ολοκληρώνουν […]

Αλέξανδρος Αδαμόπουλος | Οι Δαιμονισμένοι

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ‘Οι Δαιμονισμένοι’ Εκδόσεις Οδός Πανός 2021, ISBN Γράφει η Δήμητρα Ρούσσου   «…- Για εξήγησέ μου επιτέλους· ποιος είναι ο σκοπός σας; – Να καταστραφούν τα πάντα, να μην υπάρχουνε πια έθνη, ούτε κυβερνήσεις, ούτε ιδιοκτησία, ούτε θεός, ούτε θρησκεία. – Καταλαβαίνω· αλλά πού θα οδηγήσει κάτι τέτοιο; – Στην κομμουνιστική κοινωνία, σ’ […]

Νίκος Ι.Τζώρτζης | ΑΝΑΨΗΛΑΦΗΣΗ, Β’

Γράφει ο Γιάννης Χρονάκης Ο τίτλος[1] προϊδεάζει για τις προθέσεις του δημιουργού. Αναψηλάφηση, ήτοι επανεξέταση. Επανέρχεται για να αναθεωρήσει διακριτές στιγμές, σημαντικά γεγονότα θέτοντας σε ισχύ μια νέα συνθήκη. Την ορίζει στο ποίημα με αριθμό Ι (ένα) και τίτλο: Τι εννοεί ο ποιητής;[2]  Αναφέρει εκεί  ότι στο εξής θα παρέχονται στον αναγνώστη τα «κλειδιά» για […]

Ποιο είναι το αντίθετο της βαρβαρότητας;

Γράφει η Ευαγγελία Χαραλάμπους-Παυτίνου (Μια προσέγγιση/ανάγνωση του Η ανάγκη τού να είναι κανείς βάρβαρος, του Δημήτρη Τανούδη. Εκδόσεις Μωβ Σκίουρος, 2020)    Από πού να αρχίσω; Από την αρχή ή από το τέλος; Έτσι κι αλλιώς, «ο χρόνος μοιάζει ξανά μ’ ένα μεγάλο στρώμα λίπους, το οποίο πρέπει να διασχίσεις, για να φτάσεις κάποτε στην […]

Αυτό που κοιτάς είναι αυτό που σου κρύβω

Γράφει ο Αντώνης Τσόκος Όσο ψάχνεις, βρίσκεις. Κι όσο μελετάς ανακαλύπτεις λάθη για τη ζωή. Διάβασα αρκετές φορές τη Μάμα Κάρι. Την πρώτη φορά αποκλειστικά για τη χαρά της ανάγνωσης. Τις υπόλοιπες, όπως συμβαίνει με όλα τα βιβλία, για να ανακαλύψω τον εαυτό μου μέσα απ’ τις αφηγήσεις του συγγραφέα. Τα βιβλία γράφονται για να […]

Ειδωλολάτρες | Ναταλία Κατσού | Κάπα Εκδοτική, 2019

Κριτικό σημείωμα: Δημήτρης Τανούδης   «Ψάρια αποδημητικά» Μαύρα ψάρια περιφέρονται ζευγαρωτά πνιγμένα ανταυγάζοντας την άμμο ξέσκεπη στα σωθικά της λίμνης χορεύουν αψάρευτα· στο μεταίχμιο ομοιοκαταληκτούν Ίσως δεν είναι ψάρια πια παρά κάποια αποδημητικά Ίσως λοξοδρόμησαν της αποδημίας τους κι απλώς χαζολογούν φτερολάμνοντας τα μάτια τους ριζώνουν τυφλά στου νερού το δέρμα  *** Η γραφή είναι […]