Ο κύριος Χαμ βρίσκεται έτοιμος στην πολυθρόνα του, πίνοντας ένα ουίσκι διπλής απόσταξης. Από τα καλά. Η κυρία Χαμ φροντίζει τις τελευταίες λεπτομέρειες, τη γέμιση, τα ποτά, το καλό σερβίτσιο που γυαλίζει σαν μες στο νερό πάνω στο σκρίνιο. Η κυρία Χαμ έχει το ένα της ποδάρι λίγο κοντύτερο από το άλλο και έτσι καθώς στροβιλίζεται μες στο σαλονάκι τριγύρω από τον κύριο Χαμ, κουνάει τους γοφούς της αληθινά θελκτικά. Ο κύριος Χαμ ρίχνει μια, δυο ματιές και απλώνει το χέρι του, η κυρία Χαμ ξεφεύγει και έπειτα επιστρέφει με ένα φιλί και το ύφος που έπαιρνε όταν κάποιο από τα παιδιά στην Αδελφότητα του Ιησού έκανε μια σκανταλιά. Ο κύριος Χαμ είναι σκανταλιάρης, δίχως αμφιβολία. Του αξίζει με κάθε τρόπο το ύφος της αυτό.
Περιμένουν τον κύριο Πολ, την κυρία Πολ δεν την περιμένουν, έχει πια ταξιδέψει για τη χώρα του ποτέ. Τον Άνταμ και τη Μαίρη, τον Στίβεν και την Τζόι, τον κύριο Άμπραχαμ, τον ραβίνο της γειτονιάς που αντέχει στο πιοτό όσο και ένα βρετανικό μουλάρι μες στις λάσπες. Στο σαλονάκι πάντα που διατηρεί το βικτωριανό του ύφος με απώλειες εδώ και εκεί, το πόδι του τραπεζιού, μια ολότελα ξεχαρβαλωμένη καρέκλα που δεν παίρνει επισκευή, πταίσματα όπως και να το δει κανείς. Όταν το ξεστόμισε στην κυρία Χαμ ο Τζίμι ο επιπλοποιός εκείνη βούρκωσε και έψαξε το μαντίλι της και ο Τζίμι τη χάζευε καθώς έφευγε από το μαγαζί κουνώντας παράξενα τους γοφούς της. Ο Τζίμι έστριψε ένα τσιγάρο και πολύ ξαναμμένος επέστρεψε στα πριονίδια του, εκείνη τη μέρα. Υπάρχει δε σοβαρή πιθανότης να βρεθεί εδώ και ο κύριος Φιντζέραλντ, καμία σχέση με τη γνωστή οικογένεια. Θα τον συνοδεύει μια ανερχόμενη στάρλετ, την είχε ξεδιαλέξει σε κάποιο κονσέρτο και αμέσως την είχε ερωτευθεί, κάνοντας λόγο μέχρι και για γάμο. Ο Φ. Είναι τρελός όταν αγαπά και κάπως παράφορος στο φέρσιμό του.
Πριν τα μεσάνυχτα είχαν έρθει όλοι. Και ο κύριος Φ. Δίχως την στάρλετ του που του στοίχιζε περισσότερο και από μια ολοκαίνουρια Φορντ και για αυτό της είπε πως μια αρρώστια τον είχε χτυπήσει και πως αυτές τις τελευταίες μέρες του θα ήθελε να τις περάσει πλάι στον Χριστό, μετανιώνοντας. Εκείνη έφυγε θυμωμένη και ο κύριος Φ. Το μόνο που πρόλαβε να ακούσει καθώς χανόταν από το διαμερισματάκι του ήταν τη λέξη «λείψανο», καθαρά και ξάστερα. Δεν είχε καθόλου άδικο η στάρλετ και ο κύριος Φ. Κατάπιε τον εγωισμό του, έβαλε ένα ουίσκι και γύρεψε να βάλει ένα τέλος στο δίλημμα της γραβάτας του. Θα μου πείτε, τόσο πολύ του στοίχισε; Μα, τότε δεν ξέρετε πως όταν ένας άνδρας τα βάφει μαύρα, το πρώτο πράγμα που το πληρώνει είναι η γραβάτα του.
Πριν τα μεσάνυχτα όλοι βρίσκονταν τριγύρω από το πιάνο. Και η κυρία Χαμ με την φινετσάτη παιδεία που είχε λάβει στο σπίτι του γέρο πάστορα, έπαιζε χαριτωμένα τραγουδάκια σε στυλ Θελόνιους Μονκ, πατώντας τα πλήκτρα με τα αφράτα δάχτυλά της. Και όλοι τραγουδούσαν και ο κύριος Χαμ κουνούσε ρυθμικά τα πόδια του, βιδωμένος στην πολυθρόνα του, τσιμπολογώντας από τις νοστιμιές της κυρίας του και από τα οπίσθια της Μαίρης δίχως να υποψιαστεί τίποτε ο Άνταμ. Ίσως να παίζει κάποια σημασία το γεγονός πως αυτός, ο Άνταμ ντε, είναι ένας τυφλός μέθυσος και η Μαίρη, μια σκέτη πρόκληση. Ρωτήστε πώς πονάει για εκείνη ο Τζίμι ο επιπλοποιός.
Δυο λεπτά πριν σημάνει τη δωδεκάτη ώρα , όλοι τους ανασκουμπώθηκαν. Ο βασιλιάς κατέβηκε από την πολεμίστρα του, οι σαιξπηρικοί ήρωες παράμειναν ακίνητοι στις θέσεις τους, έτοιμοι για επανεκκίνηση όταν το σύνθημα δοθεί. Η κυρία Χαμ έφερε το γλυκό και έσβησε το ηλεκτρικό. Με ένα κερί τριγύριζε στο διαμέρισμα, καθώς ο Στίβεν και η Τζόι φιλιόντουσαν πλάι στη βαριά βιβλιοθήκη, αποτραβηγμένοι ένας Θεός ξέρει πώς από το πιάνο και το άγρυπνο βλέμμα της κυρίας Χαμ.
Όλα έτοιμα και τώρα μετρούν αντίστροφα. Ο κύριος Χαμ με τη βροντερή του φωνή μετράει τον χρόνο με στέρεες λέξεις, επτά, έξι, η κυρία Χαμ του κάνει σιγόντο, πέντε, τέσσερα, ο Άνταμ βάζει τα γέλια, ολότελα μεθυσμένος, τρία, ο κύριος Χαμ τώρα έχει πέσει με τα μούτρα στις νοστιμιές της Μαίρης και ο ραβίνος μεθυσμένος, έχει αποκοιμηθεί στο στασίδι του. Δύο, ένα, και το ραδιόφωνο σταματάει ξαφνικά. Δηλαδή ο εκφωνητής σταματάει ξαφνικά. Όλοι κοιτάζουν τα ρολόγια τους. Ένα ολόκληρο δευτερόλεπτο πριν το τέλος ο χρόνος πάγωσε, θαρρείς και κάποιος τα υπολόγισε τόσο λάθος απόψε. Τηλέφωνα, συνεννοήσεις, η προεδρεία αποσβολωμένη καλεί μες στην γιορτινή νύχτα τους καλύτερους ωρολογοποιούς και μερικούς σοφούς, όσους δηλαδή τη βγάλανε ζωντανοί μέχρι απόψε. Κανείς δεν ξέρει τι να πει, κανείς δεν γνωρίζει ποια θα ήταν η ενδεδειγμένη λύση, κανείς δεν ξέρει πώς θα ξεφορτωθούν αυτό το ένα δευτερόλεπτο. Η προεδρεία δίνει εντολή να μαζέψουν τα στολίδια, οι φιέστες θα πρέπει να πάρουν ένα τέλος. Θα συγκαλέσει αύριο ευρεία σύσκεψη, οι καλύτεροι χρονομέτρες θα συμμετάσχουν κρατώντας σημειώσεις. Θα κρατήσουμε αυτό το ένα δευτερόλεπτο σε εκκρεμότητα, ένα δίχως άλλο ένα ενοχλητικό υπόλοιπο του χρόνου, κάτι σαν φτέρνισμα που δεν βγαίνει, ακριβώς αυτό. Έτσι είπε η προεδρεία.
Η Μαίρη που μέχρι εκείνη τη στιγμή απολάμβανε τις θωπείες του κυρίου Χαμ, ίσως να είπε την πιο έξυπνη ατάκα της βραδιάς. Γιούπι, δεν θα γεράσουμε λίγο ακόμη απόψε και όλοι πανηγύρισαν και ύψωσαν τα ποτήρια τους και αργότερα μεθυσμένοι, με τη λύση να αργεί ακόμη, είχαν μπερδέψει τα ταίρια τους και παραζαλισμένοι καταστρατηγούσαν τις πατροπαράδοτες εντολές. Καλύτερα που κοιμάστε κύριε ραβίνε, η κατάσταση θα σας πλήγωνε, εξόχως αν συλλογιστεί κανείς πως όλοι τους στο σαλονάκι της κυρίας Χαμ, αποτελούν σεβάσμια μέλη της κοινότητας και μέλη της Αδελφότητας του Ιησού.
Φυσικά, μόνον ο Άνταμ , ο τυφλός μέθυσος είχε το απόλυτο άλλοθι που είχε βάλει κάτω την κυρία Χαμ και όλο της έλεγε, πες μου πώς κουνάς τους γοφούς σου. Και εκείνη γελούσε και έλεγε με τρόπο ναζιάρικο, ω Άνταμ, τι με βάζεις να κάνω, έι, κύριε Χαμ, κάποιος τσιμπολογάει απόψε από το κορίτσι σου. Μα ο κύριος Χαμ είχε βρει την ευτυχία και έτσι όταν το δευτερόλεπτο επιτέλους κύλησε μες στην μεγάλη δεξαμενή του χρόνου, κανείς δεν το πήρε είδηση, μήτε το φαί που άρπαξε και έκανε το σαλονάκι παρανάλωμα. Η Μαίρη που είχε κατορθώσει να παραμείνει ζωντανή μες σε εκείνη την τραγωδία που αρχίνισε αλλιώτικα και με τόσο καλές προθέσεις, είπε πιθανότατα το πιο έξυπνο πράγμα της ζωής της όταν με την τρεμάμενη φωνή εκείνου που φεύγει, σχολίασε ω τελικά οι αγκαλιές γεράσανε και αμέσως πέθανε.
Να λοιπόν, τι μπορεί να συμβεί σε ένα σαλονάκι αν τάχα κάποιο δευτερόλεπτο παραπέσει τη βραδιά της παραμονής. Τότε όλα γκρεμίζονται μεμιάς και η αναστάτωση πολύ μπορεί να στοιχίσει. Δείτε τι συνέβη στην κυρία Χαμ που ‘χε φροντίσει τα πάντα στην εντέλεια και όμως δεν θα ξανακουνήσει θελκτικά τα μεριά της, ξυπνώντας σφυρίγματα και ένδοξους χαρακτηρισμούς του τύπου ζαλίζομαι, χάνομαι, κορίτσι για φάγωμα και άλλα τέτοια που συνηθίζουν να λένε οι κύριοι της Αδελφότητας του Ιησού, όταν ο Θεός δεν κοιτάζει.
Α.Θ
