έχουνε και μια τίγρη μαζί τους, όχι, όχι δεν είναι άγρια, όμως τώρα αγρίεψε λιγάκι, να έφαγε κάποιον, ηρέμησε τώρα, πάντα έχουν κάποιον για να φάει. “Η τίγρης” Στα ηχεία, Pecadora, από το φιλμ “Ψηλά Τακούνια” του Πέδρο Αλμοδόβαρ καθώς το βαπόρι αρμενίζει και η μουσική δανείζει τον ρυθμό της σε ιστορίες και […]
Απόστολος Θηβαίος
Απόστολος Θηβαίος | Τα θαύματα της οδού Φειδίου
Έφυγαν και οι τελευταίοι. Κλειδώσανε τα μαγαζιά, βγήκαν στον κεντρικό δρόμο και καθένας τράβηξε για την μικρή του τη ζωή. Και πίσω τα καταστήματα, κάτι βιτρίνες μονάχα με αναμμένα φώτα, κούκλες και σιωπή να μοιάζουν με εικονοστάσια μες στην τόση ερημιά. Ο Αντώνης έφυγε και εκείνος. Λίγο αργότερα από το συνηθισμένο. Βλέπεις ήρθε […]
Τα λάφυρα του πρωινού
Μα ας σωπάσω, τ’άλλα μάρτυς ο χρόνος τα κατέγραψε όλα {παράφραση του επιγράμματος του Μάρκου Αργεντάριου, Παλατινή Ανθολογία] Σηκώθηκε αργά, κάτι του πλάκωνε σήμερα την καρδιά. Δεν έδωσε σημασία και επανέλαβε το τελετουργικό που κρατάει εξήντα και βάλε χρόνια τώρα. Έσυρε τα βήματά του στον διάδρομο, με την άκρη του ματιού του είδε τ’άνθη […]
Απόστολος Θηβαίος | Μια σπουδαία γυναίκα
“Ξέρεις Χανς, κάποτε θα λέω πως γνώρισα μια σπουδαία γυναίκα”. Ο κύριος Χανς υπερασπίζεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια Τον πήραν οι άνθρωποι του δήμου. Ο κύριος Χανς , ο αυτοεξόριστος δεν μένει πια εδώ τριγύρω. Και ποιος θα κάνει δικά του εκείνα τα χάρτινα κιβώτια. Και τα ρούχα, ο κύριος Χανς διέθετε […]
Τουρ Οπερέιτορ
Εργάκι που θέλει να αφήσει μια γεύση σκοτεινιάς στην καρδιά (Μια κυρία, καθώς πρέπει επισκέπτεται ένα ταξιδιωτικό πρακτορείο. Είναι ντυμένη κυριακάτικα αν και λίγο ντεμοντέ. Το έχουν αυτό οι κυρίες που ζουν πια έξω από τις μόδες. Τι εφήμερα πράγματα, λένε και συνεχίζουν όπως έμαθαν την κοριτσίστικη ζωή τους. Η κυρία εισέρχεται στο γραφείο. Τοίχοι […]
Απόστολος Θηβαίος | Οι πιο σκληρές μας μέρες
Πάντα Κυριακή να ξημερώνει “Περιφέρεται πέριξ της οικίας έχοντας προφανή και δόλιο σκοπό. Σημειώστε καλά εκείνο το δόλιο. Μπορούμε να το πούμε και παραπλεύρως, να επιστρατεύσουμε τον επιρρηματικό τύπο δηλαδή και να αναφέρουμε εκείνο το δολίως που συνοψίζει την απειλή. Καθίστε κυρία μου να συμβουλευτώ τους συναδέλφους. Έχουν συντάξει τόσες και τόσες αναφορές, αυτοί […]
True Lies
Καλό μήνα με Χάρη και Πάνο. Και ας είναι ψέματα πως θα πάει, λέει καλά. “Η μύτη του Πινόκιο μεγάλωνε κάθε που έλεγε ένα ψέμα. Και ο Ερωτόκριτος σύρθηκε στα ξένα θύμα της πλεκτάνης που τον ήθελε μακριά από την Αρετούσα του. Και τα ζώα του Αισώπου, ψέματα σκαρώνανε και εκείνα, τι νόμισες; Μόνο και […]
Απόστολος Θηβαίος | Ραγισμένη Βιργινία
Μια τυχαία συνάντηση με την κυρία Νταλογουέη, την μυθιστορηματική, κινηματογραφική κυρία μας καλής κοινωνίας. Μια γυναικεία περσόνα της Βιρτζίνα Γουλφ που υπέκυψε κάποτε στον εαυτό της. Εμφανίστηκε στο βάθος του φόντου. Ένα σημάδι μες στην προοπτική της πόλης. Ήταν καλοντυμένη, μάλλον για μια βραδινή περίσταση. Όχι μεταξύ φίλων, μα ίσως μια υποχρέωση που επιβάλλει έναν […]
Ο Δημητράκης λέει το ποίημα
Μια ιστορία πρώιμης ανοίξεως, δειλής Ξημέρωσε και πήρε εμπρός το σπίτι. Άναψε η μάνα του τη φωτιά, πάγωνε η άνοιξη και ήταν δειλά, τόσο δειλά τ’άνθη που προβάλλανε εδώ και εκεί. Τι να κάνει μια φωτίσα τόση δα; Θα’ρθει η άνοιξη βρε μάνα φέτος, ρώτησε ο Δημητράκης μέσα από την κάμαρη. Θα’ρθεί Δημητράκη μου, άντε […]
Απόστολος Θηβαίος | Μια κρυφή συνάντηση
[…Διαγωνίως φυσάει από καιρό η παγωνιά του θανάτου…] Πάνε δυο ώρες που γυροφέρνει εδώ πέρα. Περνάει δήθεν ανέμελος, βέβαιος πως θα ‘χει ξεχαστεί μέσα στην πόλη που βογκά σαν πληγωμένο ζώο. Να, τώρα θα στρίψει στον δρόμο από πάνω, τι δρόμο δηλαδή, ένα στενάκι πλακοστρωμένο ποιος ξέρει από τότε. Τις έχουν πάρει τις πλάκες […]