Δύο ποιήματα της Αμερικανίδας ποιήτριας Anne Waldman | Μετάφραση: Λίνα Φυτιλή

Anne Waldman

Το ψέμα

Η τέχνη ξεκινάει με ένα ψέμα
   Ο διαχωρισμός είναι εσύ συν εγώ συν ό, τι κάνουμε
       Κοίταξε τη λάμπα, ανοιγόκλεισε τα μάτια, ο ήλιος είναι μες στο βλέμμα σου

Θέλω μια σπάνια πλεονεκτική θέση του ουρανού
   απαλλαγμένη από την παρανόηση
       Η τέχνη ξεκινάει με ένα ψέμα

Τίποτα να χάσεις, αυθόρμητη έγερση
   της αντανάκλασης,
        ζωγράφισε την εικόνα μιας λάμπας ή κοίτα τον ήλιο

Πώς να τροφοδοτήσεις τον κόσμο και μετά να πεθάνεις
    Αποστασιοποιήσου από την καλλιτεχνία
       Πώς; Η τέχνη ξεκινάει με ένα ψέμα

Το κοινό θέλει να κλάψει
     όταν οι ηθοποιοί είναι αληθινοί και παθιασμένοι
         Κοίταξε στο φως των ποδιών, ύστερα ανέτρεξε στο βλέμμα

Κυμαίνεσαι σε ένα έντεχνο σώμα
     προσπαθείς να μιμηθείς τη δόξα του κόσμου
         Η τέχνη ξεκινάει με ένα ψέμα.
           Αυτή είναι η ιστορία, αιχμηρή κηλίδα στο μάτι.

 


Συνέχεια

“όμορφα πράγματα γεμίζουν κάθε κενό”

για τον C.D. Wright

νήματα του δώρου της
επίμονα μυστήρια
αισθητή συνείδηση
​​ένας κόσμος ονομάτων
πλύσεων στο χρόνο

η δράση με το ένστικτο του μαχητή, 

η πίεση, πλησιάζοντας 
τους χτύπους της καρδιάς
για μια δυνατή εικόνα, εκθαμβωτικό φως:
λύτρωση!
Να επανεκτιμήσει τη γλώσσα, το συναίσθημα
της αφής,
τον στίχο, τις πλάγιες
ειρωνικές ανατροπές, τις αλλαγές
παλμού και αυτιού, ανθεκτική η τέλεια
ποιητική ηχώ του σώματός της
μες στη νύχτα
μας χτυπά αυτό που τώρα απουσιάζει
από κάθε μπουκέτο
κομμένο σαν λουλούδια 

πριν την ώρα τους