[Το μονόξυλο]
Είμαι ο ιθαγενής που πήρε το δρόμο του
βαθιά μέσα στο δάσος
με την ακονισμένη του μάχαιρα και τη φωτιά
με το ρυάκι του και με τον χρόνο του
με τα παρθένα ξέφωτα και με τα δέντρα τ’ αψηλά
να κόψω και να πελεκήσω
–είναι δουλειά που κάνεις μόνος–
να φτιάσω το μονόξυλο
να ξανοιχτώ στις θάλασσες.
[Σε επανάληψη]
Στους ανθρώπους αρέσουν:
οι τυπικές ευγένειες
τα προβλέψιμα σενάρια
τα προτηγανισμένα φαγητά
τα έργα σε επανάληψη
τα εμπορικά κέντρα.
Στους κριτικούς αρέσουν:
τα τυπικά ποιήματα
τα προβλέψιμα ποιήματα
τα προτηγανισμένα ποιήματα
τα ποιήματα σε επανάληψη
τα εμπορικά ποιήματα.
[Άσκηση στο μάταιο]
Γρατζουνίσματα:
λαμαρινένια σκεπή
και περιστέρια
στην καθημερινή τους
άσκηση στο μάταιο.
[Του δέντρου]
Το κρασί που περίσσεψε
το έριξα στη ρίζα του δέντρου.
Αυτό απόψε
δεν είναι ένα ποίημα.
Είναι η μακρόσυρτη φωνή του Νick.
Είναι οι ουράνιοι αρπισμοί της κιθάρας του.
Η μέρα που περίσσεψε
και την έριξα στη ρίζα του δέντρου.
O Ντέμης Κωνσταντινίδης έχει εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές (Διαθέσεις, 2009, Ιχθύων λόγος, 2011, Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες, 2013, Ευλύγιστες μελαγχολίες, 2014), από τους εκδ. οίκους University Studio Press (τρεις πρώτες) και Vakxikon.gr. To 2013 κέρδισε το β’ βραβείο σε Πανελλήνιο ποιητικό διαγωνισμό του Συλλόγου Φίλων του Βαφοπούλειου Π. Κ., για τα 100 χρόνια ελεύθερης Θεσσαλονίκης. Το 2015 κυκλοφόρησαν σε free e-book, από τα 24γράμματα, τα Εφημερόπτερα, αλλά και η ανεξάρτητη αυτοέκδοση H ασφαλής ομήγυρη. Τελευταίο του βιβλίο, η συλλογή Περίπολος για τους εναπομείναντες (24γράμματα, 2016). Δημοσιεύει στο skorpieslekseis.blogspot.gr, ενώ έχει συνεργαστεί με τα λογοτεχνικά περιοδικά Βακχικόν, Χίμαιρα, καθώς και με σημαντικά ιστολόγια και ιστοσελίδες λογοτεχνικού ενδιαφέροντος. Έχει συμμετάσχει στο συλλογικό έργο Τρενογραφίες, όπως και στα καλλιτεχνικά ημερολόγια 2015 και 2016, από τοβιβλίο.net. Συνεντεύξεις του βρίσκονται αναρτημένες στα readingbooksforfun.blogspot.com, alliosmagazine.wordpress.com και tvxs.gr.
