Αντρέας Μαντάς | Πέμπτη μέρα

30 Μαρτίου Μέρα Πέμπτη Η απόσταση από το άγνωστο έχει το δικό της σύστημα ανταμοιβής. Απ’ τη στιγμή, που οι ήρωές μας ευθύνονται για την καλή ή κακή μας διάθεση, δεν υπάρχει κανένας λόγος ν’ αναλάβουμε οποιαδήποτε ευθύνη. Όλο αυτό το διάστημα σκέφτομαι ότι είμαι σαν αυτούς τους ανθρώπους που είναι τόσο απασχολημένοι με το […]

Αντρέας Μαντάς | Τέταρτη μέρα

29 Μαρτίου Μέρα Τέταρτη Well I woke up Sunday Mornin’, With no way to hold my head That didn’t hurt Kris Kristofferson Ώσπου να θυμηθείς ποιος είσαι και τί λες, εγώ θα πω το τραγούδι. Έχει βυθιστεί στα μάτια μου αυτή η ξένη πόλη. Έχει κρύο και έχει ένα θαμπό ήλιο που σου φέρνει δάκρυα. […]

Αντρέας Μαντάς | Τρίτη μέρα

28 Μαρτίου Μέρα Τρίτη Στο ‘The Face of Another’, του Hiroshi Teshigahara, λέει κάποια στιγμή ο Tatsuya Nakadai : ‘ There are monsters who act like people and people who act like monsters’. Ο Ίκαρος ξύπνησε τα χαράματα κι έγραψε. Εμένα εκείνη η ώρα με βρήκε να συνομιλώ με την Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ στον ύπνο μου. […]

Αντρέας Μαντάς | Δεύτερη μέρα

27 Μαρτίου Μέρα Δεύτερη   Can you please crawl out of your window? Αυτό το τραγούδι του Dylan και ειδικά ο στίχος  ‘He looks so truthful, is this how he feels Trying to peel the moon and expose it’, φώλιασε στο μυαλό μου λίγο πριν κοιμηθώ. Ξυπνώντας, ο Dylan τοποθέτησε τη φιλοφροσύνη πλάι στην απελπισία […]

Αντρέας Μαντάς | Πρώτη μέρα

26 Μαρτίου  Μέρα Πρώτη Η μέρα ξεκίνησε μ’ ένα όνειρο. Η μήπως είναι όνειρο όλο αυτό. Στ ‘ αυτιά μου ο Glen Campbell τραγουδάει το ‘By the time I get to Phoenix’. Σκέφτομαι μήπως το χρησιμοποιήσω κάπου. Αλλά μετά μια άλλη σκέψη έρχεται. Το Μέλλον. Μήπως είναι πίσω μου; Μπα. Όχι. Φόβος. Φύγε. Άλλη σκέψη. […]