Οδηγίες για να σπάει κανείς τους κανόνες Ο καιρός κρατάει ακόμη. Πάει να πει πως μπορεί κάποιος να πιει τον απογευματινό του καφέ στο μπαλκονάκι. Δεν χρειάζεται πολλά, μόνο λίγος καπνός και κάμποσα σχέδια για να τα ονειρευτείς. Φρόντισε να πάρει όσα χρειαζόταν, όχι επειδή η απόσταση σε μια γκαρσονιέρα σαράντα τετραγωνικών συνιστούσε κάτι απαγορευτικό, […]
Τραγούδια και εποχές
Cuello Rosa
Μικρό, αντιπολεμικό δράμα με λυπημένη μουσική (Πρόσοψη ειδυλλιακού τοπίου κάπου στην πόλη. Κάτι από την παλιά Βερόνα αχνοφαίνεται στη σκηνή, γειτονιές κυβιστικές και άλλα τέτοια. Ο ήχος της θάλασσας, τα γέλια των καλεσμένων, τα πειράγματα, μερικές γλάστρες με πολύχρωμα λουλουδάκια, ήχοι παιδιών που παίζουν, τραβώντας το μεσημέρι από τον γιακά. Οι καλεσμένοι τσουγκρίζουν […]
Αυτός που γλίτωσε, θυμάται
Διήγημα που πρέπει να διαβαστεί μες στην ατμόσφαιρα του απόκοσμου Άρβο Παρτ ₰ Ήταν η πρώτη φορά που έβγαινε από τότε. Είχε ξεχάσει πώς είναι να ετοιμάζεται κανείς, να σιδερώνει τα ρούχα του, να θυμάται να σβήσει το θερμοσίφωνα, να χτενίζει τα μαλλιά του. Α, τα μαλλιά του και ευθύς τα ψηλάφισε, από τη ρίζα […]
Harmonica
[…θα μπορούσε κανείς να φανταστεί τούτες τις σημειώσεις, σαν σκόρπιες αναφορές ενός περιοδικού. Μια μεταφορά στάθηκε η αφορμή για την ιστορία με τον παράξενο άνδρα ενώ ο θαυμασμός από την άλλη γέννησε τα λιτά, αφιερωματικά σημειώματα για την Αγκάθα Κρίστι και τον Γιαννούλη Χαλεπά. Σε ένα περιοδικό, βλέπετε, μπορούν όλα ετούτα να συνυπάρχουν…] Harmonica Μπήκε […]
Η νεκρή φύση ή στων ψαριών την ασημένια ράχη
Σήμερον ο Γιακουμής ξύπνησε κεφάτος. Σηκώθηκε, ετοίμασε τον γλυκύ βραστό του που ίδιος παραμένει κάθε πρωί, πενήντα χρόνια τώρα. Σύρθηκε ως τη βεράντα και άνοιξε τα παραθυρόφυλλα. Τι ευτυχία Θεέ μου το πρωινό, τι χάρη, τι φως και τι ζεστασιά. Κοίταξε λίγο κάτω το πλήθος, η οδός Δημητριάδος γέμιζε με τα πλήθη των φοιτητών, των […]
Τα ρέστα, παρακαλώ στην ιστορία
[…επειδή τ’άρεσε του πατέρα μου ο Καλογιάννης και επειδή τούτος ο μήνας μπαίνει με μια αποφορά και μια ελπίδα, πιάνομαι στους στίχους και παίρνω το δρόμο με τις λέξεις, τον δίχως τέλος…] Στις 3 του Σεπτέμβρη που θα περνάς, πουθενά να μην κοιτάξεις. Γιατί έχουν αλλάξει όλα τριγύρω και η Ελλάδα που θυμάσαι, πεθαίνει. Μια […]
La Lampara*
Μικρή ιστορία ή μια αφορμή να πει κανείς δυο λόγια για τον Χόρχε Λουίς Μπόρχες που φώτισε από την αρχή τα σωθικά της παγκόσμιας λογοτεχνίας Η βιβλιοθήκη βρίσκεται στον λόφο, κάπως απομακρυσμένη από την πόλη και κρατά αναμμένο το λύχνο της γνώσης. Έτσι ακριβώς αναγράφει στη μαρμάρινη επιγραφή ακριβώς πάνω από την βαριά, […]
Μάταια τις Κυριακές
Με βαριά τα μάτια, σύρθηκε ως το περίπτερο της πλατείας. Αγόρασε όλες τις εφημερίδες, πλήρωσε τοις μετρητοίς και χάθηκε. Έφτιαξε καφέ και προσπάθησε να αντέξει το πρωινό με τον εκτυφλωτικό του ήλιο που δεκάρα δεν δίνει για τη λίγη σκοτεινιά μες στην καρδιά του. Και έπειτα με μια θηριώδη μανία βάλθηκε να σκίζει περιτυλίγματα, να […]
Ο κύριος Ντίνος
μια ιστορία αλληγορική, μια μεταφορά, σαν αυτές που γεννούν εδώ και εκεί τον έρωτα “Προσοχή, προσοχή”, φώναξε ο παράξενος εκείνος τύπος. Όλοι στραφήκαμε να τον δούμε, κάπως ανήσυχοι μην τύχει και είναι του λόγου του κανένας φονιάς, θρησκόληπτος. Ευτυχώς, δεν είδαμε παρά κουρέλια και ένα τρελό βλέμμα. Ήταν ο αποσυνάγωγος του χωριού, με την διαλυμένη […]
Τ’ αποτρύγι
Μια ιστορία με αργαλειούς και με σαΐτες και με άνθη κοριτσιών που όμως μαράθηκαν Άλλο σκοπό δεν είχε. Σηκωνόταν αχάραγα και καθόταν στον αργαλειό της. Άγγιζε τα ξύλα, περνούσε τα νήματα με τρυφερότητα σαν μόλις να μάθαινε την αγάπη. Και έπειτα έπαιρνε φωτιά το ροδάνι και η σαίτα επέταγε. εδώ και εκεί, σαν το […]