Πεζογραφία

  Τετάρτη δημοτικού πάω. Μου αρέσουν τα γράμματα. Καλός μαθητής είμαι και με αγαπάνε οι δάσκαλοι. Κάθε Τετάρτη στην πόλη μας γίνεται παζάρι. Κατεβαίνουν από τα χωριά οι αγρότες και πουλάνε την πραμάτεια τους. Με το καντάρι ζυγίζουν κρεμμύδια, φασόλια, κάστανα, καρύδια και ό,τι καθένας παράγει. Τα σιτηρά, όμως, τα μετράνε με το κουβέλι. Είναι […]

«Κοιμάσαι, Μαρκόνη;» ψιθυρίζει ο Τέως. Ο Λάκυ παραμιλάει στον ύπνο του, στριφογυρνά κάτω απ’ την κουβέρτα, μιλάει τη γλώσσα του, κανείς μας δεν τον καταλαβαίνει. «Μαρκόνη, κοιμάσαι;» Καθισμένος σ’ ένα σκαλοπάτι πέντε μέτρα μακριά, ο Γιάννης γυρεύει στις τσέπες του κανένα μισοκαπνισμένο τσιγάρο, τα χείλια το στεγνά, διψάει και κρυώνει και φοβάται. Του αρέσει ο […]

Νο. 4 [μέ δυνάμεις σοῦπερ ἥρωα]   «ΕΓΩ ΕΧΩ ΧΡΥΣΑ ΓΑΝΤΙΑ καί μπλέ στολή. Κι οἱ μπότες μου εἶναι κι αὐτές χρυσές καί ἡ μάσκα καλύπτει ὅλο μου τό πρόσωπο, σάν κράνος κοσμοναύτη. Κι ἔχω μόνο ἕνα μικρό σῆμα ψηλά, ἐδῶ, στό μπράτσο μου. Νά, ἐδῶ. Μοιάζει μέ τό σηματάκι τῆς ραδιενέργειας».    «Ἐμένα ἡ […]

ΑΚΗΔΙΑ ΣΤΙΣ ΕΞΙ ΠΑΡΑ ΕΙΚΟΣΙ ΠΕΝΤΕ το απόγευμα, ο άντρας γύρισε το κλειδί στην πόρτα. Την άνοιξε, μπήκε μέσα, την έκλεισε και μόνο όταν ακούμπησε τα κλειδιά του στο έπιπλο άρχισε το σπίτι να υποψιάζεται πως ένας από τους κατοίκους τους, ο λιγότερος σημαντικός, είναι η αλήθεια, ήταν παρών και πάλι μετά από εννιά ώρες […]

ΤΑ ΧΑΡΑΜΑΤΑ η γυναίκα που με συντρόφεψε τη νύχτα σηκώθηκε να φύγει. Μόλις έβγαινε συναντήθηκε με τη Λι που ερχόταν. Σταμάτησαν και χαιρετηθήκαν. Μπήκε κι άφησε το μικρό που του είχε χτενίσει το λίγο μαλλί και του το ‘χε δεμένο μπροστά σαν ένα μάτσο γιασεμιά. – Κοίταξέ τον, είπε. Δεν είναι ωραίος; Τούτο λέγεται λουλουδοχτένισμα. […]