Όταν κάποτε έγραψα το πρώτο μου διήγημα σε μια ποιητική διακοπή, και τελειώνοντάς το συνειδητοποίησα την μικρή – μικρή έκτασή του, το θεώρησα ως αδυναμία. Αδυναμία να γράψω σε πεζό λόγο κάτι εκτενέστερο. Ας θυμηθούμε όμως την εποχή που το διαδίκτυο πέρασε στον απλό κόσμο από τα χέρια του Αμερικανικού Πενταγώνου και την αποκλειστικά στρατιωτική […]
Πεζογραφία
Η Χριστίνα Μιχαηλίδου, για τη συλλογή διηγημάτων της «Γαλότσες νούμερο 44», (εκδόσεις Ιωλκός, 2024)
Οι μνήμες της παιδικής ηλικίας παραμονεύουν σιωπηλές μέσα στον χρόνο. Μεγαλώνοντας νομίζεις ότι τις έχεις διαγράψει, τις έχεις ξεχάσει, αλλά αυτές καρτερούν, κάπου βαθιά μέσα σου, κουρνιασμένες και αναλλοίωτες. Όταν αποφασίσουν να δηλώσουν παρούσες, προκαλούν ένα θόρυβο εκκωφαντικό, που δεν σε αφήνει να ησυχάσεις. Όσο και να κλείνεις τα αυτιά σου, αυτές διαπερνούν το τύμπανο […]
Διήγημα από τη συλλογή διηγημάτων «Μερικές μικρές μαχαιριές» (εκδόσεις Ιωλκός, 2023) του Βασίλη Δ. Παπαβασιλείου.
Σαρδόνιος Σε έτρωγε μέρες η περιέργεια. Οι ήχοι δυνάμωναν, έγιναν πλέον αναγνωρίσιμοι, σε είχαν εξοικειώσει με όλες τις κοντινές σου παρουσίες. Οι χροιές ακούγονταν φιλικές με μια ενθουσιώδη ανυπομονησία, σαν να περίμεναν κάτι σπουδαίο να συμβεί. Από εικόνα, όμως, τίποτα. Μέρα τη μέρα, ώρα την ώρα, ένιωθες πως κάτι νέο και φαντασμαγορικό θα έρθει να […]
Η συγγραφέας Γαβριέλλα Κασουλίδου για το βιβλίο της «Σίβυλλα Ηροφίλη» (εκδόσεις Ιωλκός, 2023)
Όταν ξεκίνησα να γράφω το βιβλίο Σίβυλλα Ηροφίλη, δεν περίμενα ότι αυτό θα ξεπερνούσε τις 650 σελίδες, ούτε ότι θα χρειαζόμουν δέκα χρόνια έρευνας και μελέτης. Όσο πιο βαθιά ερευνούσα τη ζωή τούτης της αρχαίας προφήτισσας, τόσο περισσότερο ανέκυπτε η ανάγκη για μια πιο εμπεριστατωμένη έρευνα. Μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να βρεθώ κι εγώ στα […]
Διήγημα από τη συλλογή «Κόκκινο κουκούλι» (εκδόσεις Ιωλκός, 2023), της Βάσως Σπηλιοπούλου
Ασφυκτική αγκαλιά Μου λείπεις. Όχι ότι δεν είχες μείνει μακριά μου κι άλλες φορές, πώς γίνεται να ξεχάσω τα ταξίδια σου; Μ’ έπαιρνες μικρό στην αγκαλιά σου, «θα λείψω, μωρό μου, για λίγο» έλεγες κι εξαφανιζόσουν μήνες. Έμενα με συντροφιά τον πατέρα. Πηγαινοερχόταν σκυθρωπός κι αμίλητος, του έφταιγαν όλα. Τον καιρό που χτιζόταν ο πάνω […]
Διήγημα από το «Ταξίδι στο φούρνο», της Χριστίνας Ιωάννου, εκδόσεις Ιωλκός, 2022
Όνειρο στο σπήλαιο Το ξημέρωμα της 27ης Μαρτίου του 2017, αποφάσισα να φύγω από το Παρίσι. Διέσχιζα το νεκροταφείο Montparnasse μες στην υγρασία και το θάνατο όταν συνειδητοποίησα ότι ο ουρανός δεν ήταν πια ο ίδιος. Έχει ένα περίεργο χρώμα ο παρισινός ουρανός το ξημέρωμα. Κόκκινο με μία ανταύγεια απελπισίας. Στάθηκα, κοίταξα γύρω τους αιώνια […]
Απόσπασμα από το διήγημα «Απάτητο χιόνι», από τη συλλογή διηγημάτων της Μαρίας Καλιόρη, «Οι καλοί πεζοπόροι» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022)
[…] Κάθε πρωί παρακολουθούσε τη θεία Ρενέ να χτενίζει τα μαλλιά της. Τα έριχνε στο πλάι κι άρχιζε από πάνω προς τα κάτω να τα ξεμπλέκει με το αλεξανδρινό χτένι, που το είχε περί πολλού και δεν το έδινε σε κανέναν. Εκείνος από δίπλα τη μιμούνταν, τα χεράκια του χάιδευαν το ξυρισμένο του κεφάλι και […]
Νάγια Κουτρουμάνη «Τριαντάφυλλα με μπακαλιάρο»
Διήγημα: «Η κρουαζιέρα» Γράφει η Νάγια Κουτρουμάνη Ο ήλιος έδυε και σκέφτηκε ότι είχε περάσει πολλές ώρες κοιτάζοντας τον ίδιο ουρανό. Τα σύννεφα είχαν μείνει κολλημένα στο ταβάνι. Ήταν η ώρα που έκλειναν οι εταιρίες και κοπάδια κουστουμιών κατέβαιναν την όχθη. Μπλε και γκρι κουστούμια με πολύχρωμες γραβάτες γύρω από αναψοκοκκινισμένους λαιμούς που λαχταρούσαν να […]
Η ανάγκη τού να είναι κανείς βάρβαρος | Δημήτρης Τανούδης | Ο Μωβ Σκίουρος
«Περί αγάπης» […] Φαίνεται ότι είχα απορροφηθεί αρκετά απ’ τις παιδικές μου αναμνήσεις, γιατί άργησα να αντιληφθώ το φως που έλαμπε λίγα βήματα πιο πέρα, ανάμεσα στις φυλλωσιές. Μόλις συνειδητοποίησα την εικόνα άρχισα να ξεχωρίζω και τις φωνές. Άνθρωποι μιλούσαν χαμηλά, σαν έτσι να έκρυβαν κάτι που το ήθελαν μόνο δικό τους. Προχώρησα με αργά […]
Αβραάμ Σεκέρογλου | Τα μικρά πράγματα και τα μεγαλύτερα
«Μπορείς να σηκωθείς;» της είπα κι άπλωσα το χέρι μου. «Τι θέλεις; Άσε με. Πονάω». Τα μάτια της είχαν μαύρους κύκλους και σχεδόν είχαν βουλιάξει κάτω από το δέρμα της. Εκείνο το άλλοτε κατάλευκο δέρμα της, που λάτρευα να φιλάω και να χαϊδεύω, είχε τώρα μια γκρίζα απόχρωση και μια τραχιά υφή γεμάτη στίγματα και […]