Κοιμάσαι πάντα
με πόρτα ξεκλείδωτη,
λείπουν οι κλέφτες·
κι ο Χάρος μπαίνει μόνο
από τις χαραμάδες
Σαύρες κι αράχνες
φωλιές χτίζουν στις πέτρες
του σπιτικού μας·
σιμά δειπνούν στο τζάκι
σαν παλιοί συγκάτοικοι
Μετράς τη μέρα
στα δυο ηλιοτρόπια
που ‘χεις για μάτια·
και στ’ όνειρό σου βλέπεις
να σε μετρά η μέρα
Απ’ άκρη σ’ άκρη
γεφύρι σκουριασμένο
το πέρασμά μας·
κι ακόμα χάμω ρέουν
τ’ αλλοτινά μας νιάτα
Κυλά ο χιονιάς
στο πρόσωπο, στο σώμα,
σε κάθε φλέβα·
την άνοιξη σα λιώσει
νερό θα ‘σαι στο χώμα
Κοπάδι περνά
το θέρος μηρυκάζει
της γης που σπέρνεις·
πριν γίνεις κυπαρίσσι
με λίπασμα σε ραίνει
Χώμα η μνήμη,
σα φθινοπώρου φύλλα
χαρές την τρέφουν·
βροχές ρίχνουν τα μάτια
φυτρώνουν μανιτάρια
Ο Αργύρης Κόσκορος είναι βιβλιοθηκονόμος. Γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα, μεγάλωσε στο Μαρούσι, ξεκίνησε να γράφει στη Ρόδο και ζει στη Λάρισα. Έχει δημοσιεύσει κατά καιρούς κείμενά του σε διάφορα ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα. Ιστολόγιο: https://storiesnest.wordpress.com/
Η Σάρα Μπουαμράν είναι καλλιτέχνις με καταγωγή από την Αθήνα και σήμερα ζει στη Σουηδία. Αποφοίτησε από τη Σχολή Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του ΑΠΘ το 2018 και παρακολούθησε μια χρονιά Erasmus στην École supérieure des beaux-arts de Nîmes το 2016. Έκτοτε πήρε μέρος σε διάφορες εκθέσεις, ομαδικές και προσωπικές.
