Ο απογευματινός ήλιος λίγο-λίγο με εγκαταλείπει,
οι άσπρες πέτρες του καλοκαιριού,
ένα κομμάτι πεταλούδες,
ένα νεκρό κοχύλι,
ένας αιώνας ανάμεσα στο σώμα και την σκέψη σου,
μέσα σε ένα ψάρι που κολυμπάει ανάποδα.
Μεγάλες μέρες με κομμάτια ζέστης στο αφόρητο τραγούδι των πουλιών,
Η ηρεμία των κυμάτων στον βασιλικό μαζί με τα γεράνια,
τα ματιά και τα μαλλιά σου πιο σκούρα από ποτέ.
Στις όχθες του ουρανού σε αναζητάει ο βασιλιάς του νερού,
Στην ελπίδα ότι όλα είναι αληθινά στο όμορφο τέλος της μέρας.
Δεν μας ένωσε η αγάπη, αλλά ο πόνος του αποχωρισμού,
χαμηλή φωνή που είπε καληνύχτα.
Ποιος χώρισε για πάντα τη νύχτα από την μέρα;
Κρατώντας στην παλάμη του ψηλά,
έναν ρυθμό που τελειώνει,
στα συννεφιασμένα διαστήματα.
Ο Νεκτάριος Μπέσης γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Μεγάλωσε στην Αίγινα. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Έχει δημοσιεύσει τρία βιβλία. Ποιήματα του και μικρά διηγήματα έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες ανθολογίες, περιοδικά ποίησης και εφημερίδες.
