Κόκκινο φιλί μου μόνο
μάτια μου από ροδιά
που ‘χεις χαραγμένα χείλη
και για μάνα μια φωτιά
Ποιο σκαρί σε έχει πάρει
Σε ποια ισαλο γραμμή
Κάνεις την ελπίδα χώμα
σαν ραβδί του Μωυσή
Σ’ ένα κάτασπρο φουστάνι
Σ’ ένα βλέμμα στο νερο
αγριόκρινο π’ αφήνει
Νιότης χρώμα στο βυθο
Φτιανεις γόνατα ενωμένα
Με τα πέλματα ανοιχτά
Και του πέλαγου το κύμα
στεφανώνεις στα μαλλιά
Άγιο μου δισκοπότηρο
που ‘χεις νερό κι αλάτι
γίνε γλυκό σαν το φιλί
μην ξεγεννάς το δάκρυ
Ο Νίκος Κουβίδης ζει και εργάζεται στο ηράκλειο Κρήτης. Έχει σπουδάσει λογιστικά, έχει ασχοληθεί με τη μουσική σαν πωλητής σε καταστήματα δίσκων . Μέσα από τη μουσική αγάπησε την ποίηση.
