Κόκκινα μάτια τις νυχτιές
του φόβου παλικάρια
Σε σίδερα κι ακρογιαλιές
του πόνου μαύρες φορεσιές
Για δες λαέ ένα σταυρό
που πάνω κάτω τρέχει
Μήτε καρφιά στα χέρια του
μήτε στεφάνι έχει
Άγριο τριαντάφυλλο
κρατεί γερά στο σώμα
Νερό κι αγκάθια τρέχουνε
στου στεναγμού το χρώμα
Βγάνει φωτιά στα χείλη του
πέτρα στο κοίταγμα του
Πώς να στεριώσουν κόρη μου
σύρματα στην καρδιά σου
Κι είναι μια λέξη των ματιών
με δυο καρδιές στο σώμα
Δυο κυλιστές αναπνοές
στης ξενιτιάς το χώμα
Ο Νίκος Κουβίδης ζει και εργάζεται στο ηράκλειο Κρήτης. Έχει σπουδάσει λογιστικά, έχει ασχοληθεί με τη μουσική σαν πωλητής σε καταστήματα δίσκων . Μέσα από τη μουσική αγάπησε την ποίηση.
