Χαρταετός χωρίς κλωστή
Σαν σύννεφο αφημενο
Ήλιος που έδυσε πρωί
Φεγγαρι ματωμενο
Μελι στα χείλη μου πικρό
και αγκάθια στο στεφανι
Μες στη ψυχή μου ο καημός
Καινουργιο σπίτι κάνει
Πώς μαρτυρας τα χρόνια σου
Πώς λυνεις τα μαλλιά σου
Σε αηδόνι αλάλητο
Πώς δίνεις την μιλιά σου
Λόγια Καημού σε μια πνοή
Τα κλεινω πριν χαθούνε
Τα δίνω σε μικρό παιδί
Αγγελοι να τα δούνε
Τις ώρες που μ’ αναζητάς
Κι’ο χρόνος δεν τελειώνει
Δίνω Λουλούδια στην καρδιά
Τον πόνο να λιγώνει
Ο Νίκος Κουβίδης ζει και εργάζεται στο ηράκλειο Κρήτης. Έχει σπουδάσει λογιστικά, έχει ασχοληθεί με τη μουσική σαν πωλητής σε καταστήματα δίσκων . Μέσα από τη μουσική αγάπησε την ποίηση. 