Μια μέρα ξύπνησα και δε γνώριζα κανένα
έμεινα ακίνητη στη μέση του κύκλου
σαν κάποιος να με περίμενε να χορέψω χωρίς μουσική
όλα τα άλλα γύρναγαν γύρω μου
λεπτοδείκτες
εγώ ήμουν η ώρα 12.00
και κανείς δεν ήξερε να μου πει αν μεσημέριαζα ή αν νύχτωνα
στην καρδιά του χρόνου ήμουν το βέλος
ακίνητη
αν κουνηθώ το ρολόι θα σπάσει και θα έχουμε ακατάσχετη αιμορραγία στιγμών
σε αυτό το όνειρο δε διανυκτερεύει γιατρός για το χρόνο
έτσι με άφησα
και ξύπνησα
άλλη μια φορά
μέσα στη μέρα που έτρεχε με χίλια πόδια
να δώσει τη σκυτάλη στην άλλη νύχτα
Η Μαργαρίτα Παπαμίχου γεννήθηκε το 1969 και μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός σε δημόσιο σχολείο και δραστηριοποιείται στο χώρο της εκπαίδευσης ως εμψυχώτρια Θεατρικού παιχνιδιού. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το 2018 βραβεύτηκε με τον πρώτο έπαινο στην κατηγορία ποίηση στον 8ο Λογοτεχνικό διαγωνισμό Ποίησης και Διηγήματος «Δημήτριος Βικέλας».
