[Αφή]
Κάτω απ’ τα δάχτυλά μου
χώμα και λάσπη.
Ένας φόβος δερμάτινος.
Να τα κόψω τα δάχτυλα,
τα χέρια ολόκληρα καλύτερα.
Μη γδέρνουν σάρκες,
μην αγγίζουν.
Θ’ αγγίζω με το βλέμμα,
θα χαϊδεύω με τα βλέφαρα
κι όταν σε λατρεύω
θα σε πνίγω
στις κατάμαυρες λίμνες μου.
Κάτω απ’ τα μάτια μου
ένα καταφύγιο πνιγμένων ψυχών
-εραστές αδιάβροχοι λατρείας-
παρ’ ολίγο δικοί μου.
[Σελ.18]
[Φαρμακείο]
Δώσαμε ραντεβού
στο φαρμακείο της γειτονιάς μου.
Μια Τρίτη απόγευμα.
Είναι Παρασκευή
κι ακόμα χαζεύω
το σταυρό που αναβοσβήνει.
Εφ-ημερευει
την απουσία σου
[Σελ.34]
[Έρωτας]
Εσύ να ερωτάς
κι εγώ έρωτας.
Ο χωρισμός μας
ένας τόνος
που παράπεσε.
[Σελ.52]
Βάσω Χριστοδούλου – Sati – Κύμα, 2019
