Όρσα Δρετάκη | Των παλιών ερώντων η σκουριά

© Clarence John Laughlin

Άγριο νέφελο, άγρια τραγουδάς. Του Αρχάγγελου το νανούρισμα. Και ‘γω, στρίβω ένα σύμπαν και χάνομαι στο καπνό του. Και η σιωπή, μέλισσα, που τρυγά θυμάρι στα γκρέμνα του νου μου. Μαύρος κύκνος γύρω από το βλέμμα σου. Με ανοιγμένες, ολόγιομες από το λυκόφως, τις σκοτεινές φτερούγες του. Χέρι απλωμένο, ως ικέτιδα ιέρεια, της σκέψη το πέταγμα. Κι είναι όλα, ένα ξέφωτο, στο φέγγος από τα ξεχασμένα άστρη. Και ‘γω, μοναχικός διαβάτης μέσασε μια φλύαρη γαλήνη. Γεμάτη από ξεθωριασμένες, ασπρόμαυρες εικόνες. Ντυμένες με τη σκουριά παλιών Ερώντων. Και νιώθω τη μυρωδιά από φρεσκογυαλισμένα μπακίρια και μοσκοκάρφι. Με μια ιδέα από γλυκό περγαμόντο. Αφημένο πάνω σε ασβεστωμένες αυλόπορτες. Στη νύχτα. Με το άρωμα των γιασεμιών να ίπταται, ως Μαινάδα, χτυπώντας αλύπητα το νου. Μέχρι να τρέξει αίμα. Όμοιο με το πολύτιμο πορφυρό υφάδι, που κάλυπταν οι παλιοί αγιογράφοι, τις εικόνες που μόλις τέλειωσαν. Σα να ήθελαν να τις προστατεύσουν. Από το αμαρτωλό ηδύ, του κόσμου τούτου. Πάντα το τσιγάρο της αγρύπνιας είναι το πιο απολαυστικό. Καθώς η σκέψη περιπλανάται και πλανεύεται. Από τους νυσταγμένους ήχους του σκοταδιού. Άγριονέφελο. Άγρια χάνεσαι. Στου Αρχάγγελουτο νανούρισμα.


H Όρσα Δρετάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών. Έχει εκδώσει τα βιβλία: Το Άλικο Μπλε (Γαβριηλίδης 2016). Τότε που το σκοτάδι και το φως αγαπήθηκαν (Γραφομηχανή 2015). Στο θρόισμα του φεγγαριού (Γαβριηλίδης 2013). Το μπαχάρι της αυγής (poema 2013). Χάιδεψε ο άνεμος το φως (Βόλος 2011).
Έχει δική της περιοδική στήλη «Λέξεις πίσω από τον μύθο», στην εφημερίδα Χανιώτικα Νέα. Από το 2013 μέχρι σήμερα έχουν δημοσιοποιηθεί 56 άρθρα της.