Αντώνης Τσόκος | Ώρες πληθυντικής αϋπνίας

Πρόλογος

Μια αμύθητα αισιόδοξη κοπέλα έπεσε απ’ τον ουρανό στο μαξιλάρι μου. Φορούσε λευκό ψάθινο καπέλο και μπλε σατέν φόρεμα. Μου φάνηκε μυστήρια στο βλέμμα. Τη ρώτησα, από τόσους έμπειρους ονειροβάτες πώς ξέπεσε στο εμπριμέ μου μαξιλάρι. Έμεινε βουβή να ξύνει το κεφάλι της πάνω από το καπέλο. Δείγμα επικίνδυνα ευφυούς ανθρώπου. Την ξαναρώτησα. Μήπως δεν πρόλαβε να καταλάβει με την πρώτη ανάγνωση. Με κοίταξε νωχελικά. Με βλέμμα απόκοσμο και μια καρφίτσα πεταλούδα στο φουστάνι.


Αϋπνία πρώτη [απόσπασμα]

Κοπέλα

Είστε από εδώ;

Ονειροβάτης

Αν είστε κι εσείς, είμαι κι εγώ. Κόσμο ολάκερα δικό μου δεν τον αντέχει η τσέπη μου.

Κοπέλα

Είμαι από εκεί που τραγουδούν τρία γενναία τίποτα.

Ονειροβάτης

Είστε από τον τόπο που δεν μιλά κανείς τα μεσημέρια. Έχω έρθει μια φορά στα μέρη σας.  Άδικος κόπος. Δεν βρήκα ούτε ένα πρόθυμο σαγόνι ν’ ανταλλάξουμε δυο λέξεις για το καλό του χρόνου που κυλά.

Κοπέλα

Κοιτάξατε τον τόπο μου από λανθασμένη γωνία θλίψης. Αδικείτε τα μάτια σας.
Γι’ αυτό, δύσκολα σας πείθει ο Μορφέας.

Ονειροβάτης

Δεν κοιμάμαι από φόβο μην ερωτευθώ στον ύπνο μου.

Αντώνης Τσόκος
Αντώνης Τσόκος - Ώρες πληθυντικής αϋπνίας – Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2017