Μαριάννα Πλιάκου | Γιατί δε μπορείς να εμπιστεύεσαι τη γλώσσα της φυσικής
Είναι οπτιμισμός να σκέφτεσαι τον κόσμο γύρω με όρους φυσικής. Να λες, ας πούμε, πως για να βλέπουμε κάτι θα πει ότι αυτό εκπέμπει φως. Όπως η πεταλούδα που πιτσιλίζει το πρωινό, οι ασφόδελοι που αλείφουν τις άκρες των λόφων ως τη θάλασσα, το κουρασμένο βλέμμα της γυναίκας στο ταμείο καθώς σου δίνει τα ρέστα. […]
Απόστολος Θηβαίος | Τριχοθρεψίνη*
Έργο κωμικοτραγικόν εμπνευσμένο από διαφήμιση του 1912 [Σκηνικό λαϊκής γειτονιάς των αρχών του παλιού αιώνα. Μια γκρεμισμένη μάντρα, μια χαμοκέλα, το λαδοφάναρο του δρόμου και το τσίγκινο φεγγάρι δουλεμένο στη στράτζα κάτω στο Βοτανικό. Κάτι χαρτονένιες στέγες που ελίσσονται κυβιστικά στο φόντο συμπληρώνουν τη θέα που απολαμβάνει η πλατεία. Τρεις φιγούρες κουτσαβάκικες, του παλιού, καλού […]
Τα ρέστα, παρακαλώ στην ιστορία
[…επειδή τ’άρεσε του πατέρα μου ο Καλογιάννης και επειδή τούτος ο μήνας μπαίνει με μια αποφορά και μια ελπίδα, πιάνομαι στους στίχους και παίρνω το δρόμο με τις λέξεις, τον δίχως τέλος…] Στις 3 του Σεπτέμβρη που θα περνάς, πουθενά να μην κοιτάξεις. Γιατί έχουν αλλάξει όλα τριγύρω και η Ελλάδα που θυμάσαι, πεθαίνει. Μια […]
Απόστολος Θηβαίος | Το δεντράκι
Αν θέλεις να μάθεις την ιστορία της πολιτείας που νυχτώνει, ρώτα τα δέντρα. Κάτι γέρικα σκαριά κατά μήκος των μεγάλων δρόμων. Τι σκουπίδι έχουν σηκώσει, άρρωστα, γέρικα να σαλεύουν με τον πρώτο άνεμο. Τα φύλλα ρίχνουν και στον Θεό τους προσεύχονται, χειμώνες ολόκληρους. Για τους εραστές που γράψανε με χαραγματιές τα ονόματά τους πάνω στο […]
Η ΠΟΕΒ καταδικάζει και καταγγέλλει τη βεβήλωση του βιβλιοπωλείου Ακυβέρνητες Πολιτείες
Η ΠΟΕΒ καταγγέλλει και καταδικάζει τη βεβήλωση από φασιστοειδή του βιβλιοπωλείου Ακυβέρνητες Πολιτείες στη Θεσσαλονίκη. Δρώντας στο σκοτάδι άφησαν το δηλητήριό τους στη βιτρίνα του βιβλιοπωλείου. Σύμφωνα με όσα καταγγέλλει το βιβλιοπωλείο: «Ενώ λοιπόν αυτό ήταν κλειστό, το βράδυ, σχεδίασαν στην πρόσοψη, σε μεγάλο σχήμα, έναν φασιστικό αγκυλωτό σταυρό, πλάι σε έναν κέλτικο σταυρό – […]
La Lampara*
Μικρή ιστορία ή μια αφορμή να πει κανείς δυο λόγια για τον Χόρχε Λουίς Μπόρχες που φώτισε από την αρχή τα σωθικά της παγκόσμιας λογοτεχνίας Η βιβλιοθήκη βρίσκεται στον λόφο, κάπως απομακρυσμένη από την πόλη και κρατά αναμμένο το λύχνο της γνώσης. Έτσι ακριβώς αναγράφει στη μαρμάρινη επιγραφή ακριβώς πάνω από την βαριά, […]
Απόστολο Θηβαίος | Στις αρένες της Λούτσας
γαλάζιο και λυπητερό τούτο το διήγημα για την αγάπη Η κυρία Έρση κατοικεί το ετοιμόρροπο νεοκλασικό στη γωνιά του γαλάζιου μου στενού. Από μια άποψη ταιριάζουν, εκείνη και το κτίριο, έτσι όπως στέκουν σε πείσμα του χρόνου. Η κυρία Έρση το χειμώνα δεν βγαίνει, μόνο ταΐζει τα περιστέρια στο μπαλκονάκι με τα επιχρίσματα και […]
Ντέμη Α. | Μας σπάει
Είμαστε ανένδοτοι κατά περίπτωση Με τους διαβολεμένους ανθρώπους που μαρτυρήσαμε Με τα κωλομέρη που επίμονα ξεζουμήσαμε νομίζοντας ότι μας πάνε Με τις τραγικές καταστάσεις που κάναν τα μάτια μας να στάξουν -αυτές που ποτέ δεν μας περίμεναν Προφτάσαμε να νιώσουμε τη φωτιά μα όχι αρκετά για να καούμε αληθινά και να κυκλοφορούμε με σημάδια στα […]