Αντρέας Μαντάς | Τριακοστή πέμπτη μέρα

29 Απριλίου Μέρα Τριακοστή Πέμπτη Μ’ αρέσει που ζω την ζωή μου σα να είμαι ήρωας ταινίας του Max Ophuls. Όλη αυτή η ρητορική για το ποιές πρέπει να είναι οι αξίες, για το πώς πρέπει να αναλύσεις τις καταστάσεις ή τους ανθρώπους, δεν μ’ ενδιαφέρει καθόλου. Ο τρόπος που ζούμε σ’ αυτόν τον πλανήτη […]

Αντρέας Μαντάς | Τριακοστή τέταρτη μέρα

28 Απριλίου Μέρα Τριακοστή Τέταρτη Είδαμε το κάτω από το δέρμα, σαν δύο ονειροκυνηγοί. Κατά τις έξι το πρωί, βγήκα στο μπαλκόνι να τινάξω την κουβέρτα, από τα όνειρα που γαντζώθηκαν πάνω της. Από κάτω, άνοιξε ξαφνικά η θύρα ένα του γηπέδου Σπόρτιγκ, και βγήκε μόνος με το σαξόφωνο του, ο JG Thirwell. Του πήρε […]

Αντρέας Μαντάς | Τριακοστή τρίτη μέρα

27 Απριλίου Μέρα Τριακοστή Τρίτη Είναι δύο το πρωί. Είμαι ένας άγριος ντετέκτιβ. Είμαι ο Ήφαιστος, ο παρακατιανός Θεός. Κάποια στιγμή και οι υπόλοιποι Θεοί θα καταλάβουν καλά το ποσό πολύτιμη είναι η φωτιά. Η Ηφαιστειακή δραστηριότητα δεν σταματάει ποτέ. Δεν κοιτάζει ώρες, καταστάσεις. Ναι το ηφαίστειο είναι ο τόπος κατοικίας του Κουτσού Θεού. Ε, […]

Αντρέας Μαντάς | Τριακοστή δεύτερη μέρα

26 Απριλίου Μέρα Τριακοστή Δεύτερη Ονειρεύομαι τα όνειρα μου. Όλο και σε πιο βαθύ ύπνο μπαίνω τις τελευταίες ημέρες. Είμαι ο λυσσασμένος Επιφάνιο και δουλεύω στην οδό Ρετζίνα Μαργαρίτα. Τοποθετώ παράθυρα παρηγοριάς. Του Apollinaire, του Calvino, του Λαπαθιώτη. Περνάνε και με ρωτάνε να δώσω έναν ορισμό για το άπειρο. Σέρνομαι, βουλιάζω, βουτάω το κεφάλι μου […]

Αντρέας Μαντάς | Τριακοστή πρώτη μέρα

25 Απριλίου Μέρα Τριακοστή Πρώτη Αφοπλιστές Vs Εφοπλιστές Η κοινωνική συνείδηση επικαθορίζεται από τις παραγωγικές σχέσεις. Οι αφοπλιστές βαπτιστές αποτελούν κρίκους της ίδιας ιστορικής αλυσίδας με τους μικροαστούς εφοπλιστές, αλλά είναι φτιαγμένοι από άλλο μέταλλο. Οι αφοπλιστές βαπτιστές δεν εξισώνονται ιδεολογικά με τους μικροαστούς εφοπλιστές, και είναι πιο συμπαθητικοί από αυτούς. Οι αφοπλιστές βαπτιστές, διατηρούν […]

Αντρέας Μαντάς | Τριακοστή μέρα

24 Απριλίου Μέρα Τριακοστή Τριάντα. Κι άλλη μια φορά περνάω μόνος μέσα από τους ίδιους διαδρόμους. Μέσα από τα ίδια δωμάτια, τις ίδιες κολόνες, τα ίδια κατώφλια, κάνοντας αυτή τη διαδρομή των λαβύρινθων από τύχη. Και ξανά Πόρτες Σαλόνια Πόρτες Σαλόνια Γυάλινα αντικείμενα, άδεια γυαλιά, γράμματα, κλειδιά στους κρίκους Πολυέλαιοι Πολυέλαιοι Καθρέφτης Μαργαριτάρι. Κι ο […]

Αντρέας Μαντάς | Εικοστή ένατη μέρα

23 Απριλίου Μέρα Εικοστή Ένατη They burn without the knowledge Of why their lives were claimed, Hey hey, why their lives were claimed. As the smoke drifts skyward We search for those to blame {Sickle Clowns, The Pretty Things} Ένα μήνυμα θέλουμε όλοι. Είμαστε αυτοί που είμαστε, και δεν έχουμε κανένα λόγο να θέλουμε να […]

Αντρέας Μαντάς | Εικοστή όγδοη μέρα

22 Απριλίου Μέρα Εικοστή Όγδοη   Ο Εμπειρίκος λέει, πώς ο σκοπός της ζωής μας, δεν είναι η χαμέρπεια. Ανοίγω το παντζούρι μου. Βλέπω το Asakaze, να έρχεται. Τί φέρνει; Τί θα φέρει; Μου λείπουν οι μετακινήσεις με το τραίνο. Στο πίσω βαγόνι ή μήπως είναι το μπροστινό; Εκεί θέλω να κάτσω. Να νιώσω λυτρωμένος […]

Αντρέας Μαντάς | Εικοστή έβδομη μέρα

21 Απριλίου  Μέρα Εικοστή Έβδομη Είμαστε στη Νικαράγουα, των Σομοζας και των Σαντινίστας. Μερικοί καθόμαστε στην αντίπερα όχθη. Βέβαια και ο Σολωμός αν δεν περνούσε απέναντι της Ζακύνθου και της Κέρκυρας τις όχθες, δεν θα έγραφε αυτά που έγραψε. Η ρήση του Gramsci, δεν βγαίνει ποτέ από το μυαλό μου. Πρέπει να είμαστε πειστικοί. Με […]

Αντρέας Μαντάς | Εικοστή έκτη μέρα

20 Απριλίου Μέρα Εικοστή Έκτη   Έχεις δει τον ποδηλάτη, του Mohsen Makhmalbaf; Έχεις δει τα παιδιά του πετρελαίου, του Ebrahim Forouzesh; Είμαι ο νεαρός γιος του ποδηλάτη, που παρακολουθεί το οχτάχρονο κορίτσι της τσιγγάνας, να φεύγει πάνω στο φορτηγό. Είμαι το παιδί, που περπατάει πάνω στο σωλήνα πετρελαίου, και από κάτω μου είναι ένας […]