Ηλίας Κωνσταντίνου | Ένα ποιητικό κρεσέντο – «Μανούλα μου, εγώ σ’ αγαπώ… και είμαι ωραίος σαν Έλληνας» | Του Αναστάση Πισσούριου

Ο Ηλίας Κωνσταντίνου γεννήθηκε το 1957 στη Λεμεσό. Πέθανε τον Φλεβάρη του 1995 σε ηλικία 38 ετών παλεύοντας με τον ιό του HIV. Θα ήταν σχεδόν παραχάραξη των αρχών της κριτικής στην ποίηση αν προσπαθούσα να βρω ορισμούς και έννοιες για να στεγάσω την ποίηση του Ηλία. Χωρίς να επιθυμώ να υπεκφύγω με την άρνησή […]

Αναστάσης Πισσούριος | Το νεκρομαντείο της παραδοσιακής λαϊκής ελληνοκυπριακής ποίησης

Θα μπορούσαμε να τιμήσουμε την ελληνοκυπριακή παραδοσιακή ποίηση με διάφορους τρόπους. Ένας από αυτούς τους τρόπους επιβάλλεται να είναι και η κριτική αποτίμηση της ύπαρξής της. Ο αποκλειστικά φαινομενολογικός εντοπισμός των γλωσσικών δυνατοτήτων της ελληνοκυπριακής παραδοσιακής ποίησης αλλά και η θεματοποίηση των εκφραστικών αρετών και ποιητικών στοιχείων της μπορούν να παρουσιαστούν σε μια εκτενή φιλολογική […]

Ionesco | Η ελεγεία ενός παράλογου κόσμου

Α΄. Ο εφιάλτης της ζωής Θυσιάζομαι όλο και περισσότερο. Για μια μπουκιά ψωμί, για μια σπιθαμή γης, για να μεγαλώσουμε μιαν αυτοκρατορία, για το πετρέλαιο, το σίδερο και το χαλκό. Τελικά, οι πραγματικές αιτίες των πολέμων δεν είναι καν αιτίες των σφαγών. Η σφαγή περιέχει εντός της την αληθινή της αιτία. Από τη μια άκρη […]

Αλμπέρ Καμύ | Επιλογή από το έργο του

[16] Έρχεται μια μέρα που πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα στη θεωρία και την πράξη. Αυτό σημαίνει ότι ανδρώνεσαι. Οι διχασμοί είναι φοβεροί. Για μια περήφανη όμως καρδιά μέση οδός δεν υπάρχει. Υπάρχει ο θεός ή ο χρόνος˙ ο σταυρός ή το ξίφος. Ο κόσμος τούτος έχει ένα υψηλό νόημα, που υπερβαίνει τις αγωνίες του, ή […]

Yves Bonnefoy | Οι τάφοι της Ραβέννας

I Πολλοί φιλόσοφοι θέλησαν να απολογηθούν για το θάνατο, αλλά δεν ξέρω κανέναν που να πρόσεξε τους τάφους. Το πνεύμα που στοχάζεται πάνω στα προβλήματα της ύπαρξης σπάνια στέκεται στην πέτρα· απομακρύνεται τόσο από τις ταφόπετρες, που αυτές μοιάζουν διπλά λησμονημένες. Η ταφή, παρά ταύτα, έχει μια νομοτέλεια που κυβερνά τους ανθρώπους πάντα -από την […]

Ντίνος Χριστιανόπουλος | Τα αλαμπουρνέζικα ή η γλώσσα των σημερινών κουλτουριάρηδων

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ Σφυρίδης: Ντίνο, πριν προχωρήσουμε στη συζήτησή μας για τη γλώσσα των σημερινών κουλτουριάρηδων, θα ήθελα να μου πεις ποιους θεωρείς κουλτουριάρηδες. Χριστιανόπουλος: Κουλτουριάρηδες είναι οι διανοούμενοι που δίνουν μεγαλύτερη σημασία στη γνώση και την πληροφόρηση και λιγότερη στο αίσθημα και το βίωμα. Ό,τι έμαθαν ή δεν έμαθαν έχει γι’ αυτούς μεγαλύτερη αξία από […]

Πωλ Βαλερύ | Επιλογή από το έργο του

[Άνθρωπος] 33 Δυστυχισμένος όποιος δεν έχει τίποτε να δώσει. Αλλά χίλιες φορές δυστυχισμένος όποιος δεν έχει κανέναν για να μοιραστεί μαζί του αυτό που έχει. […]   [Ιστορία – Πολιτική – Κοινωνία] 73 Η αναζήτηση των αιτίων είναι το μεγαλύτερο ελάττωμα της ιστορία. 74 Η πολιτική είναι η τέχνη του να εμποδίζεις τους ανθρώπους να […]

Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος | Το εικοσιτετράωρο ενός αναγνώστη

  ΈΝΑ ΚΑΘΑΡΟ, ΚΑΛΟΦΩΤΙΣΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ ΓΙΑ ΔΙΑΒΑΣΜΑ   Όταν, στις 12 Νοεμβρίου του 1926, ο νεαρότατος, τότε, Παντελής Πρεβελάκης πρωτοσυναντά τον Νίκο Καζαντζάκη, αυτός ο τελευταίος ήταν ένας άνθρωπος σαράντα χρονών περίπου, όμως το βάδισμα και η όλη στάση του κορμιού του θύμιζε καλοαναθρεμμένο έφηβο που δεν τον είχε αγγίξει η κυνική πείρα της ζωής. […]

Ράινερ Μαρία Ρίλκε | Η σοφία του Ρίλκε

ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΖΗΝ Ζούμε τόσο άσχημα επειδή καταφθάνουμε στο παρόν πάντοτε ανέτοιμοι, ανίκανοι και πολυδιασπασμένοι. Πόσο εγκαταλειμμένοι μπορεί να είμαστε κάποιες στιγμές, πόσο το αν θα αντέξουμε τους εαυτούς μας εξαρτάται από τη λιγοστή ενδοτικότητα των πραγμάτων, κι όταν αυτά ξάφνου δεν μας αποδέχονται και δεν μας προάγουν, απομένουμε τότε έτσι, εκεί, […]

René Crevel | Το πνεύμα ενάντια στο λόγο

Απόσπασμα από τις σελίδες: 95,96,97,98. Εκβιασμοί στην ποίηση Προ της οριστικής πτωχεύσεως, οι μεγάλες θρησκευτικές εταιρίες –γιατί, μήπως δεν γίνεται λόγος για την εταιρία του Ιησού, όπως για την Εταιρεία Φωταερίου;- αυτές οι επιχειρήσεις συσκότισης, καταφεύγουν σε όλα τα μέσα, σε κάθε μορφής διαφημίσεις. Ο Κλήρος έχει εκσυγχρονιστεί, έχει προσαρμοσθεί στο πνεύμα των ημερών. Έτσι, […]