Όταν______/_____//_____/______ με δεις,
τα μαλλιά μου θα έχουν Μεγαλώσει.
Ξέχνα εκείνο το κοντό που δεν μπορούσες καν να τραβήξεις,
καθώς έσφιγγες και σφάλιζες ηδονικά τα δόντια.
Το άλλοτε ξυρισμένο -σαν σεντόνι στρωμένο στην εντέλεια- μούτρο μου,
Θα έχει γεμίσει άγρια καστανόξανθα στάχυα
και θα σου θυμίζει χορταριασμένο κήπο ενός γέρου
που πέθανε ή καθηλώθηκε στο κρεβάτι.
Μπορεί να έχω ξεχάσει να λέω καλημέρα στους ανθρώπους που θα συναντώ το πρωί
και να μην θυμηθώ ποτέ ξανά
με τη συνήθεια και την επανάληψη, τη μητέρα της μαθήσεως,
πώς να λέω καλημέρα στους ανθρώπους που θα συναντώ το πρωί
Ίσως έχω ξεχάσει και να (σε) φιλάω,
αλλά στ’ αλήθεια
ποιος άνθρωπος ξέχασε να φιλάει;
Ο Χρήστος Ωραιόπουλος γεννήθηκε το 1998. Έχει γράψει τη συλλογή διηγημάτων Λάβετε Φάγετε, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή.
