ΑΛΗΤΗ! Ἀπόψε εἶν’ ἡ βραδιά τόσο καλή, τόσο καλή. Μπορεῖς νά πᾶς νά κοιμηθεῖς σ’ ἕνα παγκάκι, Ἀλήτη! Πλάτυνε ἡ Σκέψη τή ζωή τόσο πολύ, τόσο πολύ, πόκανε ο άνθρωπος τή Γή κι ὅλο τό Σύμπαν: σπίτι. Δέν ἔχεις δάκρυα νά θρηνεῖς, οὔτε κουράγιο νά πονεῖς, οὔτε κραυγές ὑστερικές νά βγάνεις πέρα ὥς πέρα. Εἶσ’ […]
