Μαλβίνα Ιωσηφίδου | Πέτρες ανθισμένες

[Φυγή] Έτσι όπως έφυγες Πήρες μαζί σου το καλοκαίρι σκούπισες με το χέρι το χρόνο και τη σπαργή. Και είναι ώρες που δεν γεμίζουν με τίποτα και είναι χρόνοι με κάτι εμμονές μονοσήμαντες που σε κάνουν να ονειρεύεσαι. Ξέρεις, τα βιβόρνα άνθισαν τα παιδιά μεγάλωσαν κι εγώ παρατηρητής από απόσταση, που ορίζουν άλλοι. Δουλεύοντας τους […]