Σήμερον ο Γιακουμής ξύπνησε κεφάτος. Σηκώθηκε, ετοίμασε τον γλυκύ βραστό του που ίδιος παραμένει κάθε πρωί, πενήντα χρόνια τώρα. Σύρθηκε ως τη βεράντα και άνοιξε τα παραθυρόφυλλα. Τι ευτυχία Θεέ μου το πρωινό, τι χάρη, τι φως και τι ζεστασιά. Κοίταξε λίγο κάτω το πλήθος, η οδός Δημητριάδος γέμιζε με τα πλήθη των φοιτητών, των […]
Απόστολος Θηβαίος
Απόστολος Θηβαίος | Τριχοθρεψίνη*
Έργο κωμικοτραγικόν εμπνευσμένο από διαφήμιση του 1912 [Σκηνικό λαϊκής γειτονιάς των αρχών του παλιού αιώνα. Μια γκρεμισμένη μάντρα, μια χαμοκέλα, το λαδοφάναρο του δρόμου και το τσίγκινο φεγγάρι δουλεμένο στη στράτζα κάτω στο Βοτανικό. Κάτι χαρτονένιες στέγες που ελίσσονται κυβιστικά στο φόντο συμπληρώνουν τη θέα που απολαμβάνει η πλατεία. Τρεις φιγούρες κουτσαβάκικες, του παλιού, καλού […]
Τα ρέστα, παρακαλώ στην ιστορία
[…επειδή τ’άρεσε του πατέρα μου ο Καλογιάννης και επειδή τούτος ο μήνας μπαίνει με μια αποφορά και μια ελπίδα, πιάνομαι στους στίχους και παίρνω το δρόμο με τις λέξεις, τον δίχως τέλος…] Στις 3 του Σεπτέμβρη που θα περνάς, πουθενά να μην κοιτάξεις. Γιατί έχουν αλλάξει όλα τριγύρω και η Ελλάδα που θυμάσαι, πεθαίνει. Μια […]
Απόστολος Θηβαίος | Το δεντράκι
Αν θέλεις να μάθεις την ιστορία της πολιτείας που νυχτώνει, ρώτα τα δέντρα. Κάτι γέρικα σκαριά κατά μήκος των μεγάλων δρόμων. Τι σκουπίδι έχουν σηκώσει, άρρωστα, γέρικα να σαλεύουν με τον πρώτο άνεμο. Τα φύλλα ρίχνουν και στον Θεό τους προσεύχονται, χειμώνες ολόκληρους. Για τους εραστές που γράψανε με χαραγματιές τα ονόματά τους πάνω στο […]
Απόστολο Θηβαίος | Στις αρένες της Λούτσας
γαλάζιο και λυπητερό τούτο το διήγημα για την αγάπη Η κυρία Έρση κατοικεί το ετοιμόρροπο νεοκλασικό στη γωνιά του γαλάζιου μου στενού. Από μια άποψη ταιριάζουν, εκείνη και το κτίριο, έτσι όπως στέκουν σε πείσμα του χρόνου. Η κυρία Έρση το χειμώνα δεν βγαίνει, μόνο ταΐζει τα περιστέρια στο μπαλκονάκι με τα επιχρίσματα και […]
Μάταια τις Κυριακές
Με βαριά τα μάτια, σύρθηκε ως το περίπτερο της πλατείας. Αγόρασε όλες τις εφημερίδες, πλήρωσε τοις μετρητοίς και χάθηκε. Έφτιαξε καφέ και προσπάθησε να αντέξει το πρωινό με τον εκτυφλωτικό του ήλιο που δεκάρα δεν δίνει για τη λίγη σκοτεινιά μες στην καρδιά του. Και έπειτα με μια θηριώδη μανία βάλθηκε να σκίζει περιτυλίγματα, να […]
Απόστολος Θηβαίος | Σε είδα, Μαρία
[…όσο πιο θλιμμένες είναι οι ιστορίες, τόσο περισσότερο αγαπούν τα ανόητα τα τραγουδάκια…] Πέρασε από την αγορά. Σε κανέναν δεν μίλησε, είχε το στόμα του σφιγμένο, όλο πίκρα. Ήταν αψεγάδιαστος, ντυμένος τα γιορτινά του που εφάνταζαν αφόρητα μελαγχολικά, αν λογάριαζες την κατάσταση της υγείας του. Ήταν λιγνός, θαρρείς πως θα’δινε μια και θα σωριαζόταν […]
Απόστολος Θηβαίος | Μια λέξη τσακισμένη
Μια ιστορία για τις λέξεις που μας λείπουν, τις λέξεις που χρειαζόμαστε για να τελειώσουμε εκείνο το ποίημα, Ρέι Μια ιστορία για έναν κόσμο που δεν έχει βρει ακόμη τίτλο, Ρέι “Μα συνιστά μια ολόκληρη τάση, δεν έχεις τίποτε για να στενοχωριέσαι. Staycation, φίλε μου, staycation. Θα μπορείς να λες πως βρίσκεσαι στην πρώτη […]
Τ’ αποτρύγι
Μια ιστορία με αργαλειούς και με σαΐτες και με άνθη κοριτσιών που όμως μαράθηκαν Άλλο σκοπό δεν είχε. Σηκωνόταν αχάραγα και καθόταν στον αργαλειό της. Άγγιζε τα ξύλα, περνούσε τα νήματα με τρυφερότητα σαν μόλις να μάθαινε την αγάπη. Και έπειτα έπαιρνε φωτιά το ροδάνι και η σαίτα επέταγε. εδώ και εκεί, σαν το […]
Απόστολος Θηβαίος | Personal Jesus
Εντυπώσεις για το μυθιστόρημα “Δευτέρα Παρουσία” της Τζούλιας Γκανάσου από τις εκδόσεις Καστανιώτη Ο Χριστός σε κάποιες συνοικίες αυτού του κόσμου δεν διαφέρει σε τίποτα από την πιο απελπισμένη εκδοχή της ύπαρξής μας. Καμουφλαρισμένος κάτω από μια μασκαρεμένη τραγωδία, σέρνεται στους δρόμους κάποιας πόλης. Χάνει και κερδίζει το βήμα του, βρίσκεται αντιμέτωπος με την […]