Ήταν μια φιγούρα βγαλμένη από τις ζωγραφιές του Γκόγια. Τόλμησε να ψιθυρίσει δυο τρεις λέξεις, κάτι σαν συγνώμη και έπειτα γύρισε και χάθηκε. Τελευταίο καρέ, το φουστάνι της που είχε έναν τόνο αποκριάτικου ιντερμέτζιο. Και έπειτα έπιασε μια βροχή που έπεφτε από σύννεφα μαχαίρια. Λαμπιόνια αντίο αναβόσβηναν στο βάθος του δρόμου. Τα πόδια του βουτηγμένα […]
Απόστολος Θηβαίος
Απόστολος Θηβαίος | Σιωπηλόν κ’ έρημον
[το αχαλίνωτο και ακαθόριστο πέλαγο του χαρτιού, δεν ήταν τίποτε εμπρός στην τρομερή ζωή του ποιητή Μιχαήλ Μητσάκη] γαλάζια ωδή για τον ποιητή Μιχαήλ Μητσάκη Θεέ μου, κάνε να αντέξω ετούτη την παγωνιά που ήρθε να σβήσει κάθε ανάμνηση του καλοκαιριού. Έπεφτε, να ξέρετε, όπως εξαπλώνεται παντού τριγύρω στο στενό μου ένα χρώμα γαλάζιο, όλο […]
Εξτρέμ
Ιστορία που πρέπει να διαβαστεί με την υπόκρουση του Instrucciones para bailar un vals Έχετε δει γραβάτα να ανεμίζει; Ε λοιπόν μάθετέ το πως στην λεωφόρο Νασιονάλ μια φορά και έναν καιρό έλαβε χώρα αυτό το παράδοξο θέαμα. Ο Νταβίντ τρέχει να προλάβει τον αγώνα. Από παιδί έβρισκε στο ποδόσφαιρο εκείνο που άλλοι βρίσκουνε στα […]
Απόστολος Θηβαίος | *Τίποτε το πλαστικό κύριε Μογκάρτ
Ο Ντιέγκο Ριβέρα τυλιγμένος σε γαλάζιο σύθαμπο Φοβάμαι πως έχω χάσει πια το νου μου. Πώς αλλιώς να εξηγήσω όσα φοβερά μου συνέβησαν πριν από λίγες μέρες. Θα καταλάβετε πόσο δύσκολη περίσταση στάθηκε εκείνη η νύχτα, θα νιώσετε τον φόβο μου αν αφιερώσετε λίγο χρόνο σε αυτήν την ιστορία. Όπως καταλαβαίνετε, στο γαλάζιο μου στενό […]
Ένας άσκημος παπαγάλος
Η αλήθεια είναι πως το όνειρο που μέχρι πρότινος έτριζε, τώρα έπεσε και μας πλάκωσε. Μαζί με τις πνευματικότητες του Γιάννη Τσαρούχη μας κατατρόπωσε για τα καλά η σαθρή κατασκευή. Τα συντρίμμια είμαστε δε, εμείς οι ίδιοι. Και η ελπίδα μας; Όλο και όλο το στοίχημα ήταν να μην τους λερώσουμε την καλοσύνη με λεκέδες […]
Απόστολος Θηβαίος | Εδώ (ήταν το) Πολυτεχνείο
από την σειρά «τα αποσυρμένα» Το ζύγισα καλά και είπα πως αυτό είναι το σωστό. Και έπειτα αποτραβήχτηκα στην γωνιά και φόρεσα τα καλά μου ρούχα. Ένα κοστουμάκι χρονολογίας 1970, καπέλο, γυάλισα τα παπούτσια μου και φόρεσα ένα μαντίλι στην τσέπη του σακακιού μου. Ω, τι ωραίος που είμαι! Καθρεφτίζομαι στην βιτρίνα του κλειστού από […]
Λύκε λύκε είσαι ένας άγγελος
Πάντα στο μικρόφωνο η Αρλέτα, σαν φωνή από ένα μακρινό αστέρι να γλιστράει στις χαραμάδες μου. Ήταν δώδεκα η ώρα σαν βγήκα από την φωλιά μου. Ξημερώματα Δευτέρας και έντονη σιωπή. Περπάτησα κάπως επιφυλακτικά, κάπως συγκρατημένα, σαν να με περίμενε κάπου εκεί έξω ο κίνδυνος, ο κίνδυνος. Δεν ερχόταν ψυχή από πουθενά, ώστε λοιπόν η […]
Απόστολος Θηβαίος | Γαλάζια Ελευσίς
Η Ελευσίνα σε τρεις παράξενες, ιστορικές διαστάσεις Τον χειμώνα παγώνει. Τα μαύρα χρόνια της Κατοχής ήταν μάλιστα που το κρύο διέλυσε το περιβόητο μπλόκο. Έκτοτε η Ελευσίνα πέρασε στην σφαίρα της βιομηχανικής επανάστασης. Το εργοστάσιο του Τιτάνα παράγει πια τα αναγκαία υλικά. Οι δρόμοι φαρδαίνουν, παντού στα οικόπεδα της πόλης σηκώνονται πολυκατοικίες σε έναν αμήχανο […]
Ο κλειδούχος
ανάερα πέφτει. Νάρκισσος, Ν. Λαπαθιώτης Ο Δημήτρης Μαραμής γράφει την μουσική στην υπέροχη μελοποίηση του πικρού Νάρκισσου, του ήρωα που ξαναγέννησε η έμπνευση του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, του γεμάτου από νόστο και δισταγμό και ένα παραιτημένο «εγώ». Οι εργάτες δουλεύουν ολημερίς. Μεταφέρουν κάτι θηριώδη μηχανήματα, βουτηγμένα στην σκόνη και το χώμα. Κάθε μεσημέρι σταματούν, γελούν και […]
Απόστολος Θηβαίος | Η Θάλασσα της Σαλαμίνας
«…Έλυσε τις πόρπες της και κοιταχτήκανε με όλο τον πόθο αυτού εδώ του κόσμου. Οι άλλοι περνούσαν με τραγούδια και θάρρος και ας ήταν εκείνη η δαγκωματιά που τους άρπαζε το στήθος. Μες στην ερημιά την μνημειώδη την πάντα βυθισμένη σε γαλάζιο σύθαμπο παραδέχτηκε για τώρα και για πάντα, «Κανείς, κανείς άλλος». Και η καρδιά […]