Απόστολος Θηβαίος

Τα ινδάλματα είναι καθρέφτες των παραμυθιών Που λένε πάντα την αλήθεια Ο Μπόρχες το γράφει ξεκάθαρα. Διαφθορά, βρώμικοι πολιτικοί και ποδόσφαιρο διαμορφώνουν τα χαρακτηριστικά αυτής της μεγάλης χώρας. Της άλλης Αμερικής με το ατέλειωτο, υβριδικό της πρόσωπο που αφήνει τον Τζιόττο δίχως επάγγελμα. Μες σε δικτατορίες και άγρια δάκρυα, ανασαίνουν χρώμα και ζωντάνια οι αθάνατες […]

Ιστορία εμπνευσμένη Από ένα σύνθημα Που κάποιος άγνωστος χάραξε Στο γαλάζιο μου στενό.   Θυμάμαι κάτι σκόρπιες λέξεις, Όπως σφαίρες, σειρήνες, Καλκούτα, Φραντς. Καθώς περνάει ο καιρός Η μνήμη μου αδυνατίζει. Μα τούτο δεν είναι αναγκαία κακό Αφού εκείνο που έχει μια κάποια σημασία Δεν είναι άλλο από την αλλαργινή πτώση Του Σαν Ρομάνο,  Σύλληψη […]

Από την αγγελικότητα Ως την πτώση. Και ξανά.   Η Χάνα έγινε φόντο σ’ ένα βερολινέζικο παράθυρο. Ποτέ δεν μίλησε, ποτέ δεν γέλασε, δεν μπορούσε. Κρέμασε τις δεκαετίες για σκουλαρίκια της και βάδισε τον δρόμο που οδηγεί στην αιωνιότητα. Στην καρδιά της κρατά κρυμμένα βράδια αχαλίνωτα στα σκόρπια σημεία του ελέγχου. Πιο βαθιά, μες στην […]

Όσα σώθηκαν από την μονογραφία Της Ανέτ Πέιλ Που έζησε ως το μεδούλι Την άνοδο Και Την πτώση    Το τραγούδι «Τα παιδιά κάτω στον κάμπο» παίζει στην διαπασών. Πρέπει να δίνεται η εντύπωση ενός πραγματικού χαλασμού. Τα πράγματα θα πρέπει να ΄ναι ριγμένα χάμω, καρέκλες, τραπέζια, προτομές, σύνεργα του καπνού, πλαστικά λουλούδια, περίστροφα Smith, […]

[…Μια ολόκληρη εικονογραφία Σε σκεύη, τοιχογραφίες, Ζωές…] «Ερκολάνο»    Μαύρα Σαλόνια Τρεις ιστορίες   Ι. Το Ντρικ Λέιν δεν υπάρχει στον χάρτη Η Πυγμαχία είναι η μοναδική χαρά στο Ντρικ Λέιν. Όλο και όλο το μικρό γυμναστήριο στον σιδηρόδρομο. Όσοι βρίσκονται κοντά στο ρινγκ ποντάρουν μεγάλα ποσά. Τα ακουμπάνε σε συγκεκριμένα πρόσωπα που περιμένουν μια […]

Από την σειρά των άνεργων, θεατρικών σκηνών που ανακαλύφθηκαν τυχαία και πάλι χάθηκαν μες στις τέλειες ιστορίες τους, τις μισοειδωμένες   (Αίθουσα με νεοκλασικό διάκοσμο και ένα επιβλητικό αντίγραφο της Νίκης. Αναδυόμενα φυτά, ρυθμοί, ρυθμοί, ρυθμοί και σπασμένες επιγραφές τοποθετημένες με στυλ σε θέση κατάλληλη. Στο μέσον, κάτι σαν σκηνή με ένα μαρμάρινο τραπέζι και […]

…Η ιστορία έχει ως εξής. Στον Σταθμό Πελοποννήσου ο Σερτζ κόντρα στο συνδικάτο πολεμά για χάρη του καλού φίλου Ρέι, για την χάρη της Κασσάνδρας, για κάτι μικρές ζωές, για κάτι χορευτικές φιγούρες. Ακόμη, για τα χείλη της Μπεά και της Βασιλικής την πίκρα. Είναι αρκετά όλα αυτά, σπουδαία πολύ και μπορούν κάλλιστα να σταθούν […]

…Οι μέρες έμοιαζαν Ξεκληρισμένες. Τον άφησαν να Τιμωρείται ολομόναχος. Και αν καμιά φορά Τον άκουγαν Να γελά, Δεν θύμωναν, δεν θύμωναν. Γιατί οι δικτάτορες Πληρώνουν για πάντα| Και κανένα όνειρο Ποτέ δεν τους προσφέρει Το έλεος…   Το δικό τους τροχόσπιτο βρίσκεται μακριά από τον καταυλισμό. Διαθέτει μια γιρλάντα πολύχρωμα φώτα στον ουρανό του. Μια […]

Ν.Κ., αργοναύτης,   Με τον όρο αφισέτο, νοείται η πολύχρωμη και αποφασιστική αφίσα στην γωνιά της οδού απέναντι από την πύλη Σαγκρέδο στην καρδιά του ψαρομαχαλά. Μια παράδοξη και εύθυμη ιστορία με μπόλικο, ζωντανό χρώμα και μια λεζάντα. Ίσαμε το μήκος της βινιέτας και με γραφικό χαρακτήρα μια ιδέα καλλιγραφικό μονάχα, έτσι που να διακρίνεται […]

“Internal Flight” Estas Tonne, 2013   Ο πόλεμος φθάνει μες στην νύχτα, γκρεμίζει το σεράι με τις φαντασίες και αποκαλύπτει το αληθινό πρόσωπο του κόσμου. Δίχως καλοσύνη και η βροχή να πέφτει πάνω στα πρόσωπα των παραμυθένιων ηρώων. Τρελοί λαγοί, ματωμένα φουστάνια, σύρματα, πεδία βολής και το παράγγελμα των αιώνων. Ο πόλεμος διαθέτει ένα φρικιαστικό […]