Ένας πληγωμένος ήρωας Φραντς Κάφκα 3 Ιουλίου 1883 – 3 Ιουνίου 1924 Ο Καρλ Ρόσμαν μισεί απέραντα τον Φραντς Κάφκα. Και ακόμη περισσότερο τον Μαξ Μπροντ που αψήφησε την διαθήκη του συγγραφέα και προχώρησε στην δημοσίευση αυτού του τόσο οδυνηρού υλικού. Διότι ο Καρλ, αυτός ο φέρελπις νέος, τυφλωμένος από τον έρωτα, θα σταλεί στην […]
Απόστολος Θηβαίος
Απόστολος Θηβαίος | Πνιγμένη Μπιάνκα
εργάκι με θέμα του κάποιο δράμα επαρχιακό από όσα αφηγούνται τα κραυγαλέα πρωτοσέλιδα των καθημερινών φυλλάδων [Σαλόνι παλιού επιβατηγού πλοίου, από εκείνα που παίρνουν το δρόμο για τα νησιά και όλο ταξιδεύουν σαν τις αιωνιότητες. Σκηνικό δεκαετίας του ‘ 80 με ξεφτισμένες ταπετσαρίες και ιστορίες από παλιές γοργόνες. Είμαι βέβαιος πως καταλάβατε για τι πράγμα […]
Η ξένη καρδιά και κάποια άλλα
Μακρινός χαιρετισμός στον Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ 29/6/1900- 31/7/1944 […Vivaldi Violin Concerto in E minor, στο μουσικό φόντο…] Σήμερα, Κυριακή, είπε; Προχώρησε προς την πόρτα και έριξε μια ματιά από το μικρό φινιστρίνι που ‘χε σκαρφιστεί ο τεχνίτης, πριν από χρόνια, είναι η αλήθεια. Αυτό που είδε του ‘κοψε την ανάσα. Ένα αγόρι, όχι πάνω από […]
Απόστολος Θηβαίος | Ραντεβού στα υπερώα
Φραντς Κάφκα Καμιά φορά φορά ένα φεγγάρι δρεπάνι στο πρόσωπό του. Και περνάει νύχτες ολόκληρες καρφώνοντας το κενό. Γιατί, αν δεν το ξέρεις, η νύχτα δεν τελειώνει εκεί ψηλά. Κρατάει για πάντα Του μοιάζει απαράλλαχτη μα φταίει που κάθε φορά είναι αλλιώτικη, άλλοτε λίγο φωτισμένη και πάλι, σκοτεινή σαν βάμμα. Εκείνες τις ώρες […]
Ταυρομαχίες
Άντε Γεια (1991) […βρέχει. Μέσα, έξω…] Έγραψε στο πληκτρολόγιο 1991 και ευθύς ο κόσμος πριν τριάντα χρόνια φωτίστηκε. Γεγονότα και σταθμοί στην αρχή εκείνης της δεκαετίας. Ο Δεκέμβρης του 90 μας πήρε τον Παύλο Σιδηρόπουλο, λίγο νωρίτερα ο Μοράβια και ο Λέοναρντ Μπερνστάιν είχαν κιόλας περάσει στην άλλη πλευρά. Εκεί θα συναντήσουν τον δικό μας, […]
Απόστολος Θηβαίος | Σκιές
[…ανοίγω τα συρτάρια μου και βρίσκω ουρανό…] Γιάννης Κοντός Νύχτα ήταν που έφτασε στο χωριό. Έπεφτε η νύχτα και μια σιωπή ανίκητη. Λίγα πράγματα είχαν αλλάξει. Το κοινοτικό κατάστημα, έρμο και κλειδωμένο έστεκε στην ίδια θέση. Το κεντρικό καφενείο που ονομάζεται σαν όλα τα άλλα “Ελλάς” είχε ξεδοντιασμένη τη μαρκίζα του και κάτι παλιά […]
Τα καραβάκια
Σκόρπια του συρμού και της συγκίνησης Η λίστα Αφήγημα και στο μουσικό το φόντο, το “Βαποράκι του Μπουρνόβα” που μας παίρνει και στο γαλάζιο μας ταξιδεύει, χρόνια τώρα Έσφυζε από ζωή η αγορά. Είχε τους κράχτες και τα παλικαράκια τα φορτωμένα και τους μανάβηδες καθισμένους Βούδες μες στη μύγα. Έπρεπε να σπρώξεις, να κλωτσήσεις, να […]
Απόστολος Θηβαίος | Oxido
Διήγημα από το βιβλίο “των αδέξιων αυτοχείρων” Τα ‘χε όλα υπολογίσει. Τις τελευταίες του σκέψεις, το γράμμα με τις οδηγίες για την καύση της σορού του, μην γεμίζει ετούτο τον κόσμο που πνίγηκε μες στο περιττό. Είχε περάσει όλη τη μέρα συγυρίζοντας τα πράγματα. Φωτογραφίες και ντοκουμέντα που μαρτυρούν πως κάποτε έζησε εδώ πέρα […]
Αγαπητή Ουρανία
Σκόρπια της εβδομάδας Τη φίλη μου την λένε Κική Κική Δημουλά 6 Ιουνίου 1931 – 22 Φεβρουαρίου 2020) Τί λυπᾶσαι, χρυσόψαρα εἶναι οὔτε ποὺ γνώρισαν θάλασσα ποτέ τους. Καὶ μεῖς πόσο τάχα γνωρίσαμε; Κι ὅμως τὸ νοσταλγοῦμε αὐτὸ τὸ διόλου. [Συμπληγάδες Συγκρίσεις] Και τα χρόνια περνούν και εμείς ανταλλάζουμε διαρκώς το πρόσωπό μας με κάποιο […]
Απόστολος Θηβαίος | Η σκόνη του δρόμου
Μικρά Μυθιστορήματα Supreme Court Είπε στον ταξιτζή να τον αφήσει εκεί. Εκτάκτως, δηλαδή, γιατί του’ χε δώσει μια άλλη διεύθυνση λίγο παρακάτω. Δεν έγραψε το ρολόι, μα του ‘πεσε βαριά εκείνη η θάλασσα, ότι σωζόταν πριν πέσει η νύχτα και μετάνιωσε για όλα. Το περισσότερο ήταν τα παιχνιδιάρικα φώτα ενός ολομόναχου φάρου, αυτόματου, όπως οι […]